Een lege agenda …….. wow

Als ik zo aan het begin van de week in mijn agenda kijk dan zie ik een opvallend lege agenda. Heerlijk even rust na een heel drukke en intensieve weken die ik achter de rug heb. Maar wees maar niet bang want er ligt best wat werk dat in de afgelopen weken is blijven liggen dus pak ik weer lekker de draad op. Gelukkig werkt het weer ook een beetje mee zodat we weer lekker naar buiten kunnen.

Het is mei reces en dat betekent politiek gezien “vakantie”. Goed er zijn geen vergaderingen maar helemaal niets doen is er niet bij. Heerlijke vrije avonden, rustig eten in de avond en ook ’s avond tijd voor leuke dingen zoals zingen. Maar ook mag ik deze week weer naar de Doelen in Rotterdam waar mijn favoriete dirigent Yannick Nézet-Séguin weer op de bok staat voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest. De vierde van Brahms en de Ouverture Carnaval van Dvořák staan op het programma. Dat wordt dus weer een avondje genieten.

In de afgelopen periode ben ik zelf ook veel met muziek bezig geweest. Ik heb weer een paar nieuwe nummers uitgezocht. Dat gaat dus weer stevig oefenen worden. En er staan natuurlijk ook weer wat optreden op de agenda. Het Blauwe Podium, de laatste voor de zomer bij OPEN, op 18 mei en daarna op het verjaardagsfeestje van Guus op 2 juni en die vindt dan weer plaats op het Begijnhof voor het huis en de studio van Guus. Het laatste belooft een groot feest te gaan worden met muziek en dans. En dan is er natuurlijk ook de jaarlijkse “Open Dag” van muziekschool Rootz op 30 juni. Gelukkig ben ik dan net weer terug van vakantie.

Ja het is dan nu een officiële vakantieperiode ik mag om precies te zijn over 38 dagen, 11 uur en (nu) 18 minuten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL weer de haven van Rotterdam uitvaren. Een heerlijk vooruitzicht om weer naar Noorwegen te gaan. Gelukkig heb ik geen last van cruiseschaamte zoals gesuggereerd door een wetenschapper in Rotterdam. Hij woont boven de cruiseterminal in Rotterdam en ageert tegen de uitstoot van de schepen. Het artikel lezend is het een eenzijdig verhaal en ik heb een suggestie voor deze man ga lekker verhuizen.

Dit soort artikelen stelt me altijd een beetje teleur. Sinds begin 1900 is de cruiseterminal al gevestigd aan de Holland Amerikakade. De appartementen waarin deze wetenschapper woont zijn vele jaren jonger dus deze man wist dat er met enige regelmaat en hoofdzakelijk in het voorjaar en de zomer schepen aanleggen. Rotterdam en de omgeving hebben er ook profijt van dat deze schepen hier komen en vele duizenden vakantiegangers van elke nationaliteit genieten van deze vakanties die veel minder schadelijk voor het milieu zijn dan autorijden en vliegen. Zo dat is ook even gezegd en ik ga weer heerlijk genieten van al het mooie dat deze aardbol voor mij in petto heeft.

Klaar voor Kerst; nu tijd voor “Reflectie”

Volgens mij zitten de voorbereidingen er voor de komende Kerst op. Nou ja de ingrediënten voor het voorgerecht liggen in de koelkast dus eerste Kerstdag mag ik nog even aan de slag maar ik heb geen gestress meer met de boodschappen. Dat is wel een anders geweest. Ik heb het trouwens best wel eenvoudig dit keer. Kerstavond gaan mijn gasten bij mij voor mij koken. Op de hapjespan, die natuurlijk bij mijn standaard keukenuitrusting hoort, na hoef ik nergens voor te zorgen. En het zelfde doet zich voor op eerste Kerstdag want ook dan wordt er bij mij voor mij gekookt op het voorgerecht na. Dat gaat een goede Kerst worden dus.

