Feesten en herdenken

Eind april en begin mei dan heeft Nederland weer volop tijd om te feesten. Eerst Koningsdag en daarna de bevrijding. Dit jaar werkt het weer gelukkig mee dus het was met Koningsdag een drukte van jewelste in de stad. Nu is Koningsdag meestal niet een dag waarop ik echt zin heb om de stad in te gaan dus dat was ik niet van plan dit jaar. Mijn oranje tompouce, van de lekkerste bakker in Delft Holtkamp, had ik op vrijdagavond al gescoord bij VanOuds dus dat was ook geen reden om wel te gaan.

Wat trok me dan wel naar de stad, want ja ik ben naar de stad gelopen. Voorheen waren er weinig activiteiten op het Bastiaanplein dus ik besloot om daar naar toe te gaan om wat boodschapjes te doen. Alleen toen ik op het Vesteplein aankwam had ik al direct spijt. Wat een drukte. Niet alleen wandelende mensen maar ook fietsen, heel veel fietsen. En zo als gewoonlijk even dat belletje laten horen en hopen dat je vrij baan krijgt. Als dat niet het geval is nog maar iets indringender bellen maar zeker niet afstappen.

Natuurlijk waren er ook fietsers die hun fiets zo maar ergens neergegooid hadden en lopend zijn verder gegaan. Iets wat voor een voetganger nu ook niet echt ideaal is. Op het Bastiaanplein was het ook al een drukte van belang alleen daar moesten ook de fietsers iets meer doen om verder te komen. Op het plein zaten de kinderen op de kleedjes met hun koopwaar of ze speelden wat muziek. Op zich was het een erg gezellige sfeer ware het niet dat ook hier de fietsers nietsontziend waren en zelfs over de kleedjes reden.

Dus maar snel weer terug naar huis om daar op mijn balkon een kopje thee te gaan drinken met een oranje tompouce. De rit met de bus, vervanger van de tram, weer naar huis. Maar ook daar was ik niet de enige. Halverwege de bus versperde kinderwagens het pad zodat iedereen niet verder kwam als het eerste deel en er achterin de bus nog voldoende ruimte was. Maar je kunt tegen de zin van een vader net langs een kinderwagen komen dus probleem voor mij opgelost. Sorry papa maar ik heb uw kindje niets aangedaan.

Die kindjes hadden het trouwens ook niet naar hun zin en dat lieten ze luid en duidelijk blijken. Zielig maar ja het was druk en op enig moment wil je ook wel weer de bus verlaten en dat wordt dan ook nog een probleem want de kinderwagens staan voor de uitgang van de bus. Heb ik een oplossing voor de kinderwagen opstopping? Ik heb eigenlijk alleen maar medelijden met deze kindjes. Zitten in hun buggy in de stad alleen maar tegen benen aan te kijken en zien niets van het feest en dan in de bus stapt iedereen over je heen. Als ik dat kind zou zijn dan zou ik aan mijn papa en mama gevraagd hebben thuis te blijven zodat ik lekker in het zonnetje kan spelen met mijn eigen speelgoed.

Mijn boodschappen heb ik trouwens op zondag gedaan en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook even een kijkje op de Markt te nemen. Wow wat een rommel lag daar. Ik denk dat daar wel heel wat statiegeld verzameld lag. Jammer alleen dat alle blikjes en flesjes vertrapt waren en daarmee ook niet in te wisselen. Ik neem mijn petje af voor de medewerkers van Werkse want op de Markt was het een enorme klerenzooi.

Dan gaan we een week later op naar de Dodenherdenking met de twee minuten stilte. Bij Omroep Delft zijn we al een tijdje bezig om alles te regelen voor een goede verslaglegging van de gebeurtenissen. Ter gelegenheid van de herdenking 80 jaar bevrijding zijn Willem en Peter bezig met het maken van een documentaire over de oorlogsjaren en de bevrijding en leidt Amber alles in goede banen zodat er zowel op radio als tv goede aandacht is voor alle activiteiten die in de stad plaatsvinden. Het is goed te zien dat ook de jonge mensen zich heel enthousiast inzetten om er een waardige herdenking van te maken.

En dan is het vanaf maandag weer feest. Bevrijdingsdag in Nederland maar ook de Bevrijding van Delft die pas op 8 mei 1945 plaatsvond. Ik ben heel benieuwd wat er in de dagen van tussen 5 en 8 mei nog gebeurd is in Delft en ik kijk ook uit naar de intocht van Canadese bevrijders in de stad. Historisch voertuigen en doedelzakspelers komen dan opnieuw de stad binnen. Evenals in 1945 wordt bij het gebouw Gele Scheikunde een Canadees kampement opgeslagen. Zeker iets om in de dagen na 8 mei nog eens een kijkje te gaan nemen. Ach ja en zo zit mijn agenda weer vol want vanaf 9 mei gaan we met de Gemeenteraad de hei op voor een inspirerend weekend. Maar daarna is er een nog een mooi vooruitzicht: VAKANTIE op de MS Nieuw Statendam naar British Islands and Ireland.

