De barre winter in Delft is begonnen. Na een hele zondag met sneeuw lag er een behoorlijke laag sneeuw op de Delftse straten. Voor een zondag, als nagenoeg iedereen vrij is en niet naar zijn werk hoeft, is dat niet zo erg. En zo gingen velen glibberend en bibberend naar buiten om te genieten. Sneeuwballen gooien, sleeën en skiën zo werd het een beetje wintersport in eigen land.
Maar ja aan sneeuwplezier komt op maandagochtend wel een einde. Oké met deze Corona crisis is er een dringend advies om thuis te werken dus ik neem aan dat velen het thuiswerken gisteren niet hebben vervloekt maar het dankbaar gebruikt hebben als excuus. Toch kon niet iedereen thuiswerken en moest door deze barre omstandigheden naar het werk.
Gelukkig zijn de medewerkers van de gemeente verantwoordelijk voor goed begaanbare wegen al snel aan de slag gegaan. Met sneeuwschuivers en bakken strooi zout trokken ze er op uit om in ieder geval de doorgaande wegen in Delft zo goed mogelijk begaanbaar te houden voor iedereen die met zijn eigen vervoermiddel de straat op moest. Het advies was en bleef “Ga niet de weg op als het niet hoeft”.
Ook ik moest gisterochtend de deur uit. Dus stevige schoenen aan, een skistok in de hand, een warme jas, handschoenen en dan op weg. Natuurlijk met de tram, maar ja die reed wel maar stopte niet bij de haltes. Ik heb drie trams voorbij zien rijden waarbij ik het nakijken had. Oké niet zeuren wachten tot de volgende tram die volgens het info bord niet zou rijden maar drie minuten later toch kwam. Tja dienstregeling niet betrouwbaar maar de informatie over de tijden ook niet.
Uiteindelijk ben ik zonder kleerscheuren bij de studio aangekomen maar er moet me toch wat van het hart. De sneeuwschuivers maakten keurig de rijbanen schoon door de sneeuw naar de kanten van de weg te schuiven. Daardoor ontstonden er kleine sneeuwophopingen aan die kanten van de weg. Dus ook ook de plaatsen waar de voetgangers moeten oversteken.
Dit maakt het oversteken bij de zebra’s extra moeilijk. Eerst over een verijsde berg heen stappen, hopen dat de auto’s blijven wachten tot dat je deze stap genomen hebt en dan voorzichtig naar de andere kant lopen. Aan de andere kant van de weg idem dito alleen om dan weer op de stoep te komen. Ik heb het maar niet geprobeerd en heb het fietspad maar even gepakt wat me een boze blik van een fietser opleverde. Hoe haal je het in je hoofd op hier te gaan lopen!! Wellicht dat de gemeente ook wat aandacht kan geven aan de voetgangersoversteekplaatsen want in het mobiliteitsplan staan toch voetgangers samen met de fietsers op nummer 1?
Met een beetje aandacht voor de voetgangers had die dame die gisteren met haar rollator wilde oversteken het ook wat makkelijker gehad. Nu ploeterde zij om haar rollator over de sneeuwhoop te krijgen. Chapeau voor de trammachinist die haar niet opjaagde maar rustig bleef wachten tot dat zij van de trambaan was. Gelukkig was zij ook heel aan de overkant gekomen maar het kostte haar wel bloed, zweet en tranen.
Het blijft nog wel een paar dagen erg koud dus zal het ook nog wel even glad blijven. Maandag zou het weer gaan dooien; wat mij betreft weer een goed vooruitzicht evenals de zon die nu al schijnt en met veel kracht de sneeuw op de vensterbanken en balkonnetjes lekker laat smelten. We gaan weer naar het voorjaar!!
Living Blue met Machteld 