Dus tijd voor “reflectie”, een nieuw woord wat ik het afgelopen jaar heb geleerd in de politiek. Iedere keer als ik iemand dit woord hoor zeggen dan denk ik waarom zeg je niet gewoon “waarom heb je het gedaan en wat ga je er aan doen vanaf nu”. Want dat is volgens mij de vraag die gesteld wordt. Maar dat is niet het enige taalgebruik in de landelijke maar ook lokale politiek. En hoewel er in de politiek wel belangrijker issues spelen denk ik dat dit taalgebruik ook wel eens bekeken mag worden. We willen graag dat meer mensen bij verkiezingen naar de stembus gaan, dus laten we ze dan ook in voor hun begrijpelijke taal aanspreken en informeren. Dit is mijn doelstelling voor het komende jaar en je mag me aanspreken als je denkt dat ook ik moeilijke woorden gebruik voor iets simpels.

Oké ik ga dus even terugkijken. Het was best een heftig jaar beginnend met de campagne voor het CDA, de installatie als commissielid en een intensief inwerkprogramma. Ik heb nu mijn plekje wel gevonden hoewel er nog steeds zaken zijn waarover ik me verbaas of me over opwindt. Terugkijkend moet ik wel zeggen dat ik blij was met het zomerreces. Dat kwam op tijd want ik begon toch wel een beetje onrustig te worden. Kan ik alle informatie wel onthouden en hoe moet ik het plaatsen. Met de grote vraag “gaat het me lukken”.

Maar daar was de zomer vakantie. In 2019 boekte ik de mooie reis naar de Noordkaap en eindelijk was het moment gekomen dat ik aan boord mocht stappen van de nieuwe Ms Rotterdam. Heerlijke 14 dagen aan boord met als hoogtepunt het vieren van mijn verjaardag op de Noordkaap. En het begin van nog meer leuke reizen. Nog een keer, maar dan voor 7 dagen op de Rotterdam naar Noorwegen met vertrek en aankomst in Rotterdam en 10 dagen Nerja met vrienden in november. Mijn fototoestel was mijn trouwe reisgezel zodat ik tijdens de Kerstdagen nog eens kan terugkijken en nogmaals genieten van alles wat ik gezien en meegemaakt heb.

En dan is er natuurlijk ook nog het werk voor de radio. Emmy en ik hebben inmiddels een leuk team om ons heen zodat we makkelijker eens een keertje op vrijdag afwezig kunnen zijn. We hebben vervangingen voor ons zelf want Wim en Christine kunnen het best eens een keertje van ons overnemen maar even belangrijk we hebben ook ons team met technici. Met hen gaan we het jaar afsluiten met een extra lange uitzending op vrijdag 30 december (Muziek Verleden van 12:00 – 14:00 op www.omroepdelft.nl) waarin we de in 2022 overleden artiesten herdenken. Luisteren hoor.

En dan de laatste uitdaging die ik in 2022 aangegaan ben. Al vanaf kind zing ik, op de lagere school, bij schoolmusicals, in koren en als laatste de zanglessen bij Mirre, Ron en nu ook bij Guus. Maar in dit jaar waren zij niet de enige die kennismaakte met mijn zangkunsten. Ik mocht een mooi lied zingen met Polle Eduard. Het was zijn nummer de Rivier en dat deed ik in de woonkamer van Wim. Dat was de start want Tuppa had me uitgedaagd om op het Blauwe Podium van Guus te gaan zingen. Na de eerste keer met de Rose van Bette Midler smaakte dat naar meer en in 2023 ga ik daar dan ook mee verder.

Een mooi jaar omringd door vrienden en familie daar kan ik op terugkijken. Ook de Kerst gaat mooi zijn met familie en met vrienden ga ik afscheid nemen van 2022. In 2023 pak ik dan de draad weer op. Reizen zijn al gepland, politiek gaat door en ook het zingen maar bovenal de gezellige en waardevolle momenten met de mensen die me lief zijn want zonder hen wordt mijn leventje saai. Ik ga er weer een mooi jaar van maken en ben benieuwd wat het voor mij verder nog in petto heeft. Ik wens jullie allemaal fijne Kerstdagen en de allerbeste wensen voor een mooi, gezellig en gezond 2023.