De kurk is er af

Dat de kurk er af gaat op de eerste dag van een nieuw jaar hoort er natuurlijk bij. En zo gebeurde dat ook op de fantastische Muzikanten Avond in HAL015 tijdens de jaarwisseling. Een heerlijke avond met hele fijne vrienden en goede muziek. Dus zo nam ik afscheid van 2024 om vol goede moed 2025 in te stappen. Ik heb geen goede voornemens gemaakt want dat doe ik nooit. Ik hoef dus ook geen antwoord te geven aan het einde of de voornemens zijn uitgekomen. Wel ben ik evenals vorig jaar weer van plan om te blijven genieten dit komend jaar en als ik dan terugkijk op 2024 dan kan ik zeggen: ja ik heb genoten en mooie dingen meegemaakt.

En met dat genieten ga ik gewoon weer verder. Reizen, muziek maken en de leuke dingen die op mijn pad komen met beide handen aanpakken. En dat mocht ik afgelopen zondag ook weer doen want het Eet- & Proeflokaal de Kurk organiseerde weer een Wijn Spijs Proeverij met wijnen uit Argentinië en Chili. Dus op de koude sombere zondagmiddag ging ik naar het warme en gezellige De Kurk waar er maar liefste een veelvoud van kurken van 8 verschillende wijnen werden getrokken.

Het was gezellig druk en vanaf mijn plekje was leuk om naar de mede wijnproevers te kijken en te luisteren. De ontvangst was een heerlijke bubbel. Hé Norton dat is een bekende naam want ik koop regelmatig een Malbec van Norton, een van mijn favoriete wijnen. Nou die bubbel ging er ook wel in en het bijbehorende hapje was een tapenade met stokbrood. Een goed begin dus en het was ook leuk te zien hoe de zaak zich vulde en familie en vrienden zich verzamelden aan de mooi opgedekte tafels.

Om half twee waren de meeste gasten gearriveerd en dat was voor Jur Wind, de vinoloog van De Kurk het sein om met zijn team, waaronder ook zijn dochter, te starten met de proeverij. Natuurlijk kregen we ook weer de instructie hoe we wijn moeten proeven. Gelukkig werden we daarop niet beoordeeld maar het was wel weer even het opfrissen van ons geheugen. Samen met de spijzen die werden voorgeschoteld door Jannie Munk en ook een perfecte match zijn met de wijnen dronken we drie witte, vervolgens drie rode (waaronder ook weer een Malbec) wijnen en afsluitend weer een witte wijn. Een feestje dus met heerlijke wijnen en lekker eten.

Deze middag geeft me ook weer een reden om te dromen en verdere plannen te maken. Wat zou het toch mooi zijn om mijn droom te gaan verwezenlijken. Cruisen van Santiago de Chili naar Buenos Aires, een reis om de zuidelijke punt van Zuid Amerika te varen. Niet alleen genieten van de wijnen daar maar ook om de mooie en woeste natuur daar te gaan bekijken. Een tocht langs de Chileense kust en fjorden, de Straat van Magellaan, de Glacier Alley, Kaap Hoorn, de Falkland eilanden, Montevideo en tot slot aankomst in Buenos Aires. Een droom die ik al langer heb maar ja wanneer gaat dit nu werkelijkheid worden? Op dit moment heb ik nog geen idee maar dat ik er werk van ga maken, ga daar maar vanuit.

De kurk voor 2025 is er dus af en we gaan verder met leuke dingen doen. Volgende week Woodsteck 2025 ook bij De Kurk en daarna een korte vakantie in Nijmegen en de vakantie in en om het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Dat staat al gepland maar de kurk is ook van het wensflesje af en ik kijk dus hoopvol naar de rest van 2025.

Geirangerfjord

Vandaag is het de laatste dag dat de MS Rotterdam deze mooie fjord aandoet. Ze zal hier niet meer terugkomen en komt dus ook niet meer voor op de routes langs de Noorse fjorden in 2025 en 2026. Waarom? Dit is een gevolg van de Noorse milieumaatregelen. Ik blijf dit jammer vinden. De Rotterdam en de andere schepen van de HAL doen er alles aan om zo “schoon” mogelijk te varen. Het is natuurlijk ook jammer voor de plaatselijke bevolking.

Geiranger is een klein dorp dat leeft van het toerisme en velen hebben deze port of call aangedaan. Geiranger zelf heeft ook veel geïnvesteerd om de schepen op een zo goed mogelijke manier te kunnen ontvangen. Denk bijvoorbeeld aan de De Seawalk die in 2013 is gebouwd en bestaat uit drie-segmenten drijvende pier van 236 m lang en 4,5 m breed op 10 pontons. De Seawalk beweegt als een drijvende steiger.

Ik denk zelf nog wel eens aan die eerste keer dat ik in Geiranger was. Dat was in 1966. Kamperen met mijn ouders. Toen was het nog niet zo toeristisch en we stonden op een camping even buiten