Een muzikaal einde van een politieke week

Tussen alle beslommeringen door kon ik de afgelopen week weer met een goed gevoel afronden. Op alle gebieden was het weer lekker druk dus ik ga me nog steeds niet vervelen. Er is veel te doen met de verkiezingen in aantocht en dan heb ik het niet alleen over de landelijke verkiezingen maar ook over de komende gemeenteraadsverkiezingen.

Nu probeer ik wat van de debatten te volgen die er voor de Tweede Kamer worden gehouden. Tot op heden vind ik deze nog niet heel spannend. Het is meer van hetzelfde waarbij er twee of drie partijen zijn die door elkaar aan het praten zijn en elkaar niet laten uitpraten. Gaat dit nu echt wat helpen om een goede keuze te maken? Hoewel het jullie niet zal verbazen heb ik mijn keuze allang gemaakt maar ik heb toch maar even de stemwijzer ingevuld: 90% op mijn eigen partij. Dat gaat dus goed komen.

Voor de gemeenteraadsverkiezingen is het nu ook nog even aanpoten. Als lid van de kandidaten commissie gaan we nu de gesprekken voeren met de kandidaten voor onze kieslijst in maart 2026. Leuk maar wel de goede vragen stellen en dus even je aandacht er bij houden. Maar ook het plannen van de afspraken kan hoofdbrekens opleveren.

Gelukkig is er ook tijd voor ontspanning. Lekker zingen en luisteren naar muziek. Ik ben begonnen aan een nieuw zangjaar bij Rootz en dat betekent ook weer kijken naar nieuwe liedjes. Paul de Leeuw en Jan Rot zorgen voor de Nederlandstalige liedjes en een voor mij nog onbekende zangeres Indila voor een Frans chanson. Maar er zullen er nog meer gaan volgen in alle drie de talen. Suggesties?

Mocht ik donderdag eerst zelf beginnen met zingen, ’s Avonds kon ik mijn hart ophalen bij Rob Kemps die leuke verhalen over Hemel op Aarde vertelde en ons mee nam op een muzikale reis over de beroemde begraafplaats Père-Lachaise in Parijs en op zijn eigen mijmeringen op de begraafplaats waar zijn grootouders begraven waren. Een fantastische voorstelling in een uitverkocht theater De Veste.

Het muzikale hoogtepunt moest nog komen. Vrijdag samen met broer en schoonzus in Rotterdam naar een fenomenale uitvoering van de Symphonie Fantastique (een liefdesnachtmerrie) van Hector Berlioz door het Rotterdams Philharmonisch Orkest voorafgegaan door een pianoconcert van Saint Saëns. Genieten van de muziek en het ophalen van herinneringen uit onze jeugd (oef ik voel me nu oud) waarin klassieke muziek een belangrijke plek innam.

Dan was er nog een muzikaal feitje waar ik alleen een beetje trots op kan zijn. In de zomer heb ik een workshop liedjes schrijven gevolgd. Ik heb een tekst geschreven over de elementen en onze aardbol. Er zat een melodietje onder maar ja dat vond ik een beetje saai. Die tekst heb ik aan een radiocollega met veel ervaring in AI gegeven en hij heeft daar een mooi nummer van gemaakt. Voor de eerste keer ben ik blij met AI. Ik ga zeker verder met dit liedje zodat ik het ook zelf ga zingen. Leuk was wel dat hij het liedje ten gehore heeft gebracht tijdens de uitzending van Delft Centraal op maandagochtend. Dus …. nee hoor maar mijn liedje is al wel op de radio geweest.

Positieve vibes

Kon ik vorige week vertellen dat voor mij het theaterseizoen in Rotterdam weer begonnen was dan is nu ook de kop van het theaterseizoen in Delft er ook weer af. Met een fantastische “The Stones versus The Beatles Battle”. O.a. de muzikanten Harry Sacksioni, Syb van der Ploeg en Manny Angeletti maakten er met hun zang en verhalen een waar feest van. Weliswaar met een emotioneel momentje toen Harry vertelde over Edward Reekers. Helaas hoorde ik afgelopen dinsdag samen met vele fans dat Edward veel te jong is overleden. En dan te bedenken dat we de kaartjes kochten met het idee dat hij nog op het podium zou staan.

Maar goed het werd toen al met al een hele mooie avond die wat mij betreft best nog wel wat langer had mogen duren. Maar aan alle mooie dingen komt een einde zo ook hier aan en eigenlijk had ik ook wel weer genoeg gedanst, nou ja gesprongen, voor deze week.

Het weer was het afgelopen weekend nou niet bijster rustig. Lekker veel wind wat ook de planten op mijn balkonnetjes merkten. Tja het gaat weer tijd worden om ook daar alle spullen weer binnen te halen. Ik heb nog wel wat wintervaste planten gehaald en ik moet kijken welke lampjes ik lekker laat hangen. Goed dat ik een mooie klus voor het komende weekend en dan ook de kussens maar even binnen halen.