Vaarwel Noorwegen

Het is tijd om vaarwel te zeggen tegen deze cruise en Noorwegen. Måløy nam met tranen afscheid van mij. Wat was de laatste dag toch een mooie verrassing geweest. Maar nu de laatste zeedag richting Nederland. Morgenochtend om 07:00 uur staan we weer op Nederlandse bodem. Tijd om met een kopje koffie in het Dutch Café terug te kijken op deze vakantie.

Het was genieten na twee lange jaren zonder cruise en het is me allemaal mee gevallen. Er zijn dingen veranderd, geen badstof beestjes met chocolaatjes iedere avond, geen geprint nieuwsoverzicht en …… nog een paar kleine dingetjes maar dat kan de pret niet echt drukken. Het personeel heeft het drukker dan ooit en lopen zich het vuur uit de sloffen met altijd een goed humeur, een brede glimlach en een kwinkslag voor iedereen die ook naar hun toe vriendelijk is. Kortom het was aan boord dus weer genieten.

Een korte samenvatting van deze reis: ik heb walvissen en onderzeeërs gespot, mooie natuur mogen zien met bergen, watervallen en sneeuw. Natuurlijk zijn er ook de steden in Noorwegen. Het absolute hoogtepunt blijft natuurlijk de Nordkapp. Kortom weer een reis met de HAL met onuitwisbare herinneringen die ik weer meeneem naar huis.

De koffers zijn gepakt en ik kijk uit naar mijn volgende cruise de Norse Legends met bezoeken aan de Eidfjord, Geiranger, Molde en Bergen. Ik heb ook daar weer zin in.

En nu weer terug

Na de Nordkapp zijn we met twee zeedagen weer op de weg weer terug. Lekker relaxed wandelen over het schip, een praatje her en der en heerlijk in zo’n beetje de laatste zon liggen. Aan het einde van de eerste zeedag was er zoals iedere dag weer het diner in de Dining.

Dit diner werd uiteindelijk wel een beetje bijzonder. Het was een diner aan een Sharing table en dit keer met Nederlanders. Gezellige mensen met leuke verhalen en veel humor. Een van de tafelgasten was Akos Laki. Nooit van gehoord en dat lag ook wel een klein beetje aan mezelf. Akos had op mijn verjaardag saxofoon gespeeld op de World Stage. Ik had het wel gezien en ik weet niet waarom ik daar niet naar toegegaan ben. Maar goed verkeken kans, die ik later deze week kon goed maken. 

Wat hebben we gelachen om de droge humor van de heren aan tafel en zelfs hebben we het friese volkslied nog even onderhanden genomen. Misschien waren we wat luidruchtig maar……. afijn dat moet maar een keertje. Vrijdag zou Akos weer optreden en we beloofden allemaal dat we dan op de eerste rij naar hem zouden komen luisteren.

Met pijn in de kaken van het lachen en zingen daarna naar de Music Walk om vervolgens naar bed te gaan. Een rustige avond dus waarop ik mijn laatste excursie heb geboekt. Tja want wat moest je eigenlijk gaan doen daar in Måløy naast een bezoek brengen aan het oorlogsmuseum dat Maarten me had aangeraden.

Op dag 12 weer een hele landdag. Dit keer een hele lange dag dus geen haast om van boord te gaan. Rustig opstaan, ontbijten (je blijft eten daar) en dan de wandelschoenen aan. Niet in Bergen want daar waren we om goede redenen niet welkom met de Rotterdam. In Alesund was ik al meer geweest dus ik wist dat er wat leuke winkeltjes waren en heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een trol te kopen. Het was best lastig om een leuke uit te zoeken maar het is gelukt. Vanaf volgende week is er in mijn huisje een trol aanwezig. Hij is best guitig dus ik hoop dat hij me goed gezind is. 

Aan boord gekomen heb ik me maar voorbereid op MÃ¥løy. Wat moest ik daar van verwachten. Jammer genoeg niet genoeg tijd om naar het Oorlogsmuseum te gaan (sorry Maarten) door de excursie die ik had geboekt. Naar verluid van andere gasten was dit wel een heel interessant en verzorgd museum. Volgens hen gaf het een mooi beeld wat er in Noorwegen en met name in MÃ¥løy in de oorlog gebeurd was. Die verhalen over de oorlog in MÃ¥løy kreeg ik ook mee tijdens mijn excursie en samen met de ruige natuur was deze excursie ook weer zijn geld dubbel en dwars waard. 

