Terug in de tijd, 6 mei 1970

Je kan er vandaag niet omheen. Vanavond speelt Feyenoord in de Champions League weer een wedstrijd in het San Siro stadion in Milan. Een spannende wedstrijd die eigenlijk net zo spannend is als die wedstrijd op 6 mei 1970. Voor mij zal het niet meer zo’n avond gaan worden maar de herinneringen aan die avond in 1970 staan mij nog steeds heel duidelijk op mijn netvlies.

Fotor Raj Tatavarthy

Het begon eigenlijk al een week voor die bewuste datum. Het was een schoolvakantie week en het zou mooi weer worden. Dus besloot mijn vader dat het een perfecte gelegenheid was voor familytime door te gaan kamperen. Opstand in huize Neubauer, hé pa dat gaat hem niet worden. Wij blijven in Delft dus als jij wilt kamperen ga je gang maar dan wel lekker met ma. Zoals zo vaak bij ons werd er nog wel over gesproken en vonden we een compromis. We gaan naar een camping waar een televisie aanwezig is waar we op de bewuste avond naar de wedstrijd konden kijken. En die werd gevonden in Mierlo.

Alle kampeerspullen in de auto en op naar Mierlo dus. Het was een camping met veel Rotterdammers dus dat was al een goed teken. Op de dinsdag en zelfs nog de woensdag vertrokken er veel mannen vanaf de camping naar ……… ja hoor Milan en vrouwen en kinderen bleven achter op de camping.

Het was een leuke camping en mooi weer dus we vermaakten ons prima. Onze overbuurman met een caravan was ook een fanatieke Feyenoord fan en was op woensdag druk bezig met een klein draagbaar televisietje en een antenne. Een goede opstelling voor het tv’tje en draaien met de antenne. Wel goed bereik? Nee dat moet beter, oei nu werd het weer minder. Tja en laat daar nu net een stukje expertise van paps liggen dus hij bood de helpende hand en wij mochten die avond bij hem in zijn voortent naar de televisie kijken. Perfect.

Tegen het begin van de wedstrijd verzamelde zich veel mensen in de voortent van zijn caravan. We zaten hutje mutje in afwachting van het begin van de wedstrijd te kijken op de kleinste tv die ik tot dan toe gezien had. De wedstrijd begon en Feyenoord kwam op achterstand, waarna het snel gelijk maakte en dat bleef het. Aan het einde van de tweede verlenging was het onze Zweedse spits die de overwinning binnen wist te halen. Onze gastheer zelf heeft van de wedstrijd overigens niets gezien. Hij heeft vele rondjes over de camping gelopen en kwam regelmatig even bij de voortent langs en met een “bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant” verliet hij de tent weer.

Het werd een feest en wij, mijn broer, zus en ik, probeerde paps over te halen om direct na de wedstrijd de auto te halen en naar Rotterdam te rijden zoals zovelen op de camping. Paps was onverbiddelijk: neen. Maar we kregen wel een kaartje voor de eerstvolgende thuiswedstrijd van Feyenoord zodat we het feest in het stadion mee konden vieren.

Tja dat was toen maar hoe gaat het vanavond zijn. Nee geen kleine televisie want ik heb een vergadering. Maar zelfs als ik thuis zou zijn geen televisie en zelfs geen beelden volgen op mijn mobiele telefoon want de wedstrijd wordt niet uitgezonden. Nou ja niet voor de mensen die gekozen hebben voor een andere provider dan Ziggo. Wat ik vanavond dan wel mis is het enthousiaste commentaar van de verslaggevers van Radio Rijnmond. Of ik het vanavond kan volgen of niet ik wens de spelers en alle supporters van Feyenoord heel veel succes en ik kijk we ergens naar een samenvatting.

Weer aan de slag

Vakantie is voorbij dus de voorbereidingen voor de volgende vakantie kan weer beginnen. Maar in de tussentijd is er hier weer een hoop te doen. We zijn heel langzaam de maand juli in gegleden en dat betekent dat de eerste helft van dit jaar weer voorbij is. De tijd vliegt weer eens voorbij en eind vorige week vroeg ik me af of ik nu 1 of 2 weken terug was.

