Ontmoetingen

Het is een rustige herfstperiode met de bekende weer soorten. Regen, wind maar ook een zonnetje en dan is het lekker om nog even op een terras te gaan zitten. Met een dekentje over je benen en een warme jas genieten van je kopje thee of je glaasje wijn.

Het leek een rustig weekje te worden maar terugkijkend is er toch best wel wat aan de hand geweest. Niets om je ongerust over te maken want het waren vooral leuke dingen die de revue passeerden. Voorbereiden op een nieuwe uitdagingen in de politiek met vragen als hoe ga je campagne voeren, hoe zien de commissie- en gemeenteraads-vergaderingen er uit en hoe kan ik me voorbereiden op het fractiewerk. Allemaal dingen die in mijn hoofd rondgaan en waar beetje bij beetje een antwoord op gaat komen. In ieder geval ga ik me meer vertonen op de publieke tribune bij de vergaderingen. Inmiddels hebben we ons als kandidaat raadsleden al verzameld in een groepsapp en de eerste bijeenkomsten zijn al gepland.

Maar dan zijn er ook de ontspannende activiteiten. Weer eens een concert in De Doelen in Rotterdam. Een sublieme vertolking van de eerste symfonie van Mahler onder leiding van Lahav Shani. Maar voor het concert begon had ik al een verrassende ontmoeting. Omdat ik erg vroeg in de Doelen aanwezig was als gevolg van de corona controle besloot ik vooraf eens te gaan luisteren naar de toelichting op het het concert. Bij de ingang van de zaal waar deze inleiding werd gegeven sta ik ineens oog in oog met een oud collega. Hoewel we, toen we nog samenwerkten, op dezelfde kamer zaten heb ik nooit geweten dat zij ook van klassieke muziek hield. Maar goed we hebben heel kort de tijd gehad om een beetje bij te praten. Jammer genoeg heb ik haar in de pauze niet meer kunnen ontdekken maar zij is vrijwilliger bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest dus wellicht volgende maand …….

Zaterdag heb ik me zelf weer eens getrakteerd op een heerlijke avond uit bij Le Vieux Jean. Er staat immers weer wild op het menu en dat is nu net iets wat ik thuis niet voor mijzelf klaarmaak. Sta ik daar mijn jas uit te trekken hoor ik opeens mijn naam noemen achter mij. Nee en dan kijk ik ineens in de lachende ogen van een andere oud collega die samen met zijn vrouw en compagnon ook gaan beginnen aan een gezellige avond. Ook hier even een kort praatje; hoelang kom je hier al en is het niet vervelend om hier alleen te komen. Antwoorden? Met behulp van Fabrice kwam ik er achter dat ik tussen de 40 – 50 jaar al met enige regelmaat in dit restaurant kom en nee het is niet vervelend omdat bij Le Vieux Jean vele hoogtepunten en dieptepunten heb “gevierd”. Ik zit er niet alleen want het zijn “Me, Myself and My Memories” die daar aan dat tafeltje zitten.

Dat het toch voor anderen wat vreemd overkomt blijkt aan het einde van de avond. Een andere bekende die ook haar avond met het heerlijke eten van Robert-Jan vult naar me toe. Naast dat ze oprechte belangstelling toont, want ja wij hebben elkaar ook al een tijd niet gezien, komt ook even de vraag of ik het niet vervelend vind om alleen te zitten. En dat terwijl ik een heel leuke avond heb gehad en zeker niet alleen met “Me, Myself and My Memories” aan tafel gezeten heb. Want ik heb ook een leuk gesprek gehad met de kinderen aan de tafel naast mij.

In ieder geval ga ik de vraag vanavond niet krijgen want ik ga samen met een nicht eten in Delft. Na anderhalf jaar krijgen we eindelijk weer de kans om samen op stap te gaan en dat gaat ook heel gezellig worden.