Auteur: lifestylemachteld

In deze blogs en columns schrijf ik over mijn belevenissen, ideeën, meningen en mijn hobby's.
Geplaatst op

Een muzikaal einde van een politieke week

Tussen alle beslommeringen door kon ik de afgelopen week weer met een goed gevoel afronden. Op alle gebieden was het weer lekker druk dus ik ga me nog steeds niet vervelen. Er is veel te doen met de verkiezingen in aantocht en dan heb ik het niet alleen over de landelijke verkiezingen maar ook over de komende gemeenteraadsverkiezingen.

Nu probeer ik wat van de debatten te volgen die er voor de Tweede Kamer worden gehouden. Tot op heden vind ik deze nog niet heel spannend. Het is meer van hetzelfde waarbij er twee of drie partijen zijn die door elkaar aan het praten zijn en elkaar niet laten uitpraten. Gaat dit nu echt wat helpen om een goede keuze te maken? Hoewel het jullie niet zal verbazen heb ik mijn keuze allang gemaakt maar ik heb toch maar even de stemwijzer ingevuld: 90% op mijn eigen partij. Dat gaat dus goed komen.

Voor de gemeenteraadsverkiezingen is het nu ook nog even aanpoten. Als lid van de kandidaten commissie gaan we nu de gesprekken voeren met de kandidaten voor onze kieslijst in maart 2026. Leuk maar wel de goede vragen stellen en dus even je aandacht er bij houden. Maar ook het plannen van de afspraken kan hoofdbrekens opleveren.

Gelukkig is er ook tijd voor ontspanning. Lekker zingen en luisteren naar muziek. Ik ben begonnen aan een nieuw zangjaar bij Rootz en dat betekent ook weer kijken naar nieuwe liedjes. Paul de Leeuw en Jan Rot zorgen voor de Nederlandstalige liedjes en een voor mij nog onbekende zangeres Indila voor een Frans chanson. Maar er zullen er nog meer gaan volgen in alle drie de talen. Suggesties?

Mocht ik donderdag eerst zelf beginnen met zingen, ’s Avonds kon ik mijn hart ophalen bij Rob Kemps die leuke verhalen over Hemel op Aarde vertelde en ons mee nam op een muzikale reis over de beroemde begraafplaats Père-Lachaise in Parijs en op zijn eigen mijmeringen op de begraafplaats waar zijn grootouders begraven waren. Een fantastische voorstelling in een uitverkocht theater De Veste.

Het muzikale hoogtepunt moest nog komen. Vrijdag samen met broer en schoonzus in Rotterdam naar een fenomenale uitvoering van de Symphonie Fantastique (een liefdesnachtmerrie) van Hector Berlioz door het Rotterdams Philharmonisch Orkest voorafgegaan door een pianoconcert van Saint Saëns. Genieten van de muziek en het ophalen van herinneringen uit onze jeugd (oef ik voel me nu oud) waarin klassieke muziek een belangrijke plek innam.

Dan was er nog een muzikaal feitje waar ik alleen een beetje trots op kan zijn. In de zomer heb ik een workshop liedjes schrijven gevolgd. Ik heb een tekst geschreven over de elementen en onze aardbol. Er zat een melodietje onder maar ja dat vond ik een beetje saai. Die tekst heb ik aan een radiocollega met veel ervaring in AI gegeven en hij heeft daar een mooi nummer van gemaakt. Voor de eerste keer ben ik blij met AI. Ik ga zeker verder met dit liedje zodat ik het ook zelf ga zingen. Leuk was wel dat hij het liedje ten gehore heeft gebracht tijdens de uitzending van Delft Centraal op maandagochtend. Dus …. nee hoor maar mijn liedje is al wel op de radio geweest.

Geplaatst op

Positieve vibes

Kon ik vorige week vertellen dat voor mij het theaterseizoen in Rotterdam weer begonnen was dan is nu ook de kop van het theaterseizoen in Delft er ook weer af. Met een fantastische “The Stones versus The Beatles Battle”. O.a. de muzikanten Harry Sacksioni, Syb van der Ploeg en Manny Angeletti maakten er met hun zang en verhalen een waar feest van. Weliswaar met een emotioneel momentje toen Harry vertelde over Edward Reekers. Helaas hoorde ik afgelopen dinsdag samen met vele fans dat Edward veel te jong is overleden. En dan te bedenken dat we de kaartjes kochten met het idee dat hij nog op het podium zou staan.

Maar goed het werd toen al met al een hele mooie avond die wat mij betreft best nog wel wat langer had mogen duren. Maar aan alle mooie dingen komt een einde zo ook hier aan en eigenlijk had ik ook wel weer genoeg gedanst, nou ja gesprongen, voor deze week.