Een andere mooie klus voor het najaar gaat worden is het lezen van mijn nieuwe boek. Weer een heerlijke thriller van Elizabeth George over Thomas Lynley en Barbara Havers. Heerlijk genieten van de ingenieus opgebouwde spanning, Er is wel een maar, het boek heeft meer dan 750 pagina’s en dat lees ook ik niet in een dag uit. En ik moet eerst nog het boek van Henri Bontebal lezen.

Deze week staat ook in het teken van de verkiezingen. Eerst landelijk dus worden we doodgegooid met kibbelende politici aan de talkshow tafels. Verfrissend zijn overigens wel de uitzendingen van EO’s Buitengewoon gesprek. Deze week was het de beurt aan Henri Bontebal, Jimmy Dijk en Mona Keizer. Ze kregen verrassende vragen waarop kwetsbare en soms ook emotionele reacties kwamen. Het was serieus programma met een luchtige en ontspannen twist.

Maar we staan natuurlijk ook voor de Gemeenteraadsverkiezingen. Deze zijn pas in maart 2026 maar hier moet wel het e.e.a. worden voorbereid. Een kandidatenlijst, een verkiezingsprogramma en een campagneplan. Gisterenavond kozen we, CDA Delft, tijdens een ALV een nieuwe lijsttrekker. Nou ja nieuw, bij de vorige verkiezingen wat Frank Visser ook al onze lijsttrekker en is hij met veel energie en overgave in de afgelopen periode onze fractievoorzitter geweest. Dus eigenlijk niet zo’n grote verrassing. En we hebben vertrouwen in een goede afloop van de verkiezingen en hopen er op dat we in de volgende raadsperiode een wethouder mogen gaan leveren. Dus hebben we ook een kandidaat wethouder gekozen en dat wordt Gerrit Jan Valk. Nu gaan we verder met de lijst want wie worden de nummers 2 t/m 50. Een pittige klus die we voor half november moeten hebben afgerond. Werk aan de winkel.

Met het programma voor de volgende verkiezingen en de plannen voor de campagne gaan we een mooie tijd tegemoet. De sfeer zat er gisterenavond goed in, de stemming is top dus we gaan er tegen aan.

Ik ben er weer

Ik zal maar met de deur in huis vallen. Met mij gaat alles goed ook al ben ik al bijna 2 maanden uit de lucht. Maar ik ben in de afgelopen maanden lekker druk bezig geweest. En dat betekende dat ik minder tijd had om te schrijven.

De vorige keer dat ik actief was stonden we in de gemeente aan het begin van het zomerreces. Geen politieke activiteiten dus maar wel meer tijd voor andere dingen. Gezellig lunchen met vrienden en familie; lekker bijpraten en ideeën met elkaar delen. Praten over vakanties die al voorbij waren maar ook toekomstige vakanties. Heerlijk en dan beginnen ineens de zomervakanties bij de Omroep.

Dat was 2 maanden lang het maken van Delft Centraal op de woensdag en daar waar gaten ontstonden zorgen dat deze toch gevuld werden. Dat laatste is samen met mijn andere collega’s goed gelukt.

Op de woensdagen stond ik er gelukkig niet altijd alleen voor. Ik had ook dit jaar weer een aantal mensen bereid gevonden om samen met mij het programma te presenteren. Het werden stuk voor stuk leuke uitzendingen. Ik mocht met de wereldkampioenen Tango dansen praten. Zij stonden op punt om een maand te gaan dansen in Buenos Aires waar ik in februari zelf een workshop Tangodansen heb gepland.

Met Guus gesproken over zijn vrijwilligers werk met o.a. gasten van Pieter van Foreest. met Bram een hele uitzending gevuld met het Jazzfestival, met Titus een uitzending over senioren en ouderenwerk in Delft en tot slot met twee leuke jongedames, Milou en Sterre, een leuke uitzending over studeren en werken. In deze laatste uitzending zat ook het indrukwekkende onderwerp van de dementalcoach die er is voor ondersteuning van de mantelzorgers van met name jong dementerenden.

Natuurlijk heb ik in de vakantie ook aandacht besteed aan mijn stem. Lekker oefenen voor weer een Blauw Podium dat voor mij het laatste Blauwe Podium op het Bagijnhof werd. Deze week zijn we al weer begonnen aan het Blauwe Podium bij Open.

Maar ik heb nu ook zelf een liedje geschreven. De tekst is helemaal van mezelf en de muziek heb ik samen met een coach gemaakt. Het was een geweldige ervaring en ik ben er nog steeds trots op. Of ik er verder nog wat mee ga doen. Geen flauw idee op dit moment.

Inmiddels is het zomerreces voorbij en zijn ook alle vaste mensen van Delft Centraal weer terug op honk. Dus weer rustig zou je zeggen. Ja was dat maar waar. We hadden het feestelijke afscheid van onze burgemeester en natuurlijk ook de installatie van de nieuwe burgemeester.

Deze week is er de eerste raadsvergadering die hij gaat voorzitten. Ik ben heel benieuwd dus zit ik donderdag weer op de publieke tribune.

