Spanning stijgt … The Road to Tirana

Dan is ie daar de dag waar iedereen en zeker Rotterdammers als ik op hebben gewacht. Op 5 mei was de bloedstollende halve finale in Marseille waarin we (Feyenoord) ons plaatste voor de finale in Tirana van de Conference League. En vanavond kunnen we die finale gaan winnen.

Wie had dat gedacht na een toch wel dramatisch begin van het Europese avontuur van Feyenoord. Al snel had ik de gedachte nou dat was het dan weer ……. maar nee. Na de voorrondes kwam de poulefase en die wonnen ze zowaar. Keurig naar toen werd het serieus en daarmee kwamen ook de betere ploegen opdraven als tegenstander. Billenknijpend dus op de bank kijken naar de prestaties.

Dan kan meneer Louis van Gaal praten over een Jut en Jul competitie maar Feyenoord heeft toch maar een aantal spraakmakende voetbal teams weten uit te schakelen. Daar waar PSV en AZ in de conference league en Ajax in de champions league eerder moesten afhaken kan Feyenoord nu een prestatie gaan leveren die goed is voor het voetbal in Nederland. Maar vanavond kan Feyenoord ook de eerste club zijn die deze nieuwe cup gaan winnen. Weer een primeur in Nederland.

En dan ga ik in herinnering weer naar die memorabele avond op 6 mei in 1970. Het was ook de avond voor Hemelvaart. Ja we waren niet in Rotterdam want papa had het onzalige idee om te gaan proefkamperen ergens in Brabant. Onder protest en met de uitdrukkelijke afspraak dat we op de camping in de kantine naar de wedstrijd moesten kunnen kijken gingen we op stap.

Uiteindelijk kwamen we terecht op een camping in Mierlo waar meer Rotterdammers stonden. Het werd echter niet kijken in de kantine van de camping maar in de voortent van de caravan van onze tijdelijke overbuurman. In een overvolle voortent kijken op een superkleine draagbare tv. Man wat een spanning hing daar. Een spanning die onze overbuurman niet kon verdragen. Hij kon het niet aanzien en liep weg om een paar keer terug te komen om te vragen wat de stand was. Met een Bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant verdween hij dan weer.

Wat was ook die wedstrijd spannend. Na de 1-0 van Celtic werd het gelukkig snel 1-1 maar toen moesten we wel heel erg lang wachten tot de ontknoping. In de verlenging, 4 minuten voor het einde (bijna strafschoppen) scoorde Ove Kindvall de verlossende goal. Ook in Mierlo een enorme ontlading en een groot feest met al die Rotterdammers die ook hadden zitten kijken. Nee het was geen Coolsingel, papa bezweek niet voor onze druk om die nacht nog naar Rotterdam te rijden maar toch een leuk feest op de camping en de dagen daarna toen ook de Milaan-gangers weer op de camping terug waren.

Hoe het vanavond gaat lopen? Geen idee en ik ga ook geen voorspelling doen. Als je de media mag geloven maken we een kans maar ik weet dat ik in gezelschap van vrienden weer met dicht geknepen billen op de bank zit te kijken. Worden het 90 minuten of 120 of strafschoppen ……….. als het laat wordt kunnen we morgen weer uitslapen want net als in 1970 is het dan Hemelvaart. En dan misschien vrijdag naar de Kuip voor de huldiging

Plaats een reactie