Het weer was het afgelopen weekend nou niet bijster rustig. Lekker veel wind wat ook de planten op mijn balkonnetjes merkten. Tja het gaat weer tijd worden om ook daar alle spullen weer binnen te halen. Ik heb nog wel wat wintervaste planten gehaald en ik moet kijken welke lampjes ik lekker laat hangen. Goed dat ik een mooie klus voor het komende weekend en dan ook de kussens maar even binnen halen.

Een andere mooie klus voor het najaar gaat worden is het lezen van mijn nieuwe boek. Weer een heerlijke thriller van Elizabeth George over Thomas Lynley en Barbara Havers. Heerlijk genieten van de ingenieus opgebouwde spanning, Er is wel een maar, het boek heeft meer dan 750 pagina’s en dat lees ook ik niet in een dag uit. En ik moet eerst nog het boek van Henri Bontebal lezen.

Deze week staat ook in het teken van de verkiezingen. Eerst landelijk dus worden we doodgegooid met kibbelende politici aan de talkshow tafels. Verfrissend zijn overigens wel de uitzendingen van EO’s Buitengewoon gesprek. Deze week was het de beurt aan Henri Bontebal, Jimmy Dijk en Mona Keizer. Ze kregen verrassende vragen waarop kwetsbare en soms ook emotionele reacties kwamen. Het was serieus programma met een luchtige en ontspannen twist.

Maar we staan natuurlijk ook voor de Gemeenteraadsverkiezingen. Deze zijn pas in maart 2026 maar hier moet wel het e.e.a. worden voorbereid. Een kandidatenlijst, een verkiezingsprogramma en een campagneplan. Gisterenavond kozen we, CDA Delft, tijdens een ALV een nieuwe lijsttrekker. Nou ja nieuw, bij de vorige verkiezingen wat Frank Visser ook al onze lijsttrekker en is hij met veel energie en overgave in de afgelopen periode onze fractievoorzitter geweest. Dus eigenlijk niet zo’n grote verrassing. En we hebben vertrouwen in een goede afloop van de verkiezingen en hopen er op dat we in de volgende raadsperiode een wethouder mogen gaan leveren. Dus hebben we ook een kandidaat wethouder gekozen en dat wordt Gerrit Jan Valk. Nu gaan we verder met de lijst want wie worden de nummers 2 t/m 50. Een pittige klus die we voor half november moeten hebben afgerond. Werk aan de winkel.

Met het programma voor de volgende verkiezingen en de plannen voor de campagne gaan we een mooie tijd tegemoet. De sfeer zat er gisterenavond goed in, de stemming is top dus we gaan er tegen aan.

Geplaatst op

Hemel en Aarde

Vorige week is het weer begonnen. Het nieuwe theater seizoen met de Hemel en Aarde. Het was weer een heerlijke avond na een vermoeiende dag.

Het was weer vrijdag en dan is er dus weer een week afgerond. Donderdagavond werd het weer laat in de Raadszaal van Delft. De eerste raadsvergadering onder voorzitterschap van onze nieuwe burgemeester. Hoe zou die het gaan doen. Hij kon in ieder geval zijn borst nat maken want het was een vergadering met veel bespreekpunten. Het was zelfs zo erg dat de raadsleden een “winstwaarschuwing” kregen. Het zou wel eens kunnen zijn dat de vergadering een vervolg zou hebben op de maandag. Dat gebeurde gelukkig niet maar even goed was het een lange vergaderavond.

Het was wel even wennen aan de nieuwe voorzitter van de Raad maar hij had snel zijn draai gevonden. Strak en streng leidde hij de vergadering met ook nog een klein vleugje humor. Dus niks mis mee. Ik ben benieuwd hoe hij het er vanavond afbrengt want dan komt hij als portefeuillehouder in actie bij de commissie Economie, Financiën en Bestuur. Helaas kan ik vanavond wegens andere verplichtingen voor het CDA Delft niet in de raadszaal zijn maar ik ga het wel volgen of terugkijken. Ik ben benieuwd.

Maar na een lange avond, ook o[ de publieke tribune, wachtte ook de Omroep weer. Een nieuwe technicus die volledig onverwacht voor een zieke collega inviel en zich prima en heel rustig kweet van zijn taak. Wat is het toch fijn om samen te mogen werken met deze vrijwilligers bij de Omroep. Dit keer was er niet veel tijd om te blijven napraten want via een broodje haring in de nieuwe viszaak ik Delft had ik een vergadering voor het CDA bij het Hoogheemraadschap. Dus rennen maar.

Maar dan kon het weekend eindelijk beginnen: de vrijmibo bij VanOuds. Even bij komen en bij kletsen. Napraten over het verjaardagsfeestje van Marjan met de fijne muziek. Maar ook hier weer eerder dan gewoon weg want ik moest nog naar Rotterdam voor het eerste concert van het nieuwe seizoen.

