De vakantie is weer voorbij

Na de stress vooraf was het vooral twee lange weken genieten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL. Bij mij dus geen aanleiding voor de zogenaamde cruise schaamte want ook dit keer aan boord werden we (vrijwillig) geinformeerd over wat de HAL doet aan het duurzaam maken van haar schepen. Het was geweldig te zien dat de “City on Sea” ongelooflijk circulair is. Je moet er niet bij nadenken dat het water uit de toiletten uiteindelijk na reiniging en diverse bewerkingen weer gebruikt wordt in de hot tubs. Ik ben daar niet zo’n fan van dus je zult mij er niet zien maar toch …….

De afgelopen twee dagen ben ik weer bezig geweest met het maken van mijn fotoalbum. Heerlijk aan de hand van de vele foto’s weer terug kijken op de vakantie. Ik ga er niet te veel over schrijven maar de foto’s zeggen volgens mij voldoende. Ga je mee genieten?

Vakantiegeld ……. Vakantie

De reclames vliegen je om de oren. Ja we krijgen vakantiegeld en daar moeten we wat goeds meedoen. Bedrijven roepen je op om artikelen uit hun assortiment aan te schaffen, een nieuwe computer of koelkast of een vakantie, waar het uiteindelijk voor bedoeld is, of …….. je kan het zo gek niet noemen. We moeten het snel uitgeven en iedereen dingt naar onze portemonnee.

Sinds ik de pensioengerechtigde leeftijd heb bereikt heb ik ook weer eens vakantiegeld. Je hoeft geen medelijden te hebben hoor want zowel 13e maand als het vakantiegeld kreeg ik tijdens mijn werk per maand uitbetaald. Wel zo makkelijk vond ik maar ik kon nooit toegeven aan een extra uitgave na ontvangst van een wat groter bedrag aan het einde van mei.

Maar goed, vakantiegeld is bedoeld voor vakantie en daarmee ben ik in de afgelopen weken veel mee bezig geweest. Eindelijk ben ik begonnen aan het fotoalbum van mijn laatste vakantie op de Middellandse Zee. Als ik terugkijk naar al die foto’s van Florence, Carthage, Palermo en Pompeii dan is het moeilijk een keuze te maken. Het zijn bijna 600 foto’s. Wat hadden we het vroeger toch makkelijker. Je nam een paar rolletjes van 36 opnames mee dus het aantal opnames bleef toch altijd wel binnen de perken. Maar goed je hoort mij alleen maar klagen als de digitale systemen niet werken zoals ik dat wil. Wel goed om me te realiseren dat de oorzaak dan meestal wel hoofdzakelijk bij mezelf ligt.

Er moet natuurlijk ook nog gewerkt worden. Na het Mei-reces is ook de politiek weer opgestart en ook de radio vraagt aandacht. Vergaderen, openingen, borrels (ja ook leuke dingen) staan deze week in mijn agenda. Maar er is voldoende tijd om met leuke dingen bezig te zijn. een feestje organiseren en de volgende vakantie. Want die zit er aan te komen en gaat naar Noorwegen en IJsland. Nee ik ben nog niet bezig mijn koffer te pakken maar ik kijk al wel naar de verschillende excursies. Tja het gaat weer een mooie reis worden met naar ik verwacht heeeeeeeel veeeeeeeel foto’s. Hoe heb ik het ooit kunnen doen met een paar rolletjes van 36 opnames??

Als ik dan toch op de site van de HAL zit ook maar even kijken wat zij nog meer gepland hebben. Wellicht had ik dat beter niet kunnen doen. Wat een mooie reizen staan er op de planning voor 2024. Nee nog niet geboekt eerst naar Noorwegen en hier nog mijn verplichtingen afwerken. En, ja dat vakantiegeld gaat wel in mijn vakantiepotje.

Hé ik ben er nog hoor

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat op mijn site heb neergezet. Tja de vakantie maar denk niet dat ik ruim drie weken weggeweest ben want dat is zeker niet het geval. Het was maar een weekje. Zo’n weekje tussendoor want de “echte” vakantie moet nog komen, die heb ik nog te goed.

