Geirangerfjord

Vandaag is het de laatste dag dat de MS Rotterdam deze mooie fjord aandoet. Ze zal hier niet meer terugkomen en komt dus ook niet meer voor op de routes langs de Noorse fjorden in 2025 en 2026. Waarom? Dit is een gevolg van de Noorse milieumaatregelen. Ik blijf dit jammer vinden. De Rotterdam en de andere schepen van de HAL doen er alles aan om zo “schoon” mogelijk te varen. Het is natuurlijk ook jammer voor de plaatselijke bevolking.

Geiranger is een klein dorp dat leeft van het toerisme en velen hebben deze port of call aangedaan. Geiranger zelf heeft ook veel geïnvesteerd om de schepen op een zo goed mogelijke manier te kunnen ontvangen. Denk bijvoorbeeld aan de De Seawalk die in 2013 is gebouwd en bestaat uit drie-segmenten drijvende pier van 236 m lang en 4,5 m breed op 10 pontons. De Seawalk beweegt als een drijvende steiger.

Ik denk zelf nog wel eens aan die eerste keer dat ik in Geiranger was. Dat was in 1966. Kamperen met mijn ouders. Toen was het nog niet zo toeristisch en we stonden op een camping even buiten het stadje. Op een avond hoorde we een paar keer een scheepstoeter. We gingen kijken en we zagen dat er een klein schip in de fjord lag. Een dag later zagen we dat het de Amsterdam van de Holland Americaline was. Een schip dat we ook kenden uit de Rotterdamse haven en dat toen een enorm schip was.

Vanaf dat moment droomde ik er van ook een keer op een schip de Geirangerfjord in te varen. Vanaf 2014 heb ik dat al vele malen gedaan en iedere keer ben ik onder de indruk van de overweldigende natuur in deze fjord en de vriendelijkheid van het plaatsje Geiranger. Het is een leuke stad geworden in een prachtige omgeving. Ik ga het missen.

Want wat is er mooier om met een schip langs de watervallen Syv Søstrene (de zeven zusters), Brudesløret (“Bruidssluier”) en de Friar (“Vrijer”) te varen en te luisteren naar het verhaal dat de Friar elk van de zeven zussen ten huwelijk heeft gevraagd maar dat zij allen zijn aanzoek afsloegen. Friar ging uit frustratie aan de drank zoals de waterval ook wel laat zien.

Het is voorbij om er met de Holland America Line te komen. Ik kan nog wel met de auto in Geiranger komen en naar de Flydalsjuvet (een rotspunt langs de weg met uitzicht over de Geirangerfjord. Of naar de berg Dalsnibba vanwaar je ook een prachtig uitzicht hebt over de fjord en niet alleen dat want ook de weg er naar toe is fantastisch.

Einde van de vakantie in zicht

Het is al weer augustus dus is het einde van de vakantie al weer in zicht. Voor mij is dat de vakantie tussen twee cruises want ik mag over zo’n kleine drie weken weer inschepen op die mooie MS Rotterdam. En dat gaat dan weer lekker genieten betekenen. Dit keer een mooie stedentrip en ik ken slechts één van de vier steden die ik ga bezoeken. Oslo is bekend maar heeft toch nog een paar geheimen voor mij en daar ga ik dan dit keer maar op af. Dan ga ik ook nog naar Copenhagen, Göteborg en Mandal. Weer naar Scandinavië dat wel maar toch ook weer anders. Ik ben benieuwd.

Dat ik best weer bezig geweest ben de afgelopen weken na terugkeer uit Noorwegen en Schotland blijkt wel. Op mij “to do” lijstje van de vorige cruise staat nog steeds dat ik het fotoalbum nog moet maken. Oeps daar heb ik nog helemaal geen tijd voor gehad dus heb ik afgelopen week besloten om na de komende cruise één Noord-Europees album te gaan maken. En dat staat nu boven aan mijn “to do” lijstje voor begin september.

In mijn vakantie heb ik op de woensdagen weer het programma Delft Centraal mogen presenteren. Het waren weer leuke ervaringen waarbij ik elke uitzending een andere “side kick” had uitgenodigd. Het was leuk om met deze mensen samen het programma te presenteren en te kijken naar actuele ontwikkelingen in onze stad. En het heeft mij weer bevestigd dat radiomaken fantastisch is en dat het zeker smaakt naar meer. Het maken van Delft Centraal heeft ook nog wat andere mogelijke initiatieven bij mij wakker geschud maar daar ga ik nu nog even niets over vertellen. Dat komt nog.