Het Rotterdams Philharmonisch Orkest had Bruckners Hemel en Aarde op de agenda staan. En dan te weten dat ik in het zomerreces tijdens mijn eerste liedje heb geschreven over de Lucht (Hemel), Aarde, Vuur en Water heb geschreven. Maar dat heeft er niets mee te maken. Voor de pauze zong een prachtig koor met soli begeleid door het orkest en orgel het Te Deum en na de pauze mochten we genieten van de vierde “Romantische” symfonie. Dit begin van weer een seizoen lang mooie muziek was de afsluiting van weer een mooie week.

Geplaatst op

Ik ben er weer

Ik zal maar met de deur in huis vallen. Met mij gaat alles goed ook al ben ik al bijna 2 maanden uit de lucht. Maar ik ben in de afgelopen maanden lekker druk bezig geweest. En dat betekende dat ik minder tijd had om te schrijven.

De vorige keer dat ik actief was stonden we in de gemeente aan het begin van het zomerreces. Geen politieke activiteiten dus maar wel meer tijd voor andere dingen. Gezellig lunchen met vrienden en familie; lekker bijpraten en ideeën met elkaar delen. Praten over vakanties die al voorbij waren maar ook toekomstige vakanties. Heerlijk en dan beginnen ineens de zomervakanties bij de Omroep.

Dat was 2 maanden lang het maken van Delft Centraal op de woensdag en daar waar gaten ontstonden zorgen dat deze toch gevuld werden. Dat laatste is samen met mijn andere collega’s goed gelukt.

Op de woensdagen stond ik er gelukkig niet altijd alleen voor. Ik had ook dit jaar weer een aantal mensen bereid gevonden om samen met mij het programma te presenteren. Het werden stuk voor stuk leuke uitzendingen. Ik mocht met de wereldkampioenen Tango dansen praten. Zij stonden op punt om een maand te gaan dansen in Buenos Aires waar ik in februari zelf een workshop Tangodansen heb gepland.

Met Guus gesproken over zijn vrijwilligers werk met o.a. gasten van Pieter van Foreest. met Bram een hele uitzending gevuld met het Jazzfestival, met Titus een uitzending over senioren en ouderenwerk in Delft en tot slot met twee leuke jongedames, Milou en Sterre, een leuke uitzending over studeren en werken. In deze laatste uitzending zat ook het indrukwekkende onderwerp van de dementalcoach die er is voor ondersteuning van de mantelzorgers van met name jong dementerenden.

Natuurlijk heb ik in de vakantie ook aandacht besteed aan mijn stem. Lekker oefenen voor weer een Blauw Podium dat voor mij het laatste Blauwe Podium op het Bagijnhof werd. Deze week zijn we al weer begonnen aan het Blauwe Podium bij Open.

Maar ik heb nu ook zelf een liedje geschreven. De tekst is helemaal van mezelf en de muziek heb ik samen met een coach gemaakt. Het was een geweldige ervaring en ik ben er nog steeds trots op. Of ik er verder nog wat mee ga doen. Geen flauw idee op dit moment.

Inmiddels is het zomerreces voorbij en zijn ook alle vaste mensen van Delft Centraal weer terug op honk. Dus weer rustig zou je zeggen. Ja was dat maar waar. We hadden het feestelijke afscheid van onze burgemeester en natuurlijk ook de installatie van de nieuwe burgemeester.

Deze week is er de eerste raadsvergadering die hij gaat voorzitten. Ik ben heel benieuwd dus zit ik donderdag weer op de publieke tribune.

Maar ook het fractiewerk gaat weer verder. De eerste fractie- en commissievergadering zijn al weer geweest. En dan komen er natuurlijk weer verkiezingen. Eerst voor de Tweede Kamer en daarna de Gemeenteraad. Bij die laatste verkiezingen sta ik niet meer op de lijst maar ik zit wel in de kandidatencommissie die een kandidatenlijst opstelt en ter goedkeuring voorlegt aan bestuur en leden. Dat worden dus heel wat gesprekken met leden die zich graag voor ons mooie Delft willen inzetten. De kop is er weer af dus.

En deze week begint ook weer het theaterprogramma. Concerten in de Doelen en andere voorstellingen in Theater de Veste. Dus ook weer voldoende tijd voor ontspanning al lijkt mijn agenda al weer aardig vol te lopen. Wat kun je het toch druk hebben als pensionado die zich eigenlijk nog heel jong voelt. Maar ik ga vol goede moed verder want er staan weer hele leuke dingen op de planning.

Geplaatst op

Verhuizen? …. of toch niet

Ik ben al weer een poosje terug van mijn mooie reis langs de Britse Eilanden maar eenmaal terug had ik een vliegende start. Radiomaken, zingen en vergaderen wat heb ik als 55 plusser een druk leventje met leuke en soms ook minder leuke belevenissen. En een daarvan was de vraag verhuizen? of toch maar niet. Ik ga het niet spannend maken maar het is niet verhuizen geworden.