Oké dat was maar een week en wat voor een week. De hitte sloeg toe in Delft en natuurlijk ook in heel ons landje. Wat ik begrijp was het ook eindelijk droog hier en dat was anders dan in Noorwegen en Schotland. Daar was het niet overdreven warm maar wel zonnig en droog dus dat was mooi mee genomen. Tja wat kan ik vertellen over mijn vakantie. Het was weer schitterend. Trondheim met het Ringve Museum of Musical Instruments, waar de gidsen de enigen waren die de oude instrumenten ook bespeelden.

De Nordkap zowel boven op de cliff als de cruise die we er begin van de avond langs maakten en Kirkwall met de rotskusten die de werking van wind en zee duidelijk zichtbaar maakten.

Natuurlijk waren er ook de interessante verhalen over de geschiedenis in beide landen en dat leerde je wel dat die Vikingen vroeger niet echt zachtzinnig met hun medemensen omgingen. Familie of niet dat maakte voor de leiders ook geen verschil. Natuurlijk was het ook weer heerlijk toeven aan boord van de Rotterdam met goede muziek, veel gezellige mensen, leuke ontmoetingen en een sublieme verzorging. De herinneringen zijn weer gemaakt evenals de vele foto’s die ik in de komende weken ga samenbrengen in een fotoalbum.

Maar zoals altijd komen aan mooie dingen ook een einde en roept de orde van de dag. Natuurlijk wassen, koffers opruimen en de administratie weer op orde brengen. En natuurlijk was daar ook weer de Omroep en het CDA. Het was weer goed om bij beide de draad weer op te pakken. Weer een keer Muziek Verleden presenteren en de zomeredities van Delft Centraal op de woensdag voor te bereiden. Morgen de eerste uitzending en ik heb er zin in. Luister je ook? www.omroepdelft.nl

Ook was er een uitdaging op muzikaal gebied. Het leerlingenpodium bij Rootz waar ik weer acte de présence mocht geven. Maar ook Guus zit niet stil. Hij heeft voor de zomer het Blauwe Podium gepland. Drie zondagen buiten op het Bagijnhof. Heerlijk weer om naar uit te kijken en ik kan iedere keer mee doen. Afgelopen zondag was het in het Voorhuis niet zo heet als vorig jaar maar toch liep de temperatuur op evenals de prestaties van de zingers

En dan anderhalve week na terugkomst eindelijk even een gaatje vinden om mijn blog bij te werken. Er liggen nog wel een paar kleine klussen op mij te wachten maar die moeten dat nog maar even blijven doen want dit gaat nu echt even voor. Oja ik moet nog even boodschappen doen. Eten voor vanavond maar ook een lijst voor een nieuw certificaat. Dat heb ik gekregen omdat ik wederom de poolcirkel heb gepasseerd. Je voelt er niets van maar het is toch wel bijzonder. En dan zijn we weer terug bij de vakantie en het nagenieten dus ik ga eerst maar eens aan de slag.

Nieuwjaarsrecepties

Vaste prik in de eerste weken van een nieuwjaar zijn de Nieuwjaarsrecepties. Ik kijk daar met gemengde gevoelens naar uit. Aan de ene kant ben ik er niet zo’n fan van. Welke dag van het jaar het ook is, als ik iemand tegen kom ben ik oprecht geïnteresseerd hoe het met die persoon gaat en dan hebben we een leuk gesprek wat bijna altijd eindigt in de trant van “nou het beste dan” of “succes”. Daar hoef ik dus echt niet op te wachten tot we weer een jaarwisseling voor te hebben.

Maar het is nu eenmaal de gewoonte om bij de start van een nieuw jaar iedereen die je ontmoet het beste toe te wensen voor het gehele voorliggende jaar. En dan zijn de Nieuwjaarsrecepties in mijn ogen wel nuttig. Je ontmoet dan in een keer iedereen wie je een mooi jaar wilt toewensen. Dus dat is dan die andere kant. Hoewel je dan waarschijnlijk nog niet iedereen gehad hebt want daarna volgt steevast de vraag hoelang mag of moet je nog iedereen het beste wensen; één week, één maand of tot 6 januari. Ik houd de laatste maar aan.