Bij ons vertrek uit Måløy nam ik meteen afscheid van Noorwegen. Het rustige weer nam ook afscheid van ons want we kwamen op een redelijk ruwe zee. De vorige avond was dat ook al zo want toen werd het optreden van de dansers op het World Stage afgelast en was een aantal artiesten van de BB King Blues Band zeeziek. Dit laatste werd opgelost door een ingelaste jazz jamsessie van de niet zieke bandleden met Akos Laki. Dan zie je pas wat voor een artiesten je aan boord hebt. 

Verjaardag op de MS Rotterdam VII

Ik heb het niet speciaal uitgezocht maar mijn verjaardag viel dit keer in het midden van de cruise. Bij het boeken had ik nog wel wat bedenkingen maar daar heb ik me maar overheen gezet. Natuurlijk wist ik dat de HAL op de hoogte is van mijn geboortedatum dus ik hoefde er niet op te rekenen dat ze het zouden vergeten. 

De verjaardag begon al op dag 2 van de cruise. In mijn postbakje vond ik al een kaartje met de felicitaties hmm……. een paar dagen te vroeg maar er zat een kaartje in met korting in de Spa. Sorry HAL ik heb er geen gebruik van gemaakt maar het is een leuke geste. Wel duidelijk een teken dat ze wisten dat ik jarig was.

Een ander kadootje was een specialiteiten diner in de Pinnacle Grill, een specialiteiten restaurant aan boord. Om mijn verjaardag in te luiden heb ik daar gereserveerd op 3 juli. Natuurlijk na het diner, dat in no time werd afgewerkt en niet zo bijzonder was (een gegeven paard?), weer naar de Music Walk en daar weer genoten van de verschillende optredens.

En dan gaat de klok naar midnight. Boven in de Crowsnest zaten nog best wat mensen om te kijken naar de Midummernight waarin de zon niet ondergaat. Door de weinige bewolking was hij steeds goed te zien. Ik had gedacht dat precies om 00:00 de zon de horizon zou raken om daarna weer omhoog te gaan maar niets was minder waar. Hij zakte heel langzaam naar beneden en ver boven de horizon begon hij weer te stijgen, heel bijzonder.

De omstandigheden waren dusdanig dat ik op 4 juli 00:00 een behoorlijke foto kon maken van de Midsummernight Sun. Mijn verjaardag was begonnen en er zouden nog een paar leuke verrassingen volgen. 

Na de tocht naar de Nordkapp wachtte me in de hut de volgende verrassing. Een brownie van de kapitein en bemanning met een verjaardagskaartje. Nu wist ik het zeker dat ook de Rotterdam wist dat ik vandaag jarig ben. Yeah!!!

Er stond nog een hoogtepunt op het programma waar ik van wilde genieten de scenic cruise langs de Norkap. Ik besloot dus om dit keer niet te eten in de Dining maar ergens anders. Alleen dat liep wel even anders want als gevolg van de mist ging de scenic cruise niet door.

Dus toch maar naar de Dining. Er was geen tafel om te sharen dus gewoon een tafeltje alleen. Alles verliep rustig tot aan het dessert. Toen stond ineens Ingrid voor mijn neus. Ingrid, een vriendin van Sonja en Wim kwam mij namens Sonja, Wim en Marcel een verjaarkaart met een doosje chocolaatjes geven.

Een onverwachte verrassing die direct daarop gevolgd werd door een chocolade cake van de Dining zelf. Gelukkig werd wel gevraagd of ik het leuk zou vinden als ze voor mij zouden gaan zingen; dat vond ik een beetje teveel van het goede en gelukkig respecteerden ze dat. 

En zo kwam er een einde aan een mooie dag met leuke en lieve verrassingen. Eigenlijk zag ik wel een beetje op tegen de dag op het schip en dan met name door de onverwachte dingen die gingen gebeuren maar al met al is het een mooi begin van mijn 70ste levensjaar. Proost en veel plezier, succes en geluk voor mezelf. 