Ook voor de muziek is het nu even vakantie. Hoewel het eerste Blauwe Podium na de vakantie al weer geweest is. Op een mooie zondagmiddag op het Bagijnhof samen met Guus Westdorp en andere zingers (zo noemt Guus ons tenminste). Voor de cruise is er nog één Blauw Podium op het Bagijnhof waarvoor ik nu zelf druk aan het oefenen ben. Een bekend liedje en een voor mij nieuw lied: Le Ballade des Gens Heureux. Lekker vrolijk voor mensen zoals ik die vooral willen genieten van het leven.

Op de achtergrond staat op dit moment de TV aan en ja ook ik volg op grote afstand de Olympische Spelen. Wat een prestaties van onze watersporters die op dit moment nog de meeste medailles hebben vergaard. En zij zijn nog niet klaar want er wordt nog steeds gezeild. Het lijkt er op dat de dames wielrensters ook op de goede weg zijn. Maar wat voor een prestatie hebben we gisteren gezien op de atletiekbaan met de 4×400 estafette. De eerste week was best wel teleurstellend; de zekere medailles (volgens 18 miljoen experts) kwamen niet. Maar ja de uitslag staat pas vast als je ook echt de wedstrijd voorbij is en dan zie je dat er ook grote verrassingen zijn zoals bij zwemmen en BMX. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat met de teamsporten dus blijf ik de OS trouw volgen.

Ik moet op gaan schieten

Zeker dat moet ik nu echt wel gaan doen en ik heb me vanochtend dan ook even streng toegesproken. Soms moet dat wel eens gebeuren maar ik kan me indenken dat jullie je afvraagt waarom moet die nu toch weer opschieten. Zij heeft alle tijd van de wereld (Rotterdam). Nu ik kan je vertellen dat ik inderdaad alle tijd heb maar er liggen nog wel een flink aantal klussen die gedaan moeten worden en ik heb een heuse deadline.

Ik heb nog een dag of 10 maar dan moet alles afgerond zijn want dan ben ik er even niet meer. Het vooruitzicht alleen al …. ik geniet er nu al van. Afgelopen zaterdag ben ik even bij het “hotel” waar ik op ga inschepen even wezen bezoeken. De “Grand Lady”, de Ms Rotterdam VII, lag daar trots langs de kade van de Wilhelminapier in Rotterdam. Er stond best wel wat wind en het was niet helemaal droog maar toch ben ik blijven wachten tot ze wegvoer en onderweg nog haar voorganger de Ms Rotterdam V groette. Machtig gezicht en gehoor. Ik heb haar nu uitgezwaaid maar straks sta ik zelf te zwaaien naar al die mensen die op de kade staan.

Nu even stoppen met dromen want er moet nog gewerkt worden. Politiek, fractiedagen waarin we de toekomst bespreken maar ook nog terugblikken. Er is zelfs nog een commissie vergadering voor de vakantie. Oké even secuur plannen zodat ik niet alles door elkaar aan het doen ben.

Want er is natuurlijk ook nog de radio. Ook daar breken spannende dagen aan. Eigenlijk vind ik het ook wel jammer dat de vakantie nu komt. Er komt een toetsweek die zo’n beetje gelijk staat met een examen. Worden we streekomroep of niet. De voorbereidingen zijn volop bezig en ook ik word besmet. Ik krijg weer het gevoel van vroeger met een project dat ten einde loopt. Het is dan er op of er onder na een helle intensieve samenwerking. Hopelijk daarna ook de opluchting van het is gelukt. YES WE DID IT.

Ja en dan moet er natuurlijk ook nog een koffer worden gepakt. De toilettas is al aangevuld, boeken die ik mee wil nemen liggen al klaar en het merendeel van de kleding dat meegenomen kan worden is gewassen en dus schoon en apparaten die mee moeten zijn opgeladen en de snoertjes opladers zijn ook verzameld. Tja maar dan moet het nog wel in die koffer die nu nog in de kelder staat. Goed als ik de planning bekijk is daar even geen tijd meer voor maar het moet wel gebeuren.

