Gedupeerd

Column 26 januari 2021

Door de Corona crisis zijn velen gedupeerd. Ondernemers uit de detailhandel, horeca, evenementenbranche en noem maar op want wie heeft er geen last van de nog steeds voortdurende maatregelen om het virus te onderdrukken. Als we naar de vele wetenschappers en experts luisteren is de groep jongeren het meest gedupeerd en zijn daarom nu aan het rellen. Zij maken nu kapot wat de groep “kwetsbare ouderen” voor hen heeft opgebouwd.

Ik wil niet generaliseren want er zijn heel wat jongeren, die het ook leuker zouden vinden als die maatregelen niet meer zouden hoeven en die zich zo goed als kwaad houden aan wat er van hun wordt gevraagd. Het is maar een kleine groep, die, nu gesteund door wat minder goedwillende mensen, in opstand komt en van alles vernielen en plunderen. Hiermee benadelen zij de mensen die vechten voor hun behoud en voortbestaan na deze crisis.

We moeten die jongeren begrijpen. Ze konden al lang niet meer naar de kroeg om met hun vrienden een biertje te drinken, onderwijs ging voornamelijk digitaal door maar het ging in ieder geval door. En daar komt nu nog een avondklok bij en o ja je mag ook niet meer zoveel mensen ontvangen. Allemaal redenen waarom jongeren hun leven niet kunnen opbouwen, want ineens gaat niet alles meer vanzelf. Tot nu toe was voor hun alles vanzelfsprekend, als je wat wilde dan was het er, kon het of had je het. Er werd ze geen strobreed in de weg gelegd. Als je even geen geld had was dat ook geen probleem. Dan ga je lenen of op afbetaling kopen want je hebt je dromen voor later als je “groot en volwassen” bent. Dan verdien bakken met geld en kun je die schulden afbetalen en ook nog eens in een prachtig huis wonen.

In jullie ogen is er nu een kink in de kabel gekomen. Door de crisis denken jullie dat de kansen op de arbeidsmarkt minder worden en je geen huis kunt krijgen. Je moet afscheid nemen van de makkelijke leventje en moet nu je creativiteit en inventiviteit aanspreken om er het beste van te maken. Je moet misschien je dromen op een lager pitje zetten. Denk eens als je net doet als die “kwetsbare ouderen”. Dat je om je heen kijkt wie en waar je kunt helpen om het voor eenzame mensen wat aangenamer te maken. Misschien komen er nieuwe dromen bij in plaats van een aantekening op je strafblad waar je later alleen maar hinder van hebt.

Ik wil absoluut niet gaan discussiëren wie nu het meest gedupeerd is want iedereen heeft zijn eigen overwegingen hiervoor. Ik hoor tot de groep “kwetsbare ouderen” en ik wil ook weer uitgaan. Eten met vrienden, naar het theater en een wijntje in de kroeg of op een terras. Ik houd me aan de regels, kijk naar de dingen die ik nog wel mag en kan doen, ik kijk niet naar de onmogelijkheden maar naar de mogelijkheden. En dat doe ik omdat ik weet dat we elkaar dan snel weer gaan ontmoeten ergens in de stad, waar we met elkaar weer veel plezier kunnen hebben.