Maar ook het fractiewerk gaat weer verder. De eerste fractie- en commissievergadering zijn al weer geweest. En dan komen er natuurlijk weer verkiezingen. Eerst voor de Tweede Kamer en daarna de Gemeenteraad. Bij die laatste verkiezingen sta ik niet meer op de lijst maar ik zit wel in de kandidatencommissie die een kandidatenlijst opstelt en ter goedkeuring voorlegt aan bestuur en leden. Dat worden dus heel wat gesprekken met leden die zich graag voor ons mooie Delft willen inzetten. De kop is er weer af dus.

En deze week begint ook weer het theaterprogramma. Concerten in de Doelen en andere voorstellingen in Theater de Veste. Dus ook weer voldoende tijd voor ontspanning al lijkt mijn agenda al weer aardig vol te lopen. Wat kun je het toch druk hebben als pensionado die zich eigenlijk nog heel jong voelt. Maar ik ga vol goede moed verder want er staan weer hele leuke dingen op de planning.

Grrrrr en de dag begon nog wel zo gezellig

Ja grrr alles lijkt een beetje tegen te gaan zitten vandaag en dan zijn we nog maar net op de helft. Het zag er vanochtend niet naar uit dat ik nu zit te grommen achter mijn laptop. Geen afspraken vandaag. Nou ja alleen een pakket aan de overkant ophalen maar dat is een fluitje van een cent. Dus relaxt een kopje koffie drinken met een oranje soesje, want ja de koning is zondag jarig dus het mag, en het krantje lezen.

In die krant een alarmerend bericht over Meta van de Autoriteit Persoonsgegevens. Ik ben niet zo’n fan van deze instelling maar als die waakhond alarm slaat is het voor mij wel een reden om even verder te lezen. AI wordt genoemd en zeg dat het aan mijn leeftijd ligt maar ik heb ook moeite met AI. Ik ben er van overtuigd dat AI best op een goede manier kan worden ingezet en het werk vergemakkelijkt maar AI kan ook misbruikt worden en dat beangstigd me wel. Wat is nu echt en wat is fake. Soms is het makkelijk te zien maar het wordt wel steeds overtuigender. Kort en goed op mijn aktielijstje komt bezwaar maken te staan.

Omdat er verder gaan akties staan dacht ik, ik ga even lekker zingen. Gisteren heb ik weer een nieuwe afspraak gemaakt voor een sessie met Guus zodat ik op het Blauwe Podium weer goed voor de dag kan komen. En o, ja ik moet de geluidsopname van afgelopen zaterdag nog even knippen. Op het aktielijstje voor vandaag dus.

Maar eerst zingen en ja hoor na een half uurtje staat de buurvrouw van twee verdiepingen lager voor mijn deur. Of het wat zachter kan want ze heeft nachtdienst en ze kan niet slapen. Ehhhh zachter? Zo hard had ik de muziek niet aan staan maar ja volgens mij hoort ze het ook als ik nies. Ik ben dus maar gestopt en het was trouwens ook lunchtijd.

Nu zit ik dus al weer even achter mijn laptop om mijn aktielijstje af te werken. Een format maken voor ons programma 2.0 dat al even ligt maar dat ik vandaag wil afronden. Collega’s inlichten over de programmering voor de komende weken waarin we veel aandacht gaan besteden aan het einde van WOII en de bevrijding. Zo dat waren 2 vinkjes, gedaan dus. Dan maar verder met bezwaar maken. Dat is toch wat lastiger dan gezegd werd of zal dit ook aan de leeftijd liggen. Laten we het maar op het laatste houden.

En dan nu voorlopig de laatste aktie weer een blog schrijven. Ik merk dat ik tijdens het schrijven in ieder geval weer een beetje tot rust kom. Ik luister naar het mooie liedje Une fille aux yeux clairs van Michel Sardou en dat maakt veel goed. Wel jammer dat ik dat nu even niet kan zingen maar daar wil ik nu even niet aan denken. Ik ga mijn pakketje maar ophalen. Morgen met Wim Muziek Verleden maken, naar het theater en dan zijn we klaar voor Koningsdag. Het wordt weer feest dit weekend en dat knippen? dat ga ik later nog wel doen.

Hallo, hier ben ik weer

In mijn vorige blog vertelde ik over mijn twijfels maar dat ik in ieder geval wel blogs zou blijven schrijven. Tja en dat moet ik dan dus wel doen. Maar tot mijn schande moet ik bekennen dat ik sinds half maart niets meer geschreven heb. Niet dat ik geen inspiratie gehad heb, want ik heb al verschillende keren op het punt gestaan om weer eens wat te gaan schrijven. Het is er niet van gekomen mede omdat ik nog geen keuze heb gemaakt of ik verder ga op Facebook.

Naar aanleiding van mijn blog heb ik een aantal reacties ontvangen met suggesties over nieuwe systemen. Signal in plaats van Whats App en Vero in plaats van Facebook waren er twee van. Ik heb deze systemen ook gedownload en heb daar wat rond gekeken. Kon er nog niet zo enthousiast over zijn. Maar er is ook nog iets anders. Ik kan wel heel eigenwijs zijn en zeggen ik stap over maar welke informatie ga ik dan missen. Ik haal heel veel informatie van Facebook en praat met al mijn vrienden, familie en collega’s via Whats App. Dus ik heb nog niet besloten om over te stappen en blijf voorlopig blijf ik dus bij het oude.