Op een ochtend kwam Funda bij mij op de mail. Ze konden op basis van mijn zoekgeschiedenis een appartement onder mijn aandacht brengen. Een 55 plus woning in een voor mij bekend complex in de stad. Het is leuk wonen daar en ook de sociale voorzieningen zijn daar aanwezig zeker met een heel actieve bewonersvereniging.

Nu heb ik een heel fijn appartement net buiten het centrum maar toch dit appartement sprak me aan, dus ik druk op de knop dat ik een bezichtiging wil. De reactie op dit verzoek was een onaangename. Ik kreeg een mail van de makelaar met de tekst”leeftijd???. Met vriendelijke groet”. Oké wel een vriendelijke groet maar wie stuurt er nu zo’n mail. Nu ben ik 72 dus ik denk dat ik echt wel binnen de doelgroep van 55 plus val dus ik heb netjes geantwoord.

En ja hoor ik word uitgenodigd voor een bezichtiging. Met veel twijfels maar goede moed toog ik naar het appartement dat op dat moment nog bewoond werd door naar schatting dertigers. Eenmaal binnen schrok ik verschrikkelijk.

Als oplossing voor ons woonprobleem wordt vaak genoemd dat er doorstroming moet plaatsvinden. Zelf vind ik dat dit moet gebeuren in de hele keten maar de nadruk wordt meestal gelegd op senioren. Bij het bekijken van deze woning voor senioren probeerde ik me in te leven in een echtpaar dat zo’n 40 jaar geleden een leuke gezinswoning had gekocht en het nu tijd vindt om naar een levensbestendig appartement te gaan. In hun gezinswoning waar ze veel hebben meegemaakt, geboortes, feestjes en ook mindere dingen en dus een huis met veel emoties. Maar in de loop van de jaren hebben zij er ook een eigen paleisje van weten te maken. Nieuwe inrichting, badkamer en keuken allemaal zoals ze dat zelf willen en dat hun ook gemak geeft.

Oké dit appartement is kleiner maar de oppervlakte was vermeld in de aanbieding. Het was de uitvoering waarover ik echt boos kan worden. Hoe kun je iemand die uit zijn paleisje komt met droge ogen zoiets aanbieden. Het was vuil maar dat kan worden schoongemaakt maar buiten een nieuwe douchekop was de rest wel aan de nieuwe huurder. Wat mij het meest tegenviel was de keuken. Nou ja wat keuken genoemd werd. Een schamel keukenblokje volgens mij uit de vorige eeuw hoewel dat niet kan want het complex was van 2007. Tja de makelaar had daar kennelijk meer opmerkingen over gekregen want ja je het is toegestaan dat de nieuwe huurder er een nieuwe keuken in laat plaatsen en als de woningcorporatie het een verbetering vond kon bij het verlaten van de woning een kleine vergoeding daarvoor gekregen worden. En ja een nieuwe keuken is altijd een verbetering van de woning.

Even terug naar dat echtpaar met hun paleisje. Die moeten toch ook een schok te verwerken hebben gekregen en terecht. Je hebt het plan je mooie woning te verkopen en dan krijg je voor een best wel hoge huur een woning aangeboden waar je moet beginnen voor meerdere eer en glorie van de woningcorporatie het huis op te knappen. Dit is toch van de zotte. Om het voor senioren aantrekkelijk te maken lijkt het mij dat het aan de woningcorporatie is om er voor te zorgen dat met name deze basis zaken als keuken maar ook sanitair op orde zijn en dat er een goed uitziende woning bezichtigd kan worden. En woningcorporaties het is voor jullie toch ook van belang dat die doorstroming er komt. Ik zou zeggen doe er wat aan.

Voor mij was na de bezichtiging een ding duidelijk ondanks dat het appartement in het centrum lag ga ik er niet naar toe. Iets wat overigens niet meer kan want het is al weer verhuurd. Ik vraag me alleen af of het daadwerkelijk aan 55 plussers is verhuurd want de kijkers na ons hadden zeker deze leeftijd nog niet bereikt. Leeftijd??? Met vriendelijke groet.

Geplaatst op

Feesten en herdenken

Eind april en begin mei dan heeft Nederland weer volop tijd om te feesten. Eerst Koningsdag en daarna de bevrijding. Dit jaar werkt het weer gelukkig mee dus het was met Koningsdag een drukte van jewelste in de stad. Nu is Koningsdag meestal niet een dag waarop ik echt zin heb om de stad in te gaan dus dat was ik niet van plan dit jaar. Mijn oranje tompouce, van de lekkerste bakker in Delft Holtkamp, had ik op vrijdagavond al gescoord bij VanOuds dus dat was ook geen reden om wel te gaan.