Honningsvåg en de Nordkapp

Wat wel het mooie van deze cruise was dat het hoogtepunt van de cruise exact op mijn verjaardag viel. Een mooier feestje kon ik me niet bedenken. Maar dat was pas na een week cruisen dus …… Ik had de verhalen al gehoord: de vorige Midsummernight cruise met de Rotterdam was halverwege vanwege een ernstige storm was afgebroken en zonder HonningsvÃ¥g bereikt te hebben weer teruggekeerd is. Fingers crossed dat het dit keer wel goed zou gaan. 

Uitslapen op mijn verjaardag zat er niet in. Vroeg op en alles in gereedheid brengen om naar de Nordkapp te gaan. Goede kleding en fototoestel ik had alles klaar staan en met mijn ticket op naar de World Stage waar de tocht begon. Ik was niet de enige en met veel bussen vertrokken we voor een rit van ongeveer 3 kwartier naar het noordelijkste punt van het Europese vaste land.

Onherbergzaam ruw land en in de sneeuw weer een paar rendieren. Omdat zij een hekel hebben aan warmte zoeken ze verkoeling in de sneeuw.

En ja dan sta je eindelijk op dat uiterste puntje. Een punt waarop je je omkeert en je realiseert dat je aan het begin van je 70ste levensjaar staat met je passies en nieuwe uitdagingen. Een belofte aan mezelf: ik ga er voor ik blijf reizen, fotograferen, radio en muziek maken maar ik ga ook voor de lokale politiek en de nieuwe uitdagingen die de muziek me geeft. Ik heb er zin in.  

Het was er fantastisch en ik ben er bijna 2 uur geweest. Het mooiste kado kreeg ik daar en ik denk dat dat van papa en mama kwam: mooi weer, uiteindelijk ook een heldere lucht en een zonnetje. Maar er kwam ook het moment om terug te gaan naar de Rotterdam.

Omdat er ook andere cruise schepen waren moesten we terug met de tender. Een uitdaging om weer eens in de reddingsboot te zitten en ook een snelle weg terug naar het schip dat de terminal had moeten verlaten. Het was wel even in de rij staan om aan boord te komen maar toch alles ging gesmeerd. 

Maar het zou nog niet voorbij zijn. Er zou nog een scenic cruise volgen. We zouden langs de Nordkapp varen met een mooi uitzicht op het punt waar we eerder die dag gestaan hadden. Alleen dat liep wel even anders als gevolg van de mist, waardoor er niets te zien was.

En zo kwam er een einde aan een mooie dag met leuke en lieve verrassingen waarover later meer.

Vreemde kostgangers in de stad

Nee ik zit niet te luisteren naar deze muziek groep maar ik ben, na een zeedag aangekomen in Hammerfest, de noordelijkste havenstad in Noorwegen. Omdat het ook hier best een stuk lopen was om van het schip naar de stad te komen had de HAL gezorgd voor pendelbussen.

En toen bleek maar weer eens dat met name Nederlanders kunnen “zeiken” zeker als het over geld gaat. Ja de ticket kostte 20 dollar maar je kon ook gaan lopen dus had je een keuze. Nee er wordt berekend (vraag mij niet hoe) dat de HAL hier weer enorm aan zou verdienen want de inzet van bussen voor de hele dag zou vast vele malen minder zijn dat de opbrengst van het aantal verkochte tickets. Je kunt je er maar druk over maken. Ik heb lekker de bus gepakt.

Zoals elke dag op deze cruise was het weer fantastisch weer, zonnetje en een aangename temperatuur. En hierover klaagden de Amerikanen en Canadezen weer. In hun reis beschrijving stond dat het koud zou zijn in Noorwegen dus hadden zij alleen warme kleding meegenomen. Tja …… volgens mij was de waarschuwing anders namelijk het kan koud zijn dus kleed je in laagjes zodat je al naar gelang van de temperatuur meer of minder kan aantrekken. Goed genoeg gezegd hierover, want ik ben hier niet om te klagen maar te genieten.

