Ja twee steden waar de reis vervolgens heen gaat en twee steden waar ik eerder geweest ben. Maar zoals in de titel ik heb er geen actieve herinnering aan. En eigenlijk is dat voor Skjolden vreemd. Ik was daar voor de eerste keer in 2019 dus zo’n drie jaar terug op mijn een na laatste cruise. Ik heb de foto’s nog terug gezocht en ja daar was het dorpje. Ai dat heeft dus geen indruk op mij gemaakt. Maar dit keer wel.
Een tocht met de naam de Best of Skjolden en dat hebben we inderdaad gezien. Nee niet de Jostendalsbreen, die ik drie jaar geleden ook wilde bezoeken maar die toen vol was. Overigens is dit een populaire excursie want deze was al in maart volgeboekt. Nee we gingen naar Jotunheimen een prachtig natuur gebied zeker als het weer ook op een niet Noorse manier meewerkt.
Ook het bezoek aan een Staffkirche was indrukwekkend. We kregen een mooie uitleg over het ontstaan van dit soort kerken en hoewel de kerk in Lom niet de oudste was stond hij wel op de Unesco Wereld Erfgoedlijst. Na de lunch in het hotel waar ik drie jaar geleden ook geweest moet zijn weer langzaam terug naar het schip met nog een paar mooie fotostops. Dus mijn camera heeft ook zijn werk weer gedaan.
Wat niet zo vreemd is, is dat ik geen actieve herinnering meer heb aan Andalsness. Wanneer was dat ook alweer? Ja in 1966 toen ik met de familie per auto een tocht maakte als 13 jarige door de Noorse “wildernis”. En dat is al een hele tijd geleden maar goed nu weer terug. Mijn herinnering vertelde me dat we toen van Geiranger kwamen. Een belangrijke bevolkingsgroep aldaar zijn de Trollen en die waren ook volop aanwezig bij onze eerste stop met oma Trol op de motor.
Met een paar fotostops, passeren van zeer brede tegenliggers en daarbij ook nog een stukje achteruit rijden kwamen we boven bij de waterval en de steilste wand van Noorwegen en misschien wel van Europa aan. En wat was dat de moeite waard. Wat was het mooi daarboven. De indrukwekkende waterval die met veel geweld naar beneden kwam. Oké was er geen actieve herinnering meer aan toen deze tocht heeft wel degelijk indruk op mij gemaakt.
Wat tijdens de twee tochten ook interessant was waren de verhalen over de gletsjers, de sneeuw en het ijs. Tja in Noorwegen weet men dat om de 10.000 jaar een ijstijd over gaat om een warme periode zonder ijs en andersom. Het ijs wat er nu ligt in de gletsjer is nu ongeveer 8.000 jaar oud dus over 2.000 jaar dan moet Noorwegen het weer 10.000 jaar zonder ijs doen. Ehhh….. klimaatcrisis?
En dan het verhaal over de Geirangerfjord en een Tsunami. Er wordt binnen niet al te lange tijd verwacht dat er grote rotsblokken rond de Geirangerfjord loskomen en met veel geweld in de fjord vallen. Hierdoor zou Geiranger worden getroffen op een grote tsunami. Hopelijk gebeurd dit niet in augustus maar niemand weet precies wanneer dit staat te gebeuren. Fingers crossed dus maar. De natuur is onverbiddelijk.
Living Blue met Machteld 