En als je dan weer eens een weekje vakantie hebt dat begint dat bij mij in ieder geval met stress. Nou ja niet echt maar toch voor je weggaat moeten er altijd nog snel even dingen geregeld worden. Bij de radio, in de politiek en natuurlijk welke dingen moet je voor je vakantie nog even regelen voor direct na je vakantie. Soms vraag ik me af of ik de enige ben die dit soort vakantiestress kent. Dan als klap op de vuurpijl ook nog eens de aankondiging van bagage afhandelaars op Schiphol die wilde acties aankondigden.

Het idee dat ik een week lang op de MS Nieuw Statendam met dezelfde kleren aan moest zitten. Een snelle oplossing was toen wel bedacht: alleen handbagage meenemen dus. Dat betekent wel dat niet alles meekon maar ik kan jullie gerust stellen ook dat is goed verlopen. Gelukkig vertrek ik voor de volgende cruise vanuit Amsterdam (stiekem hoop ik nog op Rotterdam).

Alles op Schiphol verliep gelukkig gesmeerd, dus het was eigenlijk stress om niets en ik zat ruim van te voren klaar om te vertrekken naar Barcelona voor een cruise door de Middellandse Zee.

Nice, Florence, Tunis, Palermo en Napels om daarna weer te vertrekken vanuit Rome naar Nederland. Het was een mooie trip waarvan ik het fotoalbum nog wel moet maken maar dat komt volgende week denk ik pas. Maar dat album krijgt ook een plaatsje op mijn site, maar toch een klein voorproefje van Nice, Florence, Carthage (Tunesië) en Pompeii.

Inmiddels ben ik weer een weekje thuis en dat was ook weer fijn maar wel heel druk. Want ik ben alweer een theaterbezoek, muzikaal optreden van een vriend verder. Naast natuurlijk de spullen wassen, opruimen en mijn huisje weer op orde brengen. Dus voldoende te doen naast natuurlijk de voorbereidingen voor de commissievergadering van vanavond.

Natuurlijk was er ook weer een Blauw Podium en daar was ik ook weer welkom en dat zijn toch altijd wel muzikale cadeautjes. Eerst een uurtje met Guus in zijn studio de liedjes doornemen die ik zou gaan zingen en dan natuurlijk bij Open. Het ging weer lekker met Becaud’s L’important c’est la Rose en Shaffy’s Sammy.

Tot slot een spannend voetbal weekend: gaat Feyenoord nu al de landstitel pakken? Helaas Sparta verloor van PSV waardoor we nog een weekje moeten wachten. Ben benieuwd maar een ding weet ik zeker ik kan volgende week naar de Coolsingel dus Feyenoord doe je best zondag.

Klaar voor Kerst; nu tijd voor “Reflectie”

Volgens mij zitten de voorbereidingen er voor de komende Kerst op. Nou ja de ingrediënten voor het voorgerecht liggen in de koelkast dus eerste Kerstdag mag ik nog even aan de slag maar ik heb geen gestress meer met de boodschappen. Dat is wel een anders geweest. Ik heb het trouwens best wel eenvoudig dit keer. Kerstavond gaan mijn gasten bij mij voor mij koken. Op de hapjespan, die natuurlijk bij mijn standaard keukenuitrusting hoort, na hoef ik nergens voor te zorgen. En het zelfde doet zich voor op eerste Kerstdag want ook dan wordt er bij mij voor mij gekookt op het voorgerecht na. Dat gaat een goede Kerst worden dus.

Dus tijd voor “reflectie”, een nieuw woord wat ik het afgelopen jaar heb geleerd in de politiek. Iedere keer als ik iemand dit woord hoor zeggen dan denk ik waarom zeg je niet gewoon “waarom heb je het gedaan en wat ga je er aan doen vanaf nu”. Want dat is volgens mij de vraag die gesteld wordt. Maar dat is niet het enige taalgebruik in de landelijke maar ook lokale politiek. En hoewel er in de politiek wel belangrijker issues spelen denk ik dat dit taalgebruik ook wel eens bekeken mag worden. We willen graag dat meer mensen bij verkiezingen naar de stembus gaan, dus laten we ze dan ook in voor hun begrijpelijke taal aanspreken en informeren. Dit is mijn doelstelling voor het komende jaar en je mag me aanspreken als je denkt dat ook ik moeilijke woorden gebruik voor iets simpels.

