Voordat ik allerlei berichtjes krijg die me sterkte wensen zeg maar even dat ik noch een grijze jas of een gebroken pols heb dus geen medelijden met mij. Maar wel is voor mij de dag gekomen waarvan ik wist dat die zou komen. Herken je dit? Goed voor onze koning betekende die zin indertijd het begin van iets nieuws. Voor mij betekent dit dat de laatste dag van mijn vakantie is aangebroken.
Dat betekent de koffer met spulletjes in pakken en ook de herinneringen aan deze vakantie aan de tablet toe vertrouwen. Terug kijkend een mooie week met wisselend weer maar over het algemeen een lekkere temperatuur en best wel wat zon. Ik heb tenminste een kleurtje en dat is zo voor de kerst mooi meegenomen.
In Costa Tequise was Corona heel duidelijk merkbaar. Evenals in Puerto del Carmen waren er maar weinig toeristen. Niet dat ik dat erg vond maar voor de ondernemers daar nou niet echt leuk. Opmerkelijk was wel dat de meeste ondernemers van de toeristenwinkeltjes van chinese afkomst waren. Zou Ali Baba hier ook zijn tentakels hebben uitgestrekt? Hoewel de meesten hier erg vriendelijk waren zag je bij sommigen toch wel wat kortere lontjes wat te zien was door soms wel bot gedrag.
Maar goed het was een week met leuke uitstapjes en ontmoetingen. Met name een groep gezellige Brabanders die vanochtend al vertrokken zijn, dus de laatste avond moet ik me alleen vermaken. De koffer is al voor het grootste deel ingepakt en er rest me nog één diner vanavond en morgenochtend een ontbijt, waar ik wel een extra boterhammetje klaarmaak voor de lunch.
Living Blue met Machteld 