Dus dan maar weer een blog gaan schrijven en jullie weer meenemen in mijn activiteiten. Oh nee ik ga nu geen geschiedschrijving doen ik pak gewoon de draad weer op in het nu. Ik heb het nog steeds lekker druk en zie steeds weer interessante dingen. Zoals alle werkzaamheden die nu voor mijn huis plaatsvinden.

Er rijdt geen tram 1 meer voor mijn huis maar het is nu bus 50. Reden? Een brug verderop is in onderhoud dus grijp je gelijk maar de vernieuwing van de trambaan aan. Oude rails er uit zodat er nieuwe geplaatst kan worden waarop het nieuwe model tram kan rijden. Tja waarom er dan takken van bomen gezaagd moeten worden is mij een groot raadsel. Ik ga proberen daar nog wel achter te komen. Geen tram maar bus dus. Gelukkig is het nu wat beter ingeregeld als in de eerste week want toen was het volstrekt onduidelijk bij welke halte de bus zou gaan stoppen. De ene chauffeur stopte bij de tijdelijk nieuwe halte en de ander stopte gewoon bij de opgeheven halte. Doordat deze best ver uit elkaar lagen reden de bussen wel regelmatig maar kon je ook wel eens lang moeten wachten totdat de bus bij de door mij gekozen halte zou stoppen. Deze kinderziekte lijkt er nu toch wel uit te zijn. Gelukkig maar.

Dan staan we nu weer voor het Paasweekend. Ik start op vrijdag want dan ga ik naar de Mattheus Passion in de Nieuwe Kerk. Ik kijk er erg naar uit. Zelf heb ik in de tijd dat ik nog zong in het St Hippolytus Koor van George regelmatig koralen uit de Mattheus gezongen maar nu wordt het de hele uitvoering van zo’n 5 uur. Maar goed ik wil het een keer meegemaakt hebben dus ga ik er voor.

Dan volgt er een lekker lang weekend. Geen redactievergadering bij Omroep Delft (die zal nu misschien naar de dinsdag verschoven worden) om 09:00 uur. Ja dan hoef je niet meer te werken maar zit je elke maandagochtend bij de studio. Het was wel even wennen maar het gaat en ik moet zeggen een goed begin van de week. Op dit moment zijn we bij de Omroep ook bezig om onze bijdragen aan alle activiteiten rondom de Bevrijding te coördineren. Het gaat dus een interessante tijd worden. Kijk en luister in ieder geval een keertje naar Omroep Delft want het gaat de moeite waard zijn.

Het zingen ben ik ook niet vergeten. A.s. zaterdag is er weer een Blauw Podium bij Open en ook daar mag ik weer twee liedjes zingen. Ik denk dat ik wel weer twee mooie nummers heb uitgekozen. Gisteren nog even bij Guus geweest dus ik ben voorbereid en heb er weer zin in. Na zaterdag nog een keer in Open en dan gaan we in juni weer naar het Bagijnhof waar we weer lekker buiten gaan zingen. Waarschijnlijk ga ik de eerste keer missen omdat ik dan nog op vakantie ben maar goed er komen nog meer Blauwe Podia op het Bagijnhof.

Dus weer voldoende om naar uit te kijken en als ik naar mijn agenda kijk heb ik ook lekker wat te doen. Ik verveel me niet. En ook het schrijven van deze blog was me weer een genoegen. Dus ik ben weer terug.

Een weekend met tosties, pubquiz, Blauw Podium en een festival

Het was me het weekendje wel en eigenlijk begon alles al op donderdag. Donderdag is natuurlijk de gemeenteavond, dat betekent dat ik die avond vrijhoudt voor vergaderingen en bijeenkomsten van de gemeenteraad. Deze avond stond de Commissievergadering van het Sociaal Domein en Wonen op de agenda. Ik kon dus aan de bak. Maar voordat ik naar die vergadering kon verliep de dag best al druk.

Het waren best wel leuke dingen die er voor die vergadering nog gebeurde. Natuurlijk de zangles bij Ron waar ik naast de stemoefeningen ook nog een paar nieuwe nummers heb gezongen. Natuurlijk ook de nummers die ik uiteindelijk zaterdag op het Blauwe Podium heb gezongen. Lekker ontspannen en ook deze keer weer een feestje.

Eerder op de dag kwam Emke mijn nieuwe reisgenoot Sam afleveren. De nadere kennismaking kon niet gelijk plaatsvinden maar inmiddels heb ik hem al helemaal klaar gemaakt. Wat is Sam? Tja na mijn vorige reis moest ik na ruim 11 jaar afscheid nemen van mijn witte koffer, trouwe reismaatje. Dus er moest een nieuwe komen en dat is Sam. Niet helemaal wit maar bijna wit dus makkelijk terug te vinden op vliegvelden etc.. Dus een slot dat moet ingesteld worden en naam en adres gegevens moeten ingevuld worden. Zo hij is klaar voor mijn komende reis waarop ik nog wel even moet wachten.

