En dan heb je het ineens weer druk

Gisteren was er de euforie. Na ruim 10 weken geen radio mag het nu weer. Oké dat betekent voorbereiden van in ieder geval Living Blue en afstemmen met Emmy hoe we Muziek Verleden dat gaan presenteren. Gisteren was er vreugde waar ik even van wilde genieten en heb ik de akties doorgeschoven naar vandaag.

Maar vanochtend moesten er toch spijkers met koppen geslagen worden. Niet alleen van mijn kant want in mijn mail zat al een berichtje van Henk, bestuurslid maar ook technicus, of en wanneer ik weer verder wilde gaan met de twee programma’s. Het antwoord zal duidelijk zijn en dat heb ik hem ook per kerende post laten weten. Niet veel later belde hij op.

Living Blue gaat maandag beginnen. Henk doet weer de techniek voor het programma dus dat was snel geregeld. Wat moet er dan gebeuren, playlist maken, een onderwerp verzinnen en een gast uitnodigen. Nee hij mag niet naar de studio komen maar we doen het interview telefonisch. Over de opstart had ik in de afgelopen weken al na gedacht en ik vind het leuk om hier te kunnen vertellen dat ik met dezelfde gast ga praten die de laatste was voor de corona stop. Guus Mentink, hij heeft zeker niet stilgezeten tijdens de lockdown, dus er is veel te vragen en te vertellen.

Henk vertelde in het korte gesprekje ook dat Emmy en ik met z’n tweetjes het programma Muziek Verleden mogen blijven presenteren. Dus dat programma kan ook weer beginnen. Emmy gaat hiervoor de technicus bellen om af te spreken of we live uitzenden of weer gaan opnemen. Nu heeft Muziek Verleden altijd een thema en we hebben het idee om te starten met de liedjes die Nederlandse artiesten in de coronatijd hebben geschreven en gezongen. Daar zitten qua tekst pareltjes tussen. Hopelijk kan Wim het programma met deze nummers vullen.

Het is weer een beetje regelen maar het programma kan gemaakt worden. Nog even kijken naar de Facebook pagina van Living Blue en dan sta ik in de start blokken.

Nu nog even kijken of de blog die ik met regelmaat post ook de toets van de kritiek kan doorstaan. Dus weer in het studieboek, waar ik begin met het tweede onderdeel: het schrijven van een blog. Hopelijk gaat dat me net zo goed af als het schrijven van de columns waarvoor ik een groot compliment van de docent kreeg. Zo mijn dag kan niet meer stuk.