Oké ik ga dus even terugkijken. Het was best een heftig jaar beginnend met de campagne voor het CDA, de installatie als commissielid en een intensief inwerkprogramma. Ik heb nu mijn plekje wel gevonden hoewel er nog steeds zaken zijn waarover ik me verbaas of me over opwindt. Terugkijkend moet ik wel zeggen dat ik blij was met het zomerreces. Dat kwam op tijd want ik begon toch wel een beetje onrustig te worden. Kan ik alle informatie wel onthouden en hoe moet ik het plaatsen. Met de grote vraag “gaat het me lukken”.

Maar daar was de zomer vakantie. In 2019 boekte ik de mooie reis naar de Noordkaap en eindelijk was het moment gekomen dat ik aan boord mocht stappen van de nieuwe Ms Rotterdam. Heerlijke 14 dagen aan boord met als hoogtepunt het vieren van mijn verjaardag op de Noordkaap. En het begin van nog meer leuke reizen. Nog een keer, maar dan voor 7 dagen op de Rotterdam naar Noorwegen met vertrek en aankomst in Rotterdam en 10 dagen Nerja met vrienden in november. Mijn fototoestel was mijn trouwe reisgezel zodat ik tijdens de Kerstdagen nog eens kan terugkijken en nogmaals genieten van alles wat ik gezien en meegemaakt heb.

En dan is er natuurlijk ook nog het werk voor de radio. Emmy en ik hebben inmiddels een leuk team om ons heen zodat we makkelijker eens een keertje op vrijdag afwezig kunnen zijn. We hebben vervangingen voor ons zelf want Wim en Christine kunnen het best eens een keertje van ons overnemen maar even belangrijk we hebben ook ons team met technici. Met hen gaan we het jaar afsluiten met een extra lange uitzending op vrijdag 30 december (Muziek Verleden van 12:00 – 14:00 op www.omroepdelft.nl) waarin we de in 2022 overleden artiesten herdenken. Luisteren hoor.

En dan de laatste uitdaging die ik in 2022 aangegaan ben. Al vanaf kind zing ik, op de lagere school, bij schoolmusicals, in koren en als laatste de zanglessen bij Mirre, Ron en nu ook bij Guus. Maar in dit jaar waren zij niet de enige die kennismaakte met mijn zangkunsten. Ik mocht een mooi lied zingen met Polle Eduard. Het was zijn nummer de Rivier en dat deed ik in de woonkamer van Wim. Dat was de start want Tuppa had me uitgedaagd om op het Blauwe Podium van Guus te gaan zingen. Na de eerste keer met de Rose van Bette Midler smaakte dat naar meer en in 2023 ga ik daar dan ook mee verder.

Een mooi jaar omringd door vrienden en familie daar kan ik op terugkijken. Ook de Kerst gaat mooi zijn met familie en met vrienden ga ik afscheid nemen van 2022. In 2023 pak ik dan de draad weer op. Reizen zijn al gepland, politiek gaat door en ook het zingen maar bovenal de gezellige en waardevolle momenten met de mensen die me lief zijn want zonder hen wordt mijn leventje saai. Ik ga er weer een mooi jaar van maken en ben benieuwd wat het voor mij verder nog in petto heeft. Ik wens jullie allemaal fijne Kerstdagen en de allerbeste wensen voor een mooi, gezellig en gezond 2023.

Ik omarm de herfst

Het is herfst ……. nou ja de meteorologische herfst en het begin was toch wel aardig zomers met die hoge temperaturen. Maar gelukkig is het nu, met wat lagere temperaturen, wat beter uit te houden. En wat ook fijn is, is dat het weer wat geregend heeft. Niet dat ik gek ben op regen maar de natuur had het nodig en de meeste regen viel ’s avonds dus had ik er weinig last van.

