Als ik nu naar buiten kijk dan ben ik er wel van overtuigd maar voor een mooie zomer is er natuurlijk veel nodig. Gezondheid, vrijheid, rust en mooi weer. Om maar te beginnen met het mooie weer. Het is hier wel van het ene uiterste in het andere. Na een natte en veel te koude meimaand begon juni dan toch eindelijk met wat hogere temperaturen. Nou ja wat hoger, nee gelijk fors hogere temperaturen maar mij hoor je niet klagen hoor. Tijd voor het opleuken van het balkon met verse planten en accessoires. Het resultaat: ik vind het gezellig en heb er al weer een paar middagen doorgebracht onder mijn appeltjesgroene parasol.
Maar dat is niet de enige plek waar ik de afgelopen week geweest ben. Nee de terrassen gingen weer open en vanaf zaterdag mochten we ook weer naar binnen in een café of restaurant. Dat was weer genieten zeg, want ik had natuurlijk gelijk een dinerafspraak geregeld met vrienden. Ik heb ook mijn tweede prik gekregen dus langzamerhand ga ik me ook wat veiliger voelen. Niets staat dan ook mijn geplande bezoek halverwege de maand aan Nijmegen in de weg. Al met al hebben we dus weer wat meer vrijheid en kunnen we volop gaan genieten van de zomer.
Nee ik laat niet alle maatregelen meteen los. Het mondkapje blijf ik dragen waar dat moet en ook handen schudden en knuffelen zit er voorlopig nog niet in. Dat laatste vind ik overigens wel een positief punt van de crisis en ik weet echt niet of ik heel snel weer oppervlakkige kennissen ga zoenen (de drie bekende zoenen) of knuffelen. Maar dat is mijn beslissing.
Dit wordt dus een zomer waarin ik nog steeds gezond ben en nu ook weer spontaner mag gaan zijn. Rest alleen nog de rust. Voor mij zelf sta ik hiervoor zelf aan het roer dus dat gaat wel lukken. Maar deze zomer hebben we in Nederland een ander hot item. De formatie. Wat een verhaal zeg; ja we willen allemaal het zelfde en dat is snel een nieuw kabinet maar vervolgens gaan de partijen individueel wel allemaal eisen stellen zodat we nu in een pad stelling komen.
Afgelopen week hoor ik mevrouw Ploumen zeggen dat de heer Hoekstra overal nee op zegt terwijl zij keihard blijft vasthouden aan de samenwerking met GroenLinks. Typisch gevalletje van “de pot verwijt de ketel”. Nu weet ik wel dat je met elkaar in gesprek moet gaan en er compromissen gesloten moeten worden maar daar kom je niet als iedereen stevig blijft vasthouden aan zijn eigen standpunten en ideeën. Dus een oproep, niet dat ik verwacht dat dit door zal dringen tot Den Haag, luister naar elkaar en doe allemaal, en dan bedoel ik echt allemaal dus ook PvdA en GroenLinks, water bij de wijn. Dan komen we er sneller.
Ondertussen ga ik gewoon verder met de dingen die ik doe. Mijn radioprogramma’s voorbereiden en kijken hoe ik verder ga met Living Blue. Want na een sabatical ga ik daar weer mee starten. Zeker nu we mogen verwachten dat er weer wat meer te beleven is heb ik daar weer heel veel zin in. Wanneer ik weer precies start? Dat zal in ieder geval na de zomer zijn. Ik verwacht september maar de precieze datum laat ik nog wel weten.
Living Blue met Machteld 