Wat trok me dan wel naar de stad, want ja ik ben naar de stad gelopen. Voorheen waren er weinig activiteiten op het Bastiaanplein dus ik besloot om daar naar toe te gaan om wat boodschapjes te doen. Alleen toen ik op het Vesteplein aankwam had ik al direct spijt. Wat een drukte. Niet alleen wandelende mensen maar ook fietsen, heel veel fietsen. En zo als gewoonlijk even dat belletje laten horen en hopen dat je vrij baan krijgt. Als dat niet het geval is nog maar iets indringender bellen maar zeker niet afstappen.

Natuurlijk waren er ook fietsers die hun fiets zo maar ergens neergegooid hadden en lopend zijn verder gegaan. Iets wat voor een voetganger nu ook niet echt ideaal is. Op het Bastiaanplein was het ook al een drukte van belang alleen daar moesten ook de fietsers iets meer doen om verder te komen. Op het plein zaten de kinderen op de kleedjes met hun koopwaar of ze speelden wat muziek. Op zich was het een erg gezellige sfeer ware het niet dat ook hier de fietsers nietsontziend waren en zelfs over de kleedjes reden.

Dus maar snel weer terug naar huis om daar op mijn balkon een kopje thee te gaan drinken met een oranje tompouce. De rit met de bus, vervanger van de tram, weer naar huis. Maar ook daar was ik niet de enige. Halverwege de bus versperde kinderwagens het pad zodat iedereen niet verder kwam als het eerste deel en er achterin de bus nog voldoende ruimte was. Maar je kunt tegen de zin van een vader net langs een kinderwagen komen dus probleem voor mij opgelost. Sorry papa maar ik heb uw kindje niets aangedaan.

Die kindjes hadden het trouwens ook niet naar hun zin en dat lieten ze luid en duidelijk blijken. Zielig maar ja het was druk en op enig moment wil je ook wel weer de bus verlaten en dat wordt dan ook nog een probleem want de kinderwagens staan voor de uitgang van de bus. Heb ik een oplossing voor de kinderwagen opstopping? Ik heb eigenlijk alleen maar medelijden met deze kindjes. Zitten in hun buggy in de stad alleen maar tegen benen aan te kijken en zien niets van het feest en dan in de bus stapt iedereen over je heen. Als ik dat kind zou zijn dan zou ik aan mijn papa en mama gevraagd hebben thuis te blijven zodat ik lekker in het zonnetje kan spelen met mijn eigen speelgoed.

Mijn boodschappen heb ik trouwens op zondag gedaan en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook even een kijkje op de Markt te nemen. Wow wat een rommel lag daar. Ik denk dat daar wel heel wat statiegeld verzameld lag. Jammer alleen dat alle blikjes en flesjes vertrapt waren en daarmee ook niet in te wisselen. Ik neem mijn petje af voor de medewerkers van Werkse want op de Markt was het een enorme klerenzooi.

Dan gaan we een week later op naar de Dodenherdenking met de twee minuten stilte. Bij Omroep Delft zijn we al een tijdje bezig om alles te regelen voor een goede verslaglegging van de gebeurtenissen. Ter gelegenheid van de herdenking 80 jaar bevrijding zijn Willem en Peter bezig met het maken van een documentaire over de oorlogsjaren en de bevrijding en leidt Amber alles in goede banen zodat er zowel op radio als tv goede aandacht is voor alle activiteiten die in de stad plaatsvinden. Het is goed te zien dat ook de jonge mensen zich heel enthousiast inzetten om er een waardige herdenking van te maken.

En dan is het vanaf maandag weer feest. Bevrijdingsdag in Nederland maar ook de Bevrijding van Delft die pas op 8 mei 1945 plaatsvond. Ik ben heel benieuwd wat er in de dagen van tussen 5 en 8 mei nog gebeurd is in Delft en ik kijk ook uit naar de intocht van Canadese bevrijders in de stad. Historisch voertuigen en doedelzakspelers komen dan opnieuw de stad binnen. Evenals in 1945 wordt bij het gebouw Gele Scheikunde een Canadees kampement opgeslagen. Zeker iets om in de dagen na 8 mei nog eens een kijkje te gaan nemen. Ach ja en zo zit mijn agenda weer vol want vanaf 9 mei gaan we met de Gemeenteraad de hei op voor een inspirerend weekend. Maar daarna is er een nog een mooi vooruitzicht: VAKANTIE op de MS Nieuw Statendam naar British Islands and Ireland.

Geplaatst op

Grrrrr en de dag begon nog wel zo gezellig

Ja grrr alles lijkt een beetje tegen te gaan zitten vandaag en dan zijn we nog maar net op de helft. Het zag er vanochtend niet naar uit dat ik nu zit te grommen achter mijn laptop. Geen afspraken vandaag. Nou ja alleen een pakket aan de overkant ophalen maar dat is een fluitje van een cent. Dus relaxt een kopje koffie drinken met een oranje soesje, want ja de koning is zondag jarig dus het mag, en het krantje lezen.