Maar goed gisteren had ik de aftrap van een reeks Nieuwjaarsrecepties. Bij mijn oud werkgever. Het was januari 2020 dat deze receptie voor het laatst plaatsvond want daarna … ja dat weten we allemaal nog wel. Het is dus 3 jaar geleden dat ik weer op de trein stapte om naar het Aegonplein in Den Haag te gaan. Daar kreeg ik te zien wat de coronacrisis het bedrijf had aan gedaan. Lege kantoorplekken en een hele nieuwe inrichting van de hal, voor oud- Aegon medewerkers bekend als de “ballentent”. Ook het bedrijfsrestaurant was anders ingericht want er kwamen immers steeds minder mensen naar het kantoor door het thuiswerken. Heel bizar.

Bij aankomst had ik het idee dat ik niet bij de gepensioneerden op de goede plek was. Wat was de leeftijd van de aanwezigen hoog, ik voelde me echt een jonkie. Gelukkig ontmoette ik wat later ook nog een aantal leeftijd genoten, die ik goed kende en waarmee ik herinneringen kon delen. Natuurlijk ontstonden er ook gesprekken over onze bezigheden na de Aegon periode. Al met al een gezellige en goed bestede middag, waarna ik de bekende trein weer terug nam naar huis. Een goed begin dus voor de andere Nieuwjaarsrecepties die nog gaan volgen.

Spanning stijgt … The Road to Tirana

Dan is ie daar de dag waar iedereen en zeker Rotterdammers als ik op hebben gewacht. Op 5 mei was de bloedstollende halve finale in Marseille waarin we (Feyenoord) ons plaatste voor de finale in Tirana van de Conference League. En vanavond kunnen we die finale gaan winnen.

Wie had dat gedacht na een toch wel dramatisch begin van het Europese avontuur van Feyenoord. Al snel had ik de gedachte nou dat was het dan weer ……. maar nee. Na de voorrondes kwam de poulefase en die wonnen ze zowaar. Keurig naar toen werd het serieus en daarmee kwamen ook de betere ploegen opdraven als tegenstander. Billenknijpend dus op de bank kijken naar de prestaties.

Dan kan meneer Louis van Gaal praten over een Jut en Jul competitie maar Feyenoord heeft toch maar een aantal spraakmakende voetbal teams weten uit te schakelen. Daar waar PSV en AZ in de conference league en Ajax in de champions league eerder moesten afhaken kan Feyenoord nu een prestatie gaan leveren die goed is voor het voetbal in Nederland. Maar vanavond kan Feyenoord ook de eerste club zijn die deze nieuwe cup gaan winnen. Weer een primeur in Nederland.

En dan ga ik in herinnering weer naar die memorabele avond op 6 mei in 1970. Het was ook de avond voor Hemelvaart. Ja we waren niet in Rotterdam want papa had het onzalige idee om te gaan proefkamperen ergens in Brabant. Onder protest en met de uitdrukkelijke afspraak dat we op de camping in de kantine naar de wedstrijd moesten kunnen kijken gingen we op stap.

Uiteindelijk kwamen we terecht op een camping in Mierlo waar meer Rotterdammers stonden. Het werd echter niet kijken in de kantine van de camping maar in de voortent van de caravan van onze tijdelijke overbuurman. In een overvolle voortent kijken op een superkleine draagbare tv. Man wat een spanning hing daar. Een spanning die onze overbuurman niet kon verdragen. Hij kon het niet aanzien en liep weg om een paar keer terug te komen om te vragen wat de stand was. Met een Bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant verdween hij dan weer.

Wat was ook die wedstrijd spannend. Na de 1-0 van Celtic werd het gelukkig snel 1-1 maar toen moesten we wel heel erg lang wachten tot de ontknoping. In de verlenging, 4 minuten voor het einde (bijna strafschoppen) scoorde Ove Kindvall de verlossende goal. Ook in Mierlo een enorme ontlading en een groot feest met al die Rotterdammers die ook hadden zitten kijken. Nee het was geen Coolsingel, papa bezweek niet voor onze druk om die nacht nog naar Rotterdam te rijden maar toch een leuk feest op de camping en de dagen daarna toen ook de Milaan-gangers weer op de camping terug waren.

Hoe het vanavond gaat lopen? Geen idee en ik ga ook geen voorspelling doen. Als je de media mag geloven maken we een kans maar ik weet dat ik in gezelschap van vrienden weer met dicht geknepen billen op de bank zit te kijken. Worden het 90 minuten of 120 of strafschoppen ……….. als het laat wordt kunnen we morgen weer uitslapen want net als in 1970 is het dan Hemelvaart. En dan misschien vrijdag naar de Kuip voor de huldiging