Zoals gezegd de bus gepakt en na een korte en verrassende busrit in het kleine centrum van de stad beland. Waarom verrassend? Normaal verwacht je toch wel wat mensen in de stad te zien maar het was zondagochtend dus ook de inwoners van Hammerfest hadden vrij en sliepen uit of genoten van een lekker ontbijtje. Wel werden we in het centrum van de stad verrast door familie Rendier. Papa, mama en hun kinderen (de kalfjes) wandelden op hun gemakje door de stad.

Overduidelijk waren zij niet blij met de invasie van die Holland America Lijners want ze spoedden zich vrij snel de stad uit naar de grazige weiden buiten Hammerfest. Toen wij dus uit de bus stapten en naar het centrale pleintje van Hammerfest gingen was de familie al verdwenen. 

Dan maar naar het mooie witte kerkje in de stad. Bijzonder om tussen al de wat oudere huizen zo’n bijzonder gebouw te vinden. Het was zeker ook een uitnodiging om naar binnen te gaan. Binnen in het kerkje werd dan ook je oog direct getrokken door de veel kleurige ramen en versieringen. Het was even tijd voor bezinning, dank en genieten. 

Dat genieten deden we ook weer teruggekomen op het centrale plein. Lekker in het zonnetje luisterend naar de verhalen van de mensen die de familie Rendier achterna gegaan waren. O ja en als je dacht dat een rendier bruin is dan vergis je je. Tussen voorjaar en zomer verliest het rendier zijn bruine wintervacht en blijf een witte vacht over. Dus ik heb witte rendieren gezien. Het is maar dat je het weet. 

En dan passeren we de poolcirkel

Maar voor we dat gaan doen is er eerst nog een dag in Trondheim en daar was ik nog nooit geweest. Sterker nog ik ben nog nooit zo noordelijk geweest. Tja en wat ga je dan doen. Zelf wat rondlopen of een excursie. Het werd een excursie maar die begon pas om 13:00 uur dus ik dacht ik ga het stadje wel een beetje op mezelf verkennen.

Een volledig verkeerde inschatting dus. We lagen in de haven en die lag nu niet direct op loopafstand van de stad. Dus na een flinke wandeling door de haven met z’n Rockmuseum en mega groot congrescentrum met hotel weer terug naar het schip, lunchen en wachten op vertrek. 

Het werd een leuke tocht door de stad. Kleiner dan Oslo maar toch meer stad dan Bergen. Trondheim is een opmerkelijke moderne stad ook in het oude gedeelte. Dit komt omdat de stad zoals zoveel andere steden inmeerdere keren is afgebrand en weer opgebouwd. Daarnaast heeft de stad de grootste Noorse universiteit en is er veel innovatie.

Onze gids had ook in Trondheim gestudeerd en kon ons heel veel daarover vertellen maar toen we vroegen onder wat voor een boom we stonden moest hij het antwoord schuldig blijven. Het was wel een typische boom en met de beperkte bomen kennis had ik ook geen idee wat het was. In mijn ogen kwam een esdoorn (maple) wel het dichtsbij maar de gids beweerde met grote stelligheid dat dat geen maple was. Oké jij je zin. 

Onze gids bracht ons naar een heel mooi uitkijkpunt zodat we konden uitkijken over de stad met middenin de historische kathedraal die we eerder bezocht hadden. Na het uitkijkpunt naar het openluchtmuseum. Oef…. het zullen echt wel originele huizen zijn geweest die hier opnieuw zijn opgezet maar het was allemaal zo gemaakt. Hier begon het te regenen maar gelukkig werd het droog en zonnig dus ik kon in de openlucht nog even genieten van het zonnetje. 

Dat brengt me op dag 6. De dag dat we om 06:30 uur de poolcirkel passeerde. Je voelt er niets van, erger nog ik lag toen nog te slapen en by the way het is geen vast lijntje. De kapitein vertelde dat de poolcirkel een plek had ten opzichte van de stand van de zon en dat deze bewegende cirkel per jaar zo’n 5 cm naar het noorden opschuift. Weer een duidelijk teken dat onze aardbol in beweging is. Ja, ik stop nu wel even hiermee. 