Maar dan de tosties. Donderdagavond was er weinig tijd om eten te koken dus een lekker broodje gegeten om vervolgens vrijdag zowel te lunchen als te dineren met tosties. Want ook de agenda voor vrijdag zat bommetje vol. Muziek Verleden een afspraak en daarna naar Café Vanouds voor de vrijmibo gevolgd door een pubquiz. Lunchen dus in de stad met ja de eerste tosti en ’s avonds voor de pubquiz volgde de tweede. Na het eten van beide tosties kon ik een test doen en ik moet zeggen beide tosties waren lekker hoewel de eerste niet echt heel warm was. De winnaar van de dag is dus die van Café van Ouds.

Café van Ouds is zo’n beetje het kleinste café in Delft ontving voor de pubquiz ongeveer 40 deelnemers. We zaten hutje mutje en antwoorden goed en fout gingen luid en duidelijk door het café. Ook de quizmasters Marcel en Wim zetten de deelnemers de ene keer op het goede been en de andere keer weer op het verkeerde door het geven van hints. De sfeer zat er dus goed in dus complimenten aan beide heren die een deel van hun vakantie in Portugal hebben besteed aan het maken van de quiz. Het was een feestje.

Dan is het alweer zaterdag met natuurlijk koffiedrinken bij, ik durf het bijna niet te zeggen, Vanouds. Even napraten en dan snel naar Open voor het Blauwe Podium en de volgende tosti. Deze was heel anders dan die vorige twee maar ook overheerlijk dus in het tosti klassement staat deze ook bovenaan. Twee eerste plaatsen voor de tosties van Open en Vanouds.

Om het weekend in stijl af te sluiten is er nog het Woodsteckfestival in de Kromstraat. Leuke bands die live muziek maakten het was weer een mooie programmering. Er zal voor mij wel een smetje aan. Ik begrijp niet zo goed dat als je naar zo’n festival gaat dat je geen respect kan opbrengen voor de artiesten die hun best doen om het beste van zich zelf op het podium te brengen. Als je zo graag wilt bijpraten waarom ga je dan niet naar een gelegenheid waar geen livemuziek is en je ook rustig kan praten. Dat steeds luider wordende bijpraten is zowel voor de muzikant als de mensen die voor die muzikanten komen heel irritant. En ga nu niet zeggen dat de muzikanten weten dat dit gebeurd bij optredens in een café; ik vind dit niet respectvol.

Dit was dan het einde van een lang en intensief weekend. Gelukkig begint de week wat rustiger zodat ik op mijn gemak kon terugkijken op een mooi weekend. Ik heb er van genoten maar het mag van mij ook wel wat minder dus weer even letten op die agenda dat die niet te snel volloopt. Maar de volgende keer loop ik waarschijnlijk opnieuw in dezelfde valkuil: een overvolle agenda.

Dit jaar zit er bijna weer op

Het is al weer bijna de laatste dag van het jaar en we maken ons al weer op voor 2025. De agenda loopt al weer vol met afspraken voor Nieuwjaarsrecepties, borrels, bijeenkomsten en noem maar op. Ieder een wil me in januari de beste wensen voor het nieuwe jaar wensen. Maar op een avond drie bijeenkomsten tja dat is voor mij ook iets te veel. Ik moet dus keuzes maken. Ik begin dus deze blog dan maar met iedereen die mij via deze blog of andere social media volgt wens ik de allerbeste wensen voor 2025 met veel gezondheid, geluk en mooie uitdagingen.

Aan het begin van het jaar maak ik nooit goede voornemens. Waarom niet? Als ik dat zou doen vind ik dat ik daarvan ook moet bij gaan houden hoe ik het er van afgebracht heb en dat kost me te veel tijd. Dus ik kijk gewoon maar even terug op de uitdagingen die het afgelopen jaar op mijn pad gekomen zijn.

Natuurlijk waren er afgelopen jaar weer de vakanties. Twee heerlijke cruises mogen maken. Mooie natuur gezien maar ook een paar Europese (hoofd)steden. Heerlijk afwisselende reizen waar ik ook weer nieuwe mensen heb leren kennen, mooie gesprekken heb gehad en heb mogen genieten van fantastische muziek. Je begrijpt ik kan niet wachten tot mei als ik in Rotterdam weer aan boord mag stappen aan de MS Rotterdam. Dit keer voor een reis naar de Baltische Staten. Nu maar hopen dat het rustig blijft in Europa maar daar ga ik nu even wel vanuit. We zullen zien, het is nog geen mei en wie weet hoe het er in de wereld dan uit ziet.

Ook heb ik een mooi radiojaar achter de rug. Begin januari werd ik hoofd Radio, nou ja zo noemde iedereen dit maar officieel was het Coördinator/Programmaleider Radio. Maar wat voor een naam je het ook geeft het radiomaken blijft hetzelfde. En dat is nog steeds het leukste wat mij betreft. Wat nieuw was waren de twee weken die we live vanaf een locatie hebben gemaakt. Wat een uitdaging zeg, het was voor iedereen een nieuwe ervaring en gaande weg moesten er een paar kleine hikjes worden weggewerkt worden. Maar al met al was het een succes en smaakt het zeker naar meer. Wat mij betreft gaan we daarop inzetten in het komende jaar.

