Tag: lanzarote

Voordat ik allerlei berichtjes krijg die me sterkte wensen zeg maar even dat ik noch een grijze jas of een gebroken pols heb dus geen medelijden met mij. Maar wel is voor mij de dag gekomen waarvan ik wist dat die zou komen. Herken je dit? Goed voor onze koning betekende die zin indertijd het begin van iets nieuws. Voor mij betekent dit dat de laatste dag van mijn vakantie is aangebroken.

Dat betekent de koffer met spulletjes in pakken en ook de herinneringen aan deze vakantie aan de tablet toe vertrouwen. Terug kijkend een mooie week met wisselend weer maar over het algemeen een lekkere temperatuur en best wel wat zon. Ik heb tenminste een kleurtje en dat is zo voor de kerst mooi meegenomen.

In Costa Tequise was Corona heel duidelijk merkbaar. Evenals in Puerto del Carmen waren er maar weinig toeristen. Niet dat ik dat erg vond maar voor de ondernemers daar nou niet echt leuk. Opmerkelijk was wel dat de meeste ondernemers van de toeristenwinkeltjes van chinese afkomst waren. Zou Ali Baba hier ook zijn tentakels hebben uitgestrekt? Hoewel de meesten hier erg vriendelijk waren zag je bij sommigen toch wel wat kortere lontjes wat te zien was door soms wel bot gedrag.

Maar goed het was een week met leuke uitstapjes en ontmoetingen. Met name een groep gezellige Brabanders die vanochtend al vertrokken zijn, dus de laatste avond moet ik me alleen vermaken. De koffer is al voor het grootste deel ingepakt en er rest me nog één diner vanavond en morgenochtend een ontbijt, waar ik wel een extra boterhammetje klaarmaak voor de lunch.

Gisteren ben ik lekker de hele dag weggeweest. Lekker maar daarop komt ik later wel terug. Eerst maar even vandaag onder de loep nemen. Toen ik opstond was er weer een forse wind en geen zon. Geen haast dus want er stond niets op het programma. Eigenlijk had ik even bij de hostess langs willen gaan want ook hier word ik onverminderd gestakt door TUI.

Eerst geven ze weer aan dat mijn reis mogelijk geannuleerd is!!! Ehhhh ik zit hier al weer een paar dagen hoe kan dit. En dan de “dreigementen” over vaccinaties, QR codes en gezondheidsverklaringen. Oke dreigementen is misschien iets te veel maar de toon waarop deze meldingen worden gedaan is nu niet direct erg vriendelijk.

Dus maar even bij de hostess langs lopen. Oh ze is er nooit op donderdag zegt mijn app dus dan maar naar morgen schuiven. Ehhhh nee ze is er toch. Geluk bij een ongeluk en ik hoef voor het vertrek niets extra’s te doen als het om Corona gaat. Maar dan mijn vraag over inchecken; die gaat veel meer hoofdbrekens opleveren.

Hoewel de app zegt dat ik kan online kan inchecken verteld ze me dat dat waarschijnlijk niet mogelijk is maar ook niet nodig want je moet toch altijd naar de incheckbalie om je koffer af te geven en daar kun je dan ook je boarding kaart krijgen. De “old fashoined way” dus. Ze wist eigenlijk ook niet of je kan inchecken met een digitale boarding kaart maar waarom moeilijk doen.

Wat ik wel wilde was alvast een stoel reserveren in het vliegtuig. Afijn weer naar de app en een stoel uitzoeken. Ehhhh nee dat ging niet, via de website een reservering maken maar dat lukte ook niet. Tenminste niet vanaf mijn smartphone. Wat nu …. Inmiddels had ik al 5 stoelen gereserveerd die allemaal op bezet bleven staan. Het vliegtuig zat al behoorlijk vol dus ik wilde doorzetten.

Na een mailtje en een telefoontje naar TUI was dit ook niet de juiste weg maar via de laptop van de hostess kon het geregeld worden. Pfff en dat is dan het begin van de rustdag maar een voordeel ook het wolkendek was gebroken en het zonnetje scheen er lustig op los.

Nu even terug naar gisteren. Excursie dag via de hostess geboekt. Een mooie tocht gemaakt maar het was niet de tocht die ik had uitgezocht. Timanfaya stond op het programma en ook een kunststukje van César Manrique namelijk de Jameo del Aqua. Met mooi weer een fantastische tocht die 8 uur zou duren maar mij uiteindelijk 10 uur heeft gekost; ach het is uiteindelijk vakantie.

