De kop is er af

Zeker de kop is er af. Januari is voorbij en we zitten al weer een paar dagen in februari. Wat gaat die tijd toch snel en komend weekend is het alweer Carnaval en dat betekent dat de Paasdagen er ook weer aankomen. Oh, ga ik nu zelf iets te snel? Het opschrijven is inderdaad snel gedaan maar in werkelijkheid gaat het gelukkig niet zo snel. Maar na mijn winterdipje ben ik al weer een beetje op stoom. En die stoom komt ook nog wel eens uit mijn oren de laatste tijd.

Die stoom laat ik er nu maar bij want uiteindelijk dooft dat ook wel weer en gebeuren er ook veel leuke dingen. Nee nog even niet voluit zingen want er zit ergens nog iets waardoor ik nog niet echt de hoogte in kan gaan. Maar wel al weer het voorbereiden voor het Blauwe Podium van 17 februari. De telkens terugkomende vraag wat gaan we zingen. Nee nog niet de nummers die ik bij Ron zing. Dat is nog iets te lastig om die op het Blauwe Podium te zingen. Maar het zijn wel mooie nummers zoals She van Charles Aznavour en Septembre van Barbara en nog een paar Nederlandse nummers. Nee voor 17 februari denk ik eerder aan Een vriend zien huilen en Telkens weer maar ik heb ook nog wel wat andere nummers in mijn achterzak.

Dus van de week nog maar eens goed oefenen en lekker aan de slag met deze nummers. Dinsdag nog een uurtje zingen met Guus en donderdag nog een lesje van Ron en dan ben ik er weer klaar voor. Het wordt trouwens best nog wel een muzikaal weekje. Woensdag (Valentijndag) is Jerry Velberg weer bij Martinus, dat gezellige restaurant bij mij beneden. En natuurlijk zondag de 18e EnKor bij de Waag. Een benefiet concert ter gelegenheid van de op 31 oktober 2017 overleden Kor Van Velzen. Hij zou op 18 februari 2024 jarig zijn en dat gaat gevierd worden met het concert EnKor. Tijden het concert wordt zoveel mogelijk geld opgehaald voor KiKa. Zijn muziekvrienden gaan daar een geweldige middag van maken met favoriete nummers van Kor.

Tussendoor ga ik ook nog even naar Rotterdam voor een concert van het Rotterdams Philharmonisch Orkest met Lahav Shani en Mahler. Dus dat wordt weer een druk maar geweldige week. Gelukkig is het deze week wat rustiger en kan ik wat energie sparen. Niet dat ik niets te doen heb hoor. Met mij hoef je geen medelijden te hebben want er is genoeg te doen maar voorlopig ben ik weer volop bezig en hoop dat het voorjaar ook snel weer om de hoek komt kijken. Weet je ik moet nog steeds mijn ramen buiten lappen maar met die wind heeft het geen enkele zin. Maar goed binnen is ook nog voldoende te doen nog een een update schrijven voor de radio en mijn programma voorbereiden voor vrijdag. Dan ook nog maar even kijken naar de openstaande acties van afgelopen morgen. Dus aan de slag dan maar.

Heb ik een saai leven of toch niet

Ja elke week ziet er bijna hetzelfde uit en ik kan er de klok op gelijk zetten. Iedere week weer in hetzelfde stramien vergaderingen voorbereiden en acties opvolgen (oeps waar ken ik dit van??) en Muziek Verleden. Op de vrije momenten, die zijn er echt nog voldoende, is er ook nog de muziek, de lessen maar ook zelf wat aanklungelen. Maar er zijn natuurlijk ook wel hoogtepuntjes, de zogenaamde krenten uit de pap.

De weekenden met vrienden, het theaterbezoek, lekker eten alleen of ook met vrienden. Gezellig aan de borrel in de kroeg en winkelen, my guilty pleasure. Maar deze afgelopen week was het wat minder en dat alles kwam door Ciarán. Hij raasde over Europa met ongekende krachten. Normaal heb ik er niet zo’n last van maar deze keer kon ik het niet zo leuk vinden. Alle afspraken afgelopen donderdag veranderden of vervielen en dan blijkt dat je echt een gewoonte dier bent want ik was echt een beetje uit mijn doen.

Op mijn balkon op de 7e etage alle losse spulletjes weghalen en in de wind en regen wat dingen vastzetten zodat ze geen overlast voor anderen maar ook voor mezelf zouden opleveren. Maar goed we hebben het overleefd en we hebben de draad weer opgepakt. Het is ongemerkt we een stukje kouder geworden en door de wintertijd wordt het ook al weer sneller donker. Dus we weten het zeker de winter is in aankomst.

Dat gaat ook weer een gezellige tijd worden. De gordijnen gaan dicht, kaarsjes worden aangestoken en ook de herfstvruchten vinden weer een plekje op schalen. Heerlijk op de bank met een boek of een goede film. Het heeft ook wel zijn charme. Hoewel dat wil ik nog wel even uitstellen want binnenkort ga ik een weekje naar Portugal. Het weer daar heb ik niet in de hand maar ik vertrouw er op dat dat wel goed zit.

Maar even er tussen uit en even opladen voor de winter. Ik heb zin in de mooie Algarve met Cabo de São Vicente, of Kaap Sint-Vincent. Het meest zuidwestelijke punt van Europa, het einde van de wereld en zo voelt het hier ook echt. In de ruige natuur op deze kaap heb je vanaf de hoge kliffen een geweldig uitzicht over de Atlantische Oceaan. Ik was er al eens en het heeft een grote indruk op mij gemaakt net als de Noordkaap in Noorwegen, waar ik volgend jaar weer heenga.

En daarna gaan we ons opmaken voor de feestdagen. Voor Muziek Verleden hebben we al wat plannen in de grondverf gezet dus dat gaat wel goed komen. En verder …….. ik zie het wel tegen die tijd.