En dan hebben we ook nog de verjaardag van Guus die een groots Blauw Podium gaat opzetten. Iedereen mag één liedje zingen en voor de rest is het alleen maar genieten van muziek en dans. Volgens mij zijn de weergoden Guus ook goed gezind.

Tot slot moet ik ook nog denken aan ons theater In de Veste. Nee niet aan de nieuwbouwplannen die gaan ons nog best wel wat hoofdbrekens geven. Nee ik wil in 24-25 weer genieten in de mooie, intieme theater dat als een jas om je heen past. Het programma moet nog komen maar dan heb ik nog een week om een keuze te maken.

Ik ga dit niet teruglezen want dan word ik alleen nerveus en ik weet dat ik hoe dan ook die deadline moet gaan halen. Nee ik ga vanavond met mijn collega’s en vrienden van de Omroep lekker eten. Even ademhalen voor we de laatste horde gaan nemen. Het is echt geen goede tijd om nu op vakantie te gaan maar ja wanneer zou dat dan wel zijn? In ieder geval ben ik er in de zomer en mag ik weer een aantal edities van Delft Centraal gaan maken. Ook daar heb ik dan weer zin in en ik heb best wel een leuke opzet bedacht. Maar daarover later meer.

Een lege agenda …….. wow

Als ik zo aan het begin van de week in mijn agenda kijk dan zie ik een opvallend lege agenda. Heerlijk even rust na een heel drukke en intensieve weken die ik achter de rug heb. Maar wees maar niet bang want er ligt best wat werk dat in de afgelopen weken is blijven liggen dus pak ik weer lekker de draad op. Gelukkig werkt het weer ook een beetje mee zodat we weer lekker naar buiten kunnen.

Het is mei reces en dat betekent politiek gezien “vakantie”. Goed er zijn geen vergaderingen maar helemaal niets doen is er niet bij. Heerlijke vrije avonden, rustig eten in de avond en ook ’s avond tijd voor leuke dingen zoals zingen. Maar ook mag ik deze week weer naar de Doelen in Rotterdam waar mijn favoriete dirigent Yannick Nézet-Séguin weer op de bok staat voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest. De vierde van Brahms en de Ouverture Carnaval van Dvořák staan op het programma. Dat wordt dus weer een avondje genieten.

In de afgelopen periode ben ik zelf ook veel met muziek bezig geweest. Ik heb weer een paar nieuwe nummers uitgezocht. Dat gaat dus weer stevig oefenen worden. En er staan natuurlijk ook weer wat optreden op de agenda. Het Blauwe Podium, de laatste voor de zomer bij OPEN, op 18 mei en daarna op het verjaardagsfeestje van Guus op 2 juni en die vindt dan weer plaats op het Begijnhof voor het huis en de studio van Guus. Het laatste belooft een groot feest te gaan worden met muziek en dans. En dan is er natuurlijk ook de jaarlijkse “Open Dag” van muziekschool Rootz op 30 juni. Gelukkig ben ik dan net weer terug van vakantie.

Ja het is dan nu een officiële vakantieperiode ik mag om precies te zijn over 38 dagen, 11 uur en (nu) 18 minuten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL weer de haven van Rotterdam uitvaren. Een heerlijk vooruitzicht om weer naar Noorwegen te gaan. Gelukkig heb ik geen last van cruiseschaamte zoals gesuggereerd door een wetenschapper in Rotterdam. Hij woont boven de cruiseterminal in Rotterdam en ageert tegen de uitstoot van de schepen. Het artikel lezend is het een eenzijdig verhaal en ik heb een suggestie voor deze man ga lekker verhuizen.

Dit soort artikelen stelt me altijd een beetje teleur. Sinds begin 1900 is de cruiseterminal al gevestigd aan de Holland Amerikakade. De appartementen waarin deze wetenschapper woont zijn vele jaren jonger dus deze man wist dat er met enige regelmaat en hoofdzakelijk in het voorjaar en de zomer schepen aanleggen. Rotterdam en de omgeving hebben er ook profijt van dat deze schepen hier komen en vele duizenden vakantiegangers van elke nationaliteit genieten van deze vakanties die veel minder schadelijk voor het milieu zijn dan autorijden en vliegen. Zo dat is ook even gezegd en ik ga weer heerlijk genieten van al het mooie dat deze aardbol voor mij in petto heeft.