In die krant een alarmerend bericht over Meta van de Autoriteit Persoonsgegevens. Ik ben niet zo’n fan van deze instelling maar als die waakhond alarm slaat is het voor mij wel een reden om even verder te lezen. AI wordt genoemd en zeg dat het aan mijn leeftijd ligt maar ik heb ook moeite met AI. Ik ben er van overtuigd dat AI best op een goede manier kan worden ingezet en het werk vergemakkelijkt maar AI kan ook misbruikt worden en dat beangstigd me wel. Wat is nu echt en wat is fake. Soms is het makkelijk te zien maar het wordt wel steeds overtuigender. Kort en goed op mijn aktielijstje komt bezwaar maken te staan.

Omdat er verder gaan akties staan dacht ik, ik ga even lekker zingen. Gisteren heb ik weer een nieuwe afspraak gemaakt voor een sessie met Guus zodat ik op het Blauwe Podium weer goed voor de dag kan komen. En o, ja ik moet de geluidsopname van afgelopen zaterdag nog even knippen. Op het aktielijstje voor vandaag dus.

Maar eerst zingen en ja hoor na een half uurtje staat de buurvrouw van twee verdiepingen lager voor mijn deur. Of het wat zachter kan want ze heeft nachtdienst en ze kan niet slapen. Ehhhh zachter? Zo hard had ik de muziek niet aan staan maar ja volgens mij hoort ze het ook als ik nies. Ik ben dus maar gestopt en het was trouwens ook lunchtijd.

Nu zit ik dus al weer even achter mijn laptop om mijn aktielijstje af te werken. Een format maken voor ons programma 2.0 dat al even ligt maar dat ik vandaag wil afronden. Collega’s inlichten over de programmering voor de komende weken waarin we veel aandacht gaan besteden aan het einde van WOII en de bevrijding. Zo dat waren 2 vinkjes, gedaan dus. Dan maar verder met bezwaar maken. Dat is toch wat lastiger dan gezegd werd of zal dit ook aan de leeftijd liggen. Laten we het maar op het laatste houden.

En dan nu voorlopig de laatste aktie weer een blog schrijven. Ik merk dat ik tijdens het schrijven in ieder geval weer een beetje tot rust kom. Ik luister naar het mooie liedje Une fille aux yeux clairs van Michel Sardou en dat maakt veel goed. Wel jammer dat ik dat nu even niet kan zingen maar daar wil ik nu even niet aan denken. Ik ga mijn pakketje maar ophalen. Morgen met Wim Muziek Verleden maken, naar het theater en dan zijn we klaar voor Koningsdag. Het wordt weer feest dit weekend en dat knippen? dat ga ik later nog wel doen.

Geplaatst op

Hallo, hier ben ik weer

In mijn vorige blog vertelde ik over mijn twijfels maar dat ik in ieder geval wel blogs zou blijven schrijven. Tja en dat moet ik dan dus wel doen. Maar tot mijn schande moet ik bekennen dat ik sinds half maart niets meer geschreven heb. Niet dat ik geen inspiratie gehad heb, want ik heb al verschillende keren op het punt gestaan om weer eens wat te gaan schrijven. Het is er niet van gekomen mede omdat ik nog geen keuze heb gemaakt of ik verder ga op Facebook.

Naar aanleiding van mijn blog heb ik een aantal reacties ontvangen met suggesties over nieuwe systemen. Signal in plaats van Whats App en Vero in plaats van Facebook waren er twee van. Ik heb deze systemen ook gedownload en heb daar wat rond gekeken. Kon er nog niet zo enthousiast over zijn. Maar er is ook nog iets anders. Ik kan wel heel eigenwijs zijn en zeggen ik stap over maar welke informatie ga ik dan missen. Ik haal heel veel informatie van Facebook en praat met al mijn vrienden, familie en collega’s via Whats App. Dus ik heb nog niet besloten om over te stappen en blijf voorlopig blijf ik dus bij het oude.

Dus dan maar weer een blog gaan schrijven en jullie weer meenemen in mijn activiteiten. Oh nee ik ga nu geen geschiedschrijving doen ik pak gewoon de draad weer op in het nu. Ik heb het nog steeds lekker druk en zie steeds weer interessante dingen. Zoals alle werkzaamheden die nu voor mijn huis plaatsvinden.