Foto Alyssa van Heyst

Ook op politiek gebied was het een uitdagend jaar. Ik ben nu ruim twee en halfjaar commissielid Sociaal Domein & Wonen en heb mijn draai dus gevonden. Leuk was het gesprek met Marcel bij Delft op Zondag over mijn ervaring in de raad en commissie. Ik heb hier door wel na gedacht over mijn inzet bij de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen in 2026. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik voorbij gelopen wordt door de jeugd. Wat bij mij nog wel eens wat tijd kost doen zij vele malen sneller. Tja ik word ook ouder maar heb dan wel een enorme bak ervaring. Ik kom tot de conclusie dat ik die ervaring beter kan overdragen bij ondersteunende activiteiten en de actie bij de jongeren neer kan leggen. Dit wordt dus ook mijn insteek als in de tweede helft van het jaar de kandidatenlijst wordt gemaakt.

En er is natuurlijk ook nog de muziek en zingen. Ook dit jaar blijf ik lekker zingen met Ron bij Muziekschool Rootz. Elke twee weken is het een feestje als ik weer naar Delftstede ga om een klein uur met hem te zingen. Ik heb deze “kerstvakantie” gekeken naar nieuwe nummers die ik met hem wil gaan instuderen. Volgende week staat er al weer een zangles in mijn agenda en daar kijk al weer naar uit. Natuurlijk is er ook het Blauwe Podium elke maand voorafgegaan door een uurtje zingen met Guus. Maar ik hoef niet altijd zelf te zingen want er zijn natuurlijk in het theater de Veste mooie voorstellingen en ook de Doelen in Rotterdam waar het Rotterdams Philharmonisch Orkest ook altijd schittert is een plek waar je me het volgend jaar kunt vinden.

Afgelopen jaar stond ik niet alleen zingend op het podium, ik had ook de uitdaging om mijn verhaal te vertellen bij Delft Vertelt. Een leuke ervaring om te vertellen over mijn strijd om weer regie te krijgen over mijn eigen leven. Of Delft daar wat aan gehad heeft weet ik niet maar het was leuk om te doen.

Tot hier een korte terugblik. Voornemens voor 2025? Nee die heb ik nog steeds niet maar ik blijf wel genieten van mooie dingen die op mijn pad komen en ook in 2025 ga uitdagingen niet uit de weg. Ik wens al mijn vrienden, volgers, collega’s en iedereen die in het afgelopen jaar mijn pad gekruist hebben een mooi, gezond en uitdagend 2025.

Voorbereidingen voor de Kerst

We noemen het de donkere dagen voor Kerst maar wat betreft voor mij zijn het de gezellige dagen voor de Kerst. We zijn allemaal bezig om ons huis te versieren met lichtjes en leuke ornamenten. Kerstboom en alle versieringen en de kerststallen. Ik geniet van deze tijd waar je, als het koud en nat is buiten, heerlijk binnen op je bank of stoel kan genieten van een warm drankje en lekkere versnaperingen in het zachte licht van de lampjes in de kerstboom en de kaarsen. Wow wat ik nu zit te beschrijven komt bijna regelrecht uit de romcom’s in de bioscopen en op tv. Maar goed ik geniet van deze tijd.

Hoewel eigenlijk heb ik niet zoveel tijd om te genieten. Ik heb tot de Kerst nog best een drukke agenda hoewel ik wel wat dingen aan het afbouwen ben. Maar goed de Sint ligt achter ons dus kunnen we ons volledig storten op de Kerst en Oud & Nieuw. In mijn vorige blog noemde ik de “Sint voor Ieder1” actie. Bij die actie hebben we heeeeel veeeeel cadeau’s opgehaald dus ik ga er vanuit dat er ook veel kinderen zijn die die mooie cadeau’s in ontvangst hebben mogen nemen. Op Sints verjaardag zelf heb ik het programma Delft Centraal mogen presenteren. In die uitzending kwam Dick langs. Dick is een vaste gast in het programma en hij vertelde over het ontstaan en de geschiedenis van de Goed Heiligman. Een leuk verhaal met veel leuke ook voor mij nieuwe dingen. Wist je dat Sint Nicolaas slechts 72 jaar oud geworden is? En dan maar denken dat hij stok – stok oud is maar ik ben slechts 1 jaar jonger en ik voel me nog zeker niet oud.

Oké maar nu is het tijd voor de Kerst. Ik heb mijn boom al gehaald en ben de kelder in gedoken om de kerstspullen weer naar boven te halen. Dit jaar heb ik een traditionele rode kerstboom. Ook weer leuk trouwens en samen met de door mij verzamelde kerststallen komen er een eenvoudige versieringen. Lekker relaxt. Niet alleen bij mij staat de boom maar ook op de Markt in Delft zijn gisteren de lampjes aangestoken op Lichtjesavond. Het was druk in de stad maar ook erg gezellig. Samen met vrienden warme choco drinken en gluhwein, twee drankjes die ik niet echt lekker vind maar gelukkig was er ook gewone rode wijn.