We varen nu al even boven de poolcirkel. Het is nog steeds niet echt koud maar wel koeler en bewolkt. We varen nu langs de kust en op een of andere manier ziet het er hier toch wel anders uit. Ik ga zo maar even kijken of ik het een beetje kan vastleggen op een paar foto’s. In ieder geval zijn we morgen in Hammerfest en dan zien we wel verder. 

Mijn fotoboek is klaar!!

Het was keuzestress maar het is gelukt: mijn fotoboek is klaar en ook online beschikbaar. Het was best wel een klus maar hier in mijn koele werkhoekje was het best te doen en het was heerlijk om op deze manier terug te kijken naar een hele mooie reis. Als je nieuwsgierig ben dan kun je het boek hier zien klik dan hier en je kunt het inkijken.

Skjolden en Andalsness, ik heb er geen actieve herinnering aan

Ja twee steden waar de reis vervolgens heen gaat en twee steden waar ik eerder geweest ben. Maar zoals in de titel ik heb er geen actieve herinnering aan. En eigenlijk is dat voor Skjolden vreemd. Ik was daar voor de eerste keer in 2019 dus zo’n drie jaar terug op mijn een na laatste cruise. Ik heb de foto’s nog terug gezocht en ja daar was het dorpje. Ai dat heeft dus geen indruk op mij gemaakt. Maar dit keer wel. 

Een tocht met de naam de Best of Skjolden en dat hebben we inderdaad gezien. Nee niet de Jostendalsbreen, die ik drie jaar geleden ook wilde bezoeken maar die toen vol was. Overigens is dit een populaire excursie want deze was al in maart volgeboekt. Nee we gingen naar Jotunheimen een prachtig natuur gebied zeker als het weer ook op een niet Noorse manier meewerkt.

Ook het bezoek aan een Staffkirche was indrukwekkend. We kregen een mooie uitleg over het ontstaan van dit soort kerken en hoewel de kerk in Lom niet de oudste was stond hij wel op de Unesco Wereld Erfgoedlijst. Na de lunch in het hotel waar ik drie jaar geleden ook geweest moet zijn weer langzaam terug naar het schip met nog een paar mooie fotostops. Dus mijn camera heeft ook zijn werk weer gedaan. 

Wat niet zo vreemd is, is dat ik geen actieve herinnering meer heb aan Andalsness. Wanneer was dat ook alweer? Ja in 1966 toen ik met de familie per auto een tocht maakte als 13 jarige door de Noorse “wildernis”. En dat is al een hele tijd geleden maar goed nu weer terug. Mijn herinnering vertelde me dat we toen van Geiranger kwamen. Een belangrijke bevolkingsgroep aldaar zijn de Trollen en die waren ook volop aanwezig bij onze eerste stop met oma Trol op de motor.

Met een paar fotostops, passeren van zeer brede tegenliggers en daarbij ook nog een stukje achteruit rijden kwamen we boven bij de waterval en de steilste wand van Noorwegen en misschien wel van Europa aan. En wat was dat de moeite waard. Wat was het mooi daarboven. De indrukwekkende waterval die met veel geweld naar beneden kwam. Oké was er geen actieve herinnering meer aan toen deze tocht heeft wel degelijk indruk op mij gemaakt.

Wat tijdens de twee tochten ook interessant was waren de verhalen over de gletsjers, de sneeuw en het ijs. Tja in Noorwegen weet men dat om de 10.000 jaar een ijstijd over gaat om een warme periode zonder ijs en andersom. Het ijs wat er nu ligt in de gletsjer is nu ongeveer 8.000 jaar oud dus over 2.000 jaar dan moet Noorwegen het weer 10.000 jaar zonder ijs doen. Ehhh….. klimaatcrisis?

En dan het verhaal over de Geirangerfjord en een Tsunami. Er wordt binnen niet al te lange tijd verwacht dat er grote rotsblokken rond de Geirangerfjord loskomen en met veel geweld in de fjord vallen. Hierdoor zou Geiranger worden getroffen op een grote tsunami. Hopelijk gebeurd dit niet in augustus maar niemand weet precies wanneer dit staat te gebeuren. Fingers crossed dus maar. De natuur is onverbiddelijk.Â