Het houdt ook in dat ik weer wat meer energie heb, want er is weer voldoende te doen. De politiek start in razend snel tempo op en vanavond is het al weer de eerste commissievergadering voor mij. Dus dat moest voorbereid worden. Maar dat is gedaan en ik ben er klaar voor. Ook de kennismakingen met de verschillende maatschappelijke organisatie lopen nog steeds door dus ik hoef me niet te vervelen.

Swim to fight Cancer

In de afgelopen twee weken had ik dus genoeg te doen en ik kan dan ook terugkijken op een aantal leuke dingen. Het “Vier het Leven” feest, Swim to Fight Cancer en gisteren de PoptaKids in Action. Maar ook de ontmoetingen met vrienden en vriendinnen her en der in de stad. Heerlijk de vakanties zijn voorbij en iedereen is weer terug met mooie verhalen over hun belevenissen.

Vertrek Rotterdam

Over vakantie gesproken …….. ik heb mijn fotoalbum af. Jammer voor jullie ga ik dit niet publiceren omdat ik niet de enige was op deze vakantie dus is het een boek voor ons tweetjes geworden. Maar een paar foto’s wil ik jullie niet onthouden.

Ik hoor trouwens net voor de tweede keer het nummer The Walk of Live van Dire Streets op de radio. Een heerlijke song die mij altijd weer opgewekt maakt en die mij er van overtuigd dat ik ten alle tijden moet genieten van de dingen die ik doe want sneller dan we denken kunnen we aan het einde van onze wandeling zijn. Ook dat is een realiteit die ik de afgelopen week in mijn vriendenkring ben tegen gekomen. Bijzonder dat dit liedje vandaag veel gedraaid wordt.

Eidfjord
Molde
Geirangerfjord
Seven Sisters Geiranger
Mt Dalsniba Geiranger
Mt Dalsniba Geiranger
Aankomst in Rotterdam

Ik ben er weer

Ik ben al weer een klein weekje thuis. Zojuist heb ik mijn foto’s gedownload en weer bekeken. Vorige week zat ik nog in Geiranger, de Mount Dalsniba en het uitkijkpunt Eagle View. Maar ook een wandeling in het dorp waar we naar het samenkomen van drie majestueuze watervallen stonden. Zelfs van de foto’s kan ik genieten en de beelden en gevoelens terug halen. Ja gevoelens want wat ben je maar een nietig wezentje in dat geweld.

De komende week hoop ik tijd te hebben om ook van deze reis weer een fotoalbum te maken. Dan komen alle beelden weer terug van de Eidfjord, Molde, Geiranger en Bergen. Maar ook van de gezellige tijd die aan boord heb gehad met Maarten. In deze blog laat ik je alvast mee genieten van een paar fotootjes.

Voor mij waren er deze cruise drie hoogtepunten en het zal je niet verbazen dat Geiranger er een van is. Zeker nu we weten dat er vanaf 2026 zeer strenge eisen aan cruiseschepen gesteld gaan worden die de fjorden willen gaan bevaren. De toeristen industrie, waarvan veel plaatsjes langs de fjorden afhankelijk zijn, is hier niet blij mee. Zij zien dit als een nekslag voor deze industrie maar Noorwegen is een heel rijk land dus dat zal beslist wel gecompenseerd gaan worden. We zullen wel zien wat de toekomst ons gaat brengen.

De twee andere hoogtepunten lagen in Nederland en wel in Rotterdam. In tegenstelling tot de oorspronkelijke route was de vertrekhaven Rotterdam. Wat een feestje om met de Rotterdam uit die haven te vertrekken. Het boarden was zo wie zo al veel relaxter dan in Amsterdam. Van mij mag de HAL altijd wel vertrekken vanuit Rotterdam.

Mooier werd het verhaal toen we tijdens de cruise hoorde dat we ook aan zouden komen in Rotterdam. Dat betekende wel een korte laatste nachtrust maar dat hadden we er best voor over. Wat blijft Rotterdam toch een mooie stad.