Er rijdt geen tram 1 meer voor mijn huis maar het is nu bus 50. Reden? Een brug verderop is in onderhoud dus grijp je gelijk maar de vernieuwing van de trambaan aan. Oude rails er uit zodat er nieuwe geplaatst kan worden waarop het nieuwe model tram kan rijden. Tja waarom er dan takken van bomen gezaagd moeten worden is mij een groot raadsel. Ik ga proberen daar nog wel achter te komen. Geen tram maar bus dus. Gelukkig is het nu wat beter ingeregeld als in de eerste week want toen was het volstrekt onduidelijk bij welke halte de bus zou gaan stoppen. De ene chauffeur stopte bij de tijdelijk nieuwe halte en de ander stopte gewoon bij de opgeheven halte. Doordat deze best ver uit elkaar lagen reden de bussen wel regelmatig maar kon je ook wel eens lang moeten wachten totdat de bus bij de door mij gekozen halte zou stoppen. Deze kinderziekte lijkt er nu toch wel uit te zijn. Gelukkig maar.

Dan staan we nu weer voor het Paasweekend. Ik start op vrijdag want dan ga ik naar de Mattheus Passion in de Nieuwe Kerk. Ik kijk er erg naar uit. Zelf heb ik in de tijd dat ik nog zong in het St Hippolytus Koor van George regelmatig koralen uit de Mattheus gezongen maar nu wordt het de hele uitvoering van zo’n 5 uur. Maar goed ik wil het een keer meegemaakt hebben dus ga ik er voor.

Dan volgt er een lekker lang weekend. Geen redactievergadering bij Omroep Delft (die zal nu misschien naar de dinsdag verschoven worden) om 09:00 uur. Ja dan hoef je niet meer te werken maar zit je elke maandagochtend bij de studio. Het was wel even wennen maar het gaat en ik moet zeggen een goed begin van de week. Op dit moment zijn we bij de Omroep ook bezig om onze bijdragen aan alle activiteiten rondom de Bevrijding te coördineren. Het gaat dus een interessante tijd worden. Kijk en luister in ieder geval een keertje naar Omroep Delft want het gaat de moeite waard zijn.

Het zingen ben ik ook niet vergeten. A.s. zaterdag is er weer een Blauw Podium bij Open en ook daar mag ik weer twee liedjes zingen. Ik denk dat ik wel weer twee mooie nummers heb uitgekozen. Gisteren nog even bij Guus geweest dus ik ben voorbereid en heb er weer zin in. Na zaterdag nog een keer in Open en dan gaan we in juni weer naar het Bagijnhof waar we weer lekker buiten gaan zingen. Waarschijnlijk ga ik de eerste keer missen omdat ik dan nog op vakantie ben maar goed er komen nog meer Blauwe Podia op het Bagijnhof.

Dus weer voldoende om naar uit te kijken en als ik naar mijn agenda kijk heb ik ook lekker wat te doen. Ik verveel me niet. En ook het schrijven van deze blog was me weer een genoegen. Dus ik ben weer terug.

Geplaatst op

Twijfels, maar ik blijf wel mijn blogs schrijven

Er gebeurt de laatste tijd heel veel. Elke dag is er wel weer een verrassing. Soms een leuke verrassing maar soms ook schrik je er van. En dat leidt tot twijfels en vragen. Ben ik wel goed bezig, moet het anders en hoe kan ik me voorbereiden op alle veranderingen. Laat ik je meenemen in mijn twijfels.

Vijf jaar geleden op 15 maart 2020 kwam Mark Rutte op de tv. Corona had ook in Nederland toegeslagen en we gingen op slot: Lockdown. Je mocht bijna niets meer doen. Afstand houden, bijna alle winkels en horeca gesloten, niet meer naar je werk kunnen noem maar op.

Omdat ik me niet wilde mee laten slepen in een negatieve spiraal begon ik te bedenken wat ik in mijn eentje nog wel zou kunnen doen. Dat was in ieder geval veel wandelen want het was gelukkig mooi weer, muziek maken en …… ja ik begon met het schrijven van blogs en sindsdien heb ik een kleine 370 blogs geschreven.

Een blog kun je voor je zelf schrijven maar je kunt het natuurlijk ook delen met vrienden en soms ook onbekenden. Dus naast het schrijven moesten er natuurlijk voorbereidingen getroffen worden. Allereerst de kunst van het schrijven zelf. Ik volgde een korte cursus in het schrijven van blogs; de tips en tricks, do’s en don’ts om te komen tot leuke en zinvolle verhalen.

Maar dan het delen. Een website maken. Dat was nog best een uitdaging maar na een poosje was er een eerste versie van die site waarop ik lekker kon proberen tot dat de definitieve site er eindelijk was. Toen die er eenmaal was een domeinnaam aanvragen en voilà we kunnen aan de slag. Ik was best trots op mezelf. Ik kon de blogs schrijven, van foto’s voorzien en publiceren. Het is een leuke hobby.

Toch is er nu de twijfel. Nee niet dat ik er genoeg van heb want ik vind het nog steeds leuk om te schrijven en er is voldoende om over te schrijven. Ik maakte gebruik van Facebook om mijn website met blogs te delen en daar zit hem nu net de kruks.