We waren met 13 personen en op zich is dat heel leuk ware het niet dat er 12 de Nederlandse taal machtig waren (Nederlands en Belgisch) maar 1 persoon sprak alleen Duits. Gevolg voor de excursie was wel dat de toelichting voor zo’n 70% in het Duits was. De reisleider, een Zuid-Afrikaan, sprak wel Nederlands maar Duits was kennelijk voor hem wel wat makkelijker. Aan het einde van de dag merk je dat dat ook eigenlijk heel vermoeiend was dan maar liever Engels.

Al met al een hele mooie en leuke dag die afgesloten werd met een spetterend optreden van een Soul Diva en (sorry) een slechte imitatie van Elvis brrrrr. Maar dat zorgde wel voor hilariteit. Vandaag komt de rustdag dus goed uit. Ik ga lekker verder in het boek Amalia en vanavond laat ik me verwennen in het specialiteiten restaurant.

Alle goede voornemens ten spijt moet ik nu toch bekennen dat ik geen ruggegraat heb. Ben ik daar nu rouwig om? Nee zeker niet want het is vakantie dus alles mag en niets moet. Ook het schrijven van deze verhaaltjes want eigenlijk weet ik nog niet wat ik er mee ga doen. Ga ik ze als ik terug ben in Nederland allemaal een op een op mijn site zetten of voeg ik delen van mijn verhaal toe aan een fotoboek of …….. tja mogelijkheden te over maar daar denk ik nu niet aan.

Nu terug naar de titel. De ruggegraat, thuis zal ik in de week geen wijntje voor mezelf open maken. Niet omdat ik het niet lekker vind maar omdat ik dat niet nodig vind. Er zijn veel alcohol vrije dankjes die ook lekker zijn. Maar in het weekend pak ik regelmatig dat wijntje als het tenminste 17:00 uur is geweest. Waarom? Geen idee maar dat doe ik nu eenmaal.

In de paar dagen dat ik nu hier ben heb ik me aan geen van deze regels gehouden. Behalve dan op de dag van aankomst want die viel nog net in het weekend. Maar ja wie kan nu bij het ontbijt de aangeboden cava afslaan. Nou ik niet dus inmiddels al tweemaal ontbeten met de bubbels en ook bij de lunch en het diner stond er een glaasje (of meer) voor me klaar. Nu is het niet zo dat ik elke avond dronken naar bed ga dus ik kan jullie zeggen dat ik met mate drink.

Even terug naar Lanzarote en Costa Tequise. Gisteren heb ik een wandeling gemaakt langs de kustlijn maar vandaag ben ik de andere kant op gegaan en heb ik wat meer gezien van het plaatsje waar César Manrique ook een voetafdruk heeft gemaakt. Vandaag had ik Nikon bij me dus zijn er weer heel wat foto’s gemaakt die ik ongetwijfeld aan dit verhaal zal toevoegen.

Het is een leuk typisch plaatsje voor dit eiland. Witte huisjes die laag zijn met groene of blauwe kozijnen en veel kleurige bloemen. Gelukkig was de wind wat gaan liggen en wilde de zon zich ook laten zien. Mijn stappenteller was dus ook vandaag weer blij met mij. Hoe dat morgen gaat zijn weet ik niet want dan ga ik met het busje mee.

Daar heb ik zin in hoor. Een eilandtour, niet dat ik het eiland nog nooit gezien heb maar ik ben nog steeds onder de indruk van het vulkaanlandschap met als hoogtepunt Timanfaya en de architectuur van César Manrique. Dus ik kan mijn geluk niet op hoewel ik me wel afvraag of TUI dat kan.

Gisteren toen ik deze toer boekte had ik volgens mij een andere op het oog evenals de hostess. Bij het afrekenen vroeg ik hoe het kwam dat zij meer met mij wilde afrekenen dan op de site vermeld. Ze keek mee op de site en zij oké ik verander de prijs wel even want u heeft gelijk. Later op mijn kamer ben ik er nog even ingedoken en heb ik de duurdere toer geboekt voor de lage prijs. Excuses TUI de namen van beide excursies zijn nagenoeg gelijk maar jullie hostesses zouden beter moeten weten. Links om rechts om ik ga in ieder geval morgen genieten van het eiland Lanzarote en kom morgen weer bij jullie terug met mijn “avonturen”.