Aan alle mooie dingen komt een einde dus ook aan deze reis. Er liggen nog mooie reizen in het verschiet dus daar ga ik me maar weer op voorbereiden. In het najaar naar Nerja in Spanje en dan volgend jaar weer met de MS Rotterdam maar nu naar IJsland. Genoeg dus om naar uit te kijken. Eerst weer met beide benen op de vloer en terug naar de werkelijkheid want het is ook weer leuk om de gewone activiteiten weer op te pakken. Politiek, zangles en yoga maar eerst het Jazzfestival Delft dit weekend en dan ……… het “vier het leven” feestje. Yeah ik heb er zin in.

En daar gaan we weer

De blogs en het fotoboek over en van Noorwegen zijn afgerond dus we kunnen weer op de gewone voet verder. Aan alle mails en berichtjes zie je dat de vroege vakantievierders al weer terug zijn en met frisse moed hun activiteiten weer oppakken. En dat terwijl er ook nog vrienden zijn die hun vakantie nog in het vooruitzicht hebben. En ja ik zit in beide groepen want ik heb nog heerlijk een weekje cruisen in het vooruitzicht.

Maar er moet ook gereageerd worden op de voorbereidende activiteiten. De muziekschool is bezig om de zanglessen voor het komende (school)jaar in te plannen en ook de uitnodigingen voor raads- en commissievergadering van de gemeente poppen op in mijn agenda. Niet alleen vergaderingen maar ook informatiebijeenkomsten en uitnodigingen van diverse instanties en verenigingen. Ai dat gaat weer lekker druk worden dus ik kan weer aan de bak.

De zanglessen worden nu ingepland dus dat loopt wel goed. Na mijn tweede vakantie ga ik ook afspraken maken met Guus voor coaching zodat ik weer kan gaan zingen op het Blauwe Podium dus ook dit staat in de verf. Maar ook in Delft wordt het weer levendig. Afgelopen zondag was er weer eens muziek bij de Waag. Gelukkig voor het team van de Waag en de band werd deze middag goed bezocht en was het bijna weer als Vanouds. Oeps, voor het café Vanouds moeten we nog even wachten, zij hebben nu ook vakantie.

En dan zijn er ook de voorbereidingen voor het “Vier het Leven” feestje direct na mijn tweede vakantie. Afspraken zijn gemaakt, er is muziek en onze vrienden zijn uitgenodigd. Nu maar hopen dat iedereen kan maar dat zal wel loslopen.

Maar dan nog eerst die tweede vakantie. Hoogtepunt voor mij dit keer is Geiranger. In 1966 was ik daar voor het eerst met de auto. We waren er met het hele gezin en pa reed hoor. Maar daar maakten we voor het eerst kennis met de HAL. Op een avond hoorde we de zware scheepstoeter van de Amsterdam. Er lag toen een klein bootje tussen het hooggebergte en toen heb ik mezelf al beloofd om ook met de HAL een keer Geiranger te gaan bezoeken.

Het mooie van deze cruise, naast Geiranger, is dat we met de Rotterdam VII ook daadwerkelijk gaan vertrekken vanuit Rotterdam. Mooier kunnen we het niet hebben. Het gaat dus een mooie reis worden weer maar eerst nog de losse eindjes afhechten: healty check invullen en een Covid-19 test doen, koffer pakken (pas op het laatste moment hoor). Gelukkig hoeven we ons niet druk te maken over het vervoer naar de cruise terminal want met trein en metro is dat heel relaxed en ook de afhandeling in Rotterdam is veel georganiseerder. Waarom niet altijd vertrekken vanuit Rotterdam HAL?? Overigens weten we nu nog niet waar we weer aankomen. Hopelijk wordt dat ook Rotterdam maar dat kan ook Amsterdam blijven.

Vaarwel Noorwegen

Het is tijd om vaarwel te zeggen tegen deze cruise en Noorwegen. Måløy nam met tranen afscheid van mij. Wat was de laatste dag toch een mooie verrassing geweest. Maar nu de laatste zeedag richting Nederland. Morgenochtend om 07:00 uur staan we weer op Nederlandse bodem. Tijd om met een kopje koffie in het Dutch Café terug te kijken op deze vakantie.