Ik vraag me af of ik nu nog steeds gebruik moet blijven maken van de platforms van Elon en Mark. Ik ga hier geen oordeel over deze mannen en hun maatjes Trump en Poetin geven maar ik voel me door hun niet op mijn gemak. Dus is er de vraag blijf ik Facebook en daarnaast ook Whatsapp gebruiken.

Een zoektocht naar alternatieven is begonnen. Wat het probleem is dat er heel veel van mijn vrienden nog steeds gebruikmaken van Facebook en Whatsapp en het is gemakkelijke en bekend. Als ik als enige geen gebruik meer maak van deze apps hoe deel ik dan mijn verhalen met mijn vrienden? Ik ben er nog steeds niet uit dus blijf ik voorlopig maar trouw aan mijn bestaande accounts en ga ik verder met mijn zoektocht. Het alternatief om te stoppen met het schrijven van blogs heb ik inmiddels wel in de prullenbak gegooid. Ik laat mijn hobby niet verpesten door een paar mensen die het de hele wereldbevolking moeilijk maken.

Geplaatst op

Terug in de tijd, 6 mei 1970

Je kan er vandaag niet omheen. Vanavond speelt Feyenoord in de Champions League weer een wedstrijd in het San Siro stadion in Milan. Een spannende wedstrijd die eigenlijk net zo spannend is als die wedstrijd op 6 mei 1970. Voor mij zal het niet meer zo’n avond gaan worden maar de herinneringen aan die avond in 1970 staan mij nog steeds heel duidelijk op mijn netvlies.

Fotor Raj Tatavarthy

Het begon eigenlijk al een week voor die bewuste datum. Het was een schoolvakantie week en het zou mooi weer worden. Dus besloot mijn vader dat het een perfecte gelegenheid was voor familytime door te gaan kamperen. Opstand in huize Neubauer, hé pa dat gaat hem niet worden. Wij blijven in Delft dus als jij wilt kamperen ga je gang maar dan wel lekker met ma. Zoals zo vaak bij ons werd er nog wel over gesproken en vonden we een compromis. We gaan naar een camping waar een televisie aanwezig is waar we op de bewuste avond naar de wedstrijd konden kijken. En die werd gevonden in Mierlo.

Alle kampeerspullen in de auto en op naar Mierlo dus. Het was een camping met veel Rotterdammers dus dat was al een goed teken. Op de dinsdag en zelfs nog de woensdag vertrokken er veel mannen vanaf de camping naar ……… ja hoor Milan en vrouwen en kinderen bleven achter op de camping.

Het was een leuke camping en mooi weer dus we vermaakten ons prima. Onze overbuurman met een caravan was ook een fanatieke Feyenoord fan en was op woensdag druk bezig met een klein draagbaar televisietje en een antenne. Een goede opstelling voor het tv’tje en draaien met de antenne. Wel goed bereik? Nee dat moet beter, oei nu werd het weer minder. Tja en laat daar nu net een stukje expertise van paps liggen dus hij bood de helpende hand en wij mochten die avond bij hem in zijn voortent naar de televisie kijken. Perfect.

Tegen het begin van de wedstrijd verzamelde zich veel mensen in de voortent van zijn caravan. We zaten hutje mutje in afwachting van het begin van de wedstrijd te kijken op de kleinste tv die ik tot dan toe gezien had. De wedstrijd begon en Feyenoord kwam op achterstand, waarna het snel gelijk maakte en dat bleef het. Aan het einde van de tweede verlenging was het onze Zweedse spits die de overwinning binnen wist te halen. Onze gastheer zelf heeft van de wedstrijd overigens niets gezien. Hij heeft vele rondjes over de camping gelopen en kwam regelmatig even bij de voortent langs en met een “bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant” verliet hij de tent weer.

Het werd een feest en wij, mijn broer, zus en ik, probeerde paps over te halen om direct na de wedstrijd de auto te halen en naar Rotterdam te rijden zoals zovelen op de camping. Paps was onverbiddelijk: neen. Maar we kregen wel een kaartje voor de eerstvolgende thuiswedstrijd van Feyenoord zodat we het feest in het stadion mee konden vieren.

Tja dat was toen maar hoe gaat het vanavond zijn. Nee geen kleine televisie want ik heb een vergadering. Maar zelfs als ik thuis zou zijn geen televisie en zelfs geen beelden volgen op mijn mobiele telefoon want de wedstrijd wordt niet uitgezonden. Nou ja niet voor de mensen die gekozen hebben voor een andere provider dan Ziggo. Wat ik vanavond dan wel mis is het enthousiaste commentaar van de verslaggevers van Radio Rijnmond. Of ik het vanavond kan volgen of niet ik wens de spelers en alle supporters van Feyenoord heel veel succes en ik kijk we ergens naar een samenvatting.