Na zo’n aankomstdag is de tweede dag een dag van oriënteren. Wil ik nog een excursie maken en o ja ik moet ook nog reserveren voor een diner in het specialiteiten restaurant. Dus nog even wat “verplichtingen” maar daarna lekker “niets moet, alles mag”.

En dat was een lange wandeling langs de kustlijn van Costa Tequise. Mijn stappenteller vond dat ik naar aanleiding van deze wandeling en de meters die ik gisteren had gemaakt maar mijn doel substantieel moest gaan verhogen. Nou stappenteller ik dacht van niet en wil je je er deze vakantie niet verder mee vermoeien? Graag en alvast bedankt.

De mooie natuur en de woeste zee waren als altijd weer prominent aanwezig. De weg langs de kustlijn was mooi aangelegd voor zowel voetgangers als fietsers. Eerlijk verdeeld met om de paar meters plekken waar je kon zitten om te genieten van het moois om je heen. Maar dat niet alleen want je kon daar ook je workout doen. Fietsen, gewichten enzovoort de apparaten stonden er klaar voor. Ook aan kinderen was gedacht want voor hun stonden ook speeldingen klaar. Mooi verzorgd.

Ja dat was mooi verzorgd maar toch viel wel op dat er heel veel panden leegstonden. Met name horeca dus ook hier heeft Corona goed toegeslagen. Wat dan jammer is is dat dan ook het straatbeeld een beetje minder wordt en wat onverzorgder. Hoewel ik ook niet graag mijn winkeltje langs die kustlijn zou willen hebben. Volgens mij moet je wel twee keer per dag je ramen zemen met die wind en het opspattende water. Zelfs de glazen van mijn zonnebril hadden een grondige poetsbeurt nodig na deze wandeling.

Zondag 5 december, de vakantie is begonnen. Heerlijk een weekje naar de zon, tenminste dat hoop ik en het ziet er op de weersites goed uit. Natuurlijk begint deze vakantie waarvoor ik eerst naar Schiphol moet met Ger en dat wordt als altijd een gezellig ritjte. Maar goed ik ben op tijd op Schiphol en kan daar op mijn gemak rondkijken. Wat is er verandert ten opzichte van ….. ja dat was alweer juni 2018 toen ik weer eens naar Alaska ging.

Nou ik kan je vertellen heel wat. Ik moest echt even wennen. Uitgebreid met vertrekhallen over twee verdiepingen wow ik moest echt even mijn weg zoeken. Er kon nog wel even gewinkeld worden. Maar hoewel ik wel even heb rondgekeken is het bij een kopje koffie met brownie gebleven. Een goed begin dus.

En dan naar de gate voor het boarden. Bij de start van de boarding snelde iedereen zich naar de bali. Wellicht waren deze mensen uiteindelijk toch nog bang dat het vliegtuig zonder hen zou vertrekken. Het vliegtuig zat vol en duurt het doorgaans lang voordat de start wordt ingezet daar was dit keer niets van te merken. Binnen no time zaten we in de lucht voor een vlucht die ook nog eens een half uur korter duurde dan gepland. Mooi meegenomen dus.

Ook de afhandeling op het vliegveld van Arrecife ging snel dus kwam ik ook snel in de bus terecht die mij met een paar andere vakantiegangers naar onze bestemming brachten. Een heeeele grote bus voor maar zeven vakantiegangers en ik mocht als eerste uitstappen.

Tja en dan krijg je het inchecken in het hotel. De enthousiaste baliemedewerker hier stortte in een keer zoveel informatie over me uit dat ik het uiteindelijk maar niet meer probeerde te onthouden. Goed begin van een ontspannen vakantie. Hoe ik bij mijn kamer moest komen had ik gelukkig nog wel onthouden en de fles water die hij me mee wilde geven heb ik later maar even opgehaald.

Mooie kamer met balkon tweede rang bij het zwembad in de zon. Heerlijk die warmte op mijn huid. Toen de zon weg was koelde het wel snel af maar oké ik wilde mijn verblijf toch een feestelijk tintje geven dus heb ik in de lobby een glaasje cava gedronken. Pffff ik was op de plaats van bestemming en geïnstalleerd.