Het was genieten na twee lange jaren zonder cruise en het is me allemaal mee gevallen. Er zijn dingen veranderd, geen badstof beestjes met chocolaatjes iedere avond, geen geprint nieuwsoverzicht en …… nog een paar kleine dingetjes maar dat kan de pret niet echt drukken. Het personeel heeft het drukker dan ooit en lopen zich het vuur uit de sloffen met altijd een goed humeur, een brede glimlach en een kwinkslag voor iedereen die ook naar hun toe vriendelijk is. Kortom het was aan boord dus weer genieten.

Een korte samenvatting van deze reis: ik heb walvissen en onderzeeërs gespot, mooie natuur mogen zien met bergen, watervallen en sneeuw. Natuurlijk zijn er ook de steden in Noorwegen. Het absolute hoogtepunt blijft natuurlijk de Nordkapp. Kortom weer een reis met de HAL met onuitwisbare herinneringen die ik weer meeneem naar huis.

De koffers zijn gepakt en ik kijk uit naar mijn volgende cruise de Norse Legends met bezoeken aan de Eidfjord, Geiranger, Molde en Bergen. Ik heb ook daar weer zin in.

En nu weer terug

Na de Nordkapp zijn we met twee zeedagen weer op de weg weer terug. Lekker relaxed wandelen over het schip, een praatje her en der en heerlijk in zo’n beetje de laatste zon liggen. Aan het einde van de eerste zeedag was er zoals iedere dag weer het diner in de Dining.

Dit diner werd uiteindelijk wel een beetje bijzonder. Het was een diner aan een Sharing table en dit keer met Nederlanders. Gezellige mensen met leuke verhalen en veel humor. Een van de tafelgasten was Akos Laki. Nooit van gehoord en dat lag ook wel een klein beetje aan mezelf. Akos had op mijn verjaardag saxofoon gespeeld op de World Stage. Ik had het wel gezien en ik weet niet waarom ik daar niet naar toegegaan ben. Maar goed verkeken kans, die ik later deze week kon goed maken. 

Wat hebben we gelachen om de droge humor van de heren aan tafel en zelfs hebben we het friese volkslied nog even onderhanden genomen. Misschien waren we wat luidruchtig maar……. afijn dat moet maar een keertje. Vrijdag zou Akos weer optreden en we beloofden allemaal dat we dan op de eerste rij naar hem zouden komen luisteren.

Met pijn in de kaken van het lachen en zingen daarna naar de Music Walk om vervolgens naar bed te gaan. Een rustige avond dus waarop ik mijn laatste excursie heb geboekt. Tja want wat moest je eigenlijk gaan doen daar in Måløy naast een bezoek brengen aan het oorlogsmuseum dat Maarten me had aangeraden.

Op dag 12 weer een hele landdag. Dit keer een hele lange dag dus geen haast om van boord te gaan. Rustig opstaan, ontbijten (je blijft eten daar) en dan de wandelschoenen aan. Niet in Bergen want daar waren we om goede redenen niet welkom met de Rotterdam. In Alesund was ik al meer geweest dus ik wist dat er wat leuke winkeltjes waren en heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een trol te kopen. Het was best lastig om een leuke uit te zoeken maar het is gelukt. Vanaf volgende week is er in mijn huisje een trol aanwezig. Hij is best guitig dus ik hoop dat hij me goed gezind is. 

Aan boord gekomen heb ik me maar voorbereid op MÃ¥løy. Wat moest ik daar van verwachten. Jammer genoeg niet genoeg tijd om naar het Oorlogsmuseum te gaan (sorry Maarten) door de excursie die ik had geboekt. Naar verluid van andere gasten was dit wel een heel interessant en verzorgd museum. Volgens hen gaf het een mooi beeld wat er in Noorwegen en met name in MÃ¥løy in de oorlog gebeurd was. Die verhalen over de oorlog in MÃ¥løy kreeg ik ook mee tijdens mijn excursie en samen met de ruige natuur was deze excursie ook weer zijn geld dubbel en dwars waard. 