Op het politieke vlak zijn we ook bezig met het afsluiten van het jaar. Nog een commissievergadering en een raadsvergadering en dan begint het Kerstreces en zit 2024 er op. Op de valreep heb ik persoonlijk bij de gemeente nog wel een vraag neer gelegd over de Felix deelscooters die niet al een week keurig op een rijtje direct onder mijn slaapkamer opgesteld staan. Tja ik ben daar niet blij mee. Wat als dronken onverlaten dit een mooi object vinden om in brand te steken. Ik moet er niet aan denken zeker niet na het zien van de ramp in Mariahoeve. Maar goed laat ik eerst maar eens afwachten wat de reactie van de gemeente is. Ik ben benieuwd.

De kersttijd is ook een tijd van muziek. Dat doen we natuurlijk bij Muziek Verleden ook en alle medewerkers aan dit programma hebben hun favoriete kerstnummer opgegeven. Wim is nu bezig om een mooi programma te maken van deze nummers. Mijn favoriet voor dit jaar? Het Transeamus gezongen door Herman van Veen. Toen ik nog in een koor zong werd dit altijd aan het einde van de Kerstnachtviering gezongen. Bij de koffie de volgende ochtend kwam steevast de lp (?) Die Himmel Rühmen uit de kast waarop het Transeamus stond. Een heel mooi nummer,

Maar ik moet zelf ook even aan de bak. Ik mag zaterdag 14 december om 14 uur weer meedoen aan het Blauwe Podium van Guus Westdorp. Dit keer heeft hij 22 zangers en zangeressen, hij noemt ze zingers, om zich heen verzameld. Om het een beetje in een kerstsfeer te houden ga ik Imagine van John Lennon zingen. De tekst van dit lied is ook voor deze tijd echt wel van toepassing.

Na dit Blauwe Podium is er mag ik nog naar een Kerstmaaltijdviering van het RK Stadsdiakonaat Delft e.o. in de Maria van Jessekerk gevolgd door een CDA Kerstviering in de Adelbertkerk. Wordt wel een uitdaging om bij beide bijeenkomsten aanwezig te zijn maar het gaat me lukken. Het is in ieder geval een goede manier om in de Kerststemming te komen. Ik heb er zin in en ik hoop dat iedereen ook veel plezier kan beleven aan de voorbereidingen voor Kerstmis 2024.

Ik vertel

Ik vertel nog steeds mijn verhaal. Meestal doe ik dat aan mijn familie en vrienden maar ik werd benaderd door de mensen van “Delft Vertelt” of ik ook een verhaal wilde vertellen op hun podium. Het was niet de eerste keer dat ik door iemand benaderd werd. Ik had het iedere keer afgewimpeld om de simpele reden dat ik geen flauw idee heb wat ik aan Delft moet vertellen. Nou ja ik genoeg te vertellen maar wat heeft Delft daar aan en willen Delftenaren dat wel weten. Dus gewoon een gebrek aan een onderwerp.

Maar ik moet er toch maar een keer aan geloven. Zelf ben ik geen Delvenaar maar ik woon al iets meer dan de helft van mijn leven in Delft. Ik ben en blijf een echte Rotterdamse maar ik heb in Delft mijn draai gevonden en zal daar niet snel weggaan. Genoeg reden voor de organisatie om mij een verhaal te laten vertellen. Maar dan het onderwerp. Dat heeft ook eigenlijk niets met Delft te maken. De kern van mijn verhaal is niet het ouder worden maar meer het in eigen hand houden van de regie op mijn leven en wat er gebeurd als je dat door omstandigheden even kwijt raakt. Wil je het verhaal beluisteren? Er is een filmpje van gemaakt door Delft Vertelt en wil je het zien, dan mag je hier klikken. O, ja en de foto’s zijn ook gemaakt door Delft Vertelt.

De voorbereidingen voor dit project was heel leuk. De gesprekken om te komen tot een verhaal, het schrijven van het verhaal, de aanpassingen en de generale repetitie. Alles ging goed tot dat de dag van het “optreden” aan brak. De nacht voor het “optreden” nauwelijks geslapen en iedere keer maar het verhaal in mijn hoofd herhalen. Met zingen neem ik altijd de tekst mee maar dat was bij Delft Centraal niet de bedoeling. Het moest uit het hoofd en teksten uit mijn hoofd leren is nu eenmaal niet mijn sterkste punt. Maar het is gelukt en ik heb het leuke filmpje en foto’s als herinnering.

Na het vertellen komt natuurlijk ook weer het zingen. Daar voel ik me meer als een vis in het water. Guus stuurde na het laatste Blauwe Podium een enthousiaste reactie van een luisteraar door. Ik vind dat best iets om trots op te zijn en de Verdronken Vlinder van Boudewijn de Groot blijft op mijn lijstje staan. Volgende week mag ik weer zingen op het Blauwe Podium en ik ga daar maar weer eens van Ramses Shaffy zingen samen met een liedje van Guus Meeuwis. Maar eerst is er vanavond de uitreiking van de Delftse Pop Awards. Heel spannend want het Blauwe Podium is ook genomineerd en wel voor “De Popdelft Porceleyne Plug”.