Ik heb het druk

Het stond vanochtend in de krant. “Actieve senioren blijken gezonder en gelukkiger”. Iets wat ik alleen maar kan onderschrijven maar er is ook een nuance. Toen ik stopte met werken wilde ik alleen maar leuke dingen doen. Met dezelfde snelheid verder gaan maar dan alleen maar met leuke dingen en het idee “ze leefde nog lang en gelukkig¨. Maar die vlieger ging niet helemaal op. Want daar werd ik niet echt gezonder van. Nee ik werd niet ziek maar ik voelde me dood ongelukkig want de leuke dingen werden verplichtingen en daar zag ik tegenop.

Het had een verkeerde kant op kunnen gaan als ik zelf niet aan de bel getrokken had en tja ook corona een helpende hand toe stak. Stop! alles stond even stil ik kon weer “beter” worden en tot rust komen. Gezondheid is dus een groot goed maar dat hebben we niet altijd zelf in de hand. Zo ook die dame in het artikel die actief was maar nu met long-covid gedwongen thuis zit en weinig meer kan. Corona gaf me de tijd om te kijken naar dingen die ik kon gaan doen om de lock-down door te komen maar het had ook anders gekund.

Tot zover de nuance want waar ik in die rustperiode ging ontdekken dat het leuk en uitdagend was om te gaan wandelen met mijn fototoestel, online te gaan zingen en dat ook op te nemen en te gaan schrijven. En wat ik nooit gedacht had, ik vond het leuk om de lokale politiek te volgen. Aanvankelijk voor de radio maar later draaide dat om en wist ik dat ik actief daaraan wilde meedoen om aan de wieg te mogen staan van mooie veranderingen.

En kijk waar ik nu sta. Als commissielid voor Sociaal Domein & Wonen doe ik mee in de Gemeenteraad en ben ik sinds kort coördinator audio. Jammer genoeg wil ik zolang ik betrokken ben bij de lokale politiek zelf geen actuele programma’s meer presenteren maar wie weet komt dat wel weer op mijn pad. Twee grote uitdagingen waarbij ik nog steeds mag en kan meedoen in Delft. En wie had ooit gedacht dat ik zoveel plezier zou beleven aan zingen op het Blauwe Podium. Wow dit had ik nooit bedacht toen ik stopte met werken.

Het enige wat ik blijf doen is reizen en dat is volgens vele wel gelinkt aan mijn seniore status. Deze zomer stap ik weer twee keer aan boord van de Rotterdam om naar Noorwegen te gaan. Maar ook hier zie ik geen link naar die status want ik zie veel jonge(re) mensen zelfs aan boord van de Holland America Line. Ik heb dan ook nog heel mooie herinneringen aan de reizen samen met mijn nichtje en neefje, beide twintigers, aan boord van de Rotterdam heb gemaakt.

Ik ben gelukkig en gezond zodat ik dat allemaal kan doen en actief kan blijven want ik geniet van al deze nieuwe uitdagingen en kansen. Wat mij betreft had een wetenschappelijk onderzoek niet nodig geweest want ik kan alleen maar zeggen “I told you so”. Maar voorlopig kan ik met recht zeggen “ik heb het druk”.

De vakantie is weer voorbij

Na de stress vooraf was het vooral twee lange weken genieten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL. Bij mij dus geen aanleiding voor de zogenaamde cruise schaamte want ook dit keer aan boord werden we (vrijwillig) geinformeerd over wat de HAL doet aan het duurzaam maken van haar schepen. Het was geweldig te zien dat de “City on Sea” ongelooflijk circulair is. Je moet er niet bij nadenken dat het water uit de toiletten uiteindelijk na reiniging en diverse bewerkingen weer gebruikt wordt in de hot tubs. Ik ben daar niet zo’n fan van dus je zult mij er niet zien maar toch …….

De afgelopen twee dagen ben ik weer bezig geweest met het maken van mijn fotoalbum. Heerlijk aan de hand van de vele foto’s weer terug kijken op de vakantie. Ik ga er niet te veel over schrijven maar de foto’s zeggen volgens mij voldoende. Ga je mee genieten?