Bij ons vertrek uit Måløy nam ik meteen afscheid van Noorwegen. Het rustige weer nam ook afscheid van ons want we kwamen op een redelijk ruwe zee. De vorige avond was dat ook al zo want toen werd het optreden van de dansers op het World Stage afgelast en was een aantal artiesten van de BB King Blues Band zeeziek. Dit laatste werd opgelost door een ingelaste jazz jamsessie van de niet zieke bandleden met Akos Laki. Dan zie je pas wat voor een artiesten je aan boord hebt. 

Verjaardag op de MS Rotterdam VII

Ik heb het niet speciaal uitgezocht maar mijn verjaardag viel dit keer in het midden van de cruise. Bij het boeken had ik nog wel wat bedenkingen maar daar heb ik me maar overheen gezet. Natuurlijk wist ik dat de HAL op de hoogte is van mijn geboortedatum dus ik hoefde er niet op te rekenen dat ze het zouden vergeten. 

De verjaardag begon al op dag 2 van de cruise. In mijn postbakje vond ik al een kaartje met de felicitaties hmm……. een paar dagen te vroeg maar er zat een kaartje in met korting in de Spa. Sorry HAL ik heb er geen gebruik van gemaakt maar het is een leuke geste. Wel duidelijk een teken dat ze wisten dat ik jarig was.

Een ander kadootje was een specialiteiten diner in de Pinnacle Grill, een specialiteiten restaurant aan boord. Om mijn verjaardag in te luiden heb ik daar gereserveerd op 3 juli. Natuurlijk na het diner, dat in no time werd afgewerkt en niet zo bijzonder was (een gegeven paard?), weer naar de Music Walk en daar weer genoten van de verschillende optredens.

En dan gaat de klok naar midnight. Boven in de Crowsnest zaten nog best wat mensen om te kijken naar de Midummernight waarin de zon niet ondergaat. Door de weinige bewolking was hij steeds goed te zien. Ik had gedacht dat precies om 00:00 de zon de horizon zou raken om daarna weer omhoog te gaan maar niets was minder waar. Hij zakte heel langzaam naar beneden en ver boven de horizon begon hij weer te stijgen, heel bijzonder.

De omstandigheden waren dusdanig dat ik op 4 juli 00:00 een behoorlijke foto kon maken van de Midsummernight Sun. Mijn verjaardag was begonnen en er zouden nog een paar leuke verrassingen volgen. 

Na de tocht naar de Nordkapp wachtte me in de hut de volgende verrassing. Een brownie van de kapitein en bemanning met een verjaardagskaartje. Nu wist ik het zeker dat ook de Rotterdam wist dat ik vandaag jarig ben. Yeah!!!

Er stond nog een hoogtepunt op het programma waar ik van wilde genieten de scenic cruise langs de Norkap. Ik besloot dus om dit keer niet te eten in de Dining maar ergens anders. Alleen dat liep wel even anders want als gevolg van de mist ging de scenic cruise niet door.

Dus toch maar naar de Dining. Er was geen tafel om te sharen dus gewoon een tafeltje alleen. Alles verliep rustig tot aan het dessert. Toen stond ineens Ingrid voor mijn neus. Ingrid, een vriendin van Sonja en Wim kwam mij namens Sonja, Wim en Marcel een verjaarkaart met een doosje chocolaatjes geven.

Een onverwachte verrassing die direct daarop gevolgd werd door een chocolade cake van de Dining zelf. Gelukkig werd wel gevraagd of ik het leuk zou vinden als ze voor mij zouden gaan zingen; dat vond ik een beetje teveel van het goede en gelukkig respecteerden ze dat. 

En zo kwam er een einde aan een mooie dag met leuke en lieve verrassingen. Eigenlijk zag ik wel een beetje op tegen de dag op het schip en dan met name door de onverwachte dingen die gingen gebeuren maar al met al is het een mooi begin van mijn 70ste levensjaar. Proost en veel plezier, succes en geluk voor mezelf.Â