Wat ik nog meer te vertellen heb? Ja bij de Omroep gaan we ook weer vol energie verder. We gaan naar buiten want vanaf 18 november gaan we de Sint helpen en zenden we uit vanuit Open in de Veste. Ik heb hier veel zin in maar er moet nog wel wat gebeuren om dit te gaan doen. Maar samen met nu al een grote groep mensen gaan we er tegenaan. Ik houd jullie op de hoogte.

En we gaan weer verder.

Na een maand heb ik dan weer de weg gevonden naar mijn site. In mijn vorige verhaal nam ik afscheid van de zomervakantie. Ik ging toen zelf even op vakantie maar ik ben al weer twee weken terug en alles is al weer opgestart. Dat is het nadeel van een vakantie op het laatste moment want je valt gelijk met je neus in de boter en je kan in volle vaart weer verder. Mijn eerste vakantie was nog voor de zomervakanties begonnen dus ik kan wel zeggen dat ik bijna 3 maanden hele andere dingen heb gedaan dan de gewone dag dagelijkse dingen. Maar nu moet ik weer in het gareel en zijn we weer begonnen aan het normale ritme. En dat is ook weer goed.

Nog even terugkomen op de vakanties. Van mijn eerste reis in juni had ik nog steeds geen tijd gevonden om een fotoboek te maken. Iedere keer als ik de site voor het maken van het album opende was er wel weer een ander klusje wat even gedaan moest worden. Dat fotoboek moet dus nog steeds gemaakt worden. Omdat mijn tweede reis ook naar het Noorden ging heb ik toen maar besloten om dit jaar één fotoboek te maken over mijn Noord Europese rondreis in Noorwegen, Schotland, Copenhagen, Oslo, Gothenburg en Mandal. Ik kan je nu wel vertellen dat de foto’s al geselecteerd zijn dus ik kan (digitaal) gaan plakken en de verhaaltjes er bij schrijven. Het begin is gemaakt en ik wil het nu wel op heel korte termijn afmaken.

Er was nog een tegenvaller bij terugkomst van mijn laatste reis. Mijn trouwe reismaatje, mijn witte koffer, heeft het begeven. Ze heeft haar laatste reis er op zitten en dat na meer dan 11 jaar waar het met haar gesmeten werd. Ze ging mee op de vele cruises die ik tot nu toe gemaakt heb. Naar Alaska, Noorwegen, IJsland, de Caraïben en de Middellandse Zee. Maar ze heeft een groot aantal vliegvelden gezien. Het wordt dus tijd voor een nieuwe koffer maar ik wist precies hoe ik haar moest inpakken en dat gaan dus weer wennen worden bij een nieuwe.

Maar dan is er echt een einde gekomen aan de vakantie. De eerste fractievergaderingen en commissievergadering zit er ook al weer op. Er komen best pittige onderwerpen in het najaar op de agenda dus werk aan de winkel. Ik ben wel heel benieuwd wat er komende dinsdag allemaal uit de hoge kabinetshoed komt zetten en wat dat gaat betekenen voor Delft. We zullen zien. In ieder geval hoef ik me niet te vervelen.

Naast de politiek is ook de muziek weer begonnen. De eerste zangles bij Ron is ook weer begonnen. Kreeg een mooi nieuw liedje van hem waarin ik het komende jaar weer mijn tanden in kan zetten. Ik had me ook opgegeven voor het zingen in een band. Helaas gaat dat niet lukken want ze hebben zangers of zangeressen nodig die hardrock zingen. Ik wil best wel een uitdaging aangaan maar hardrock nee. Dat gaat hem echt niet worden. Jammer maar misschien komt er wel eens een andere kans.

Ook op het Blauwe Podium laat ik me weer horen. We hebben vorige week het laatste Blauwe Podium op het Bagijnhof gehad voor deze zomer en gaan dus gewoon weer verder bij OPEN. Ik kreeg gisteren de vraag wat ik leuker vind. Buiten of binnen. Alles heeft zijn charme. Buiten is leuk maar met een beetje wind waaien al je papieren weg en moet je achter je tekst aan gaan. Binnen daarentegen heb je daar minder last van maar het is wel wat onrustiger door de bezoekers van DOK. Dat laatste went ook dus wat is last hebben. Niet toch. Ik heb gisteren weer heel fijn gezongen bij OPEN.

De komende week komen er weer nieuwe uitdagingen op mijn pad. Ik ga weer na het WIJCafé om daar als vrijwilliger weer een steentje bij te dragen. Natuurlijk is er ook nog de radio. Na drie dagen Glazen Radiohuis gaan we onze inzet daar evalueren en lessen leren voor de live uitzendingen die in november gaan komen voor de actie Sint Voor Ieder1. Dan is er ook nog mijn bijdrage aan Delft Vertelt. Ik beloof dat ik nadat ik 6 oktober mijn verhaal in HAL015 heb vertelt heb, ik het ook hier zal publiceren. Van de week ga ik droog oefenen. Ik ben reuze benieuwd. Ach zo zit de agenda weer lekker vol en ga ik weer voldoende dingen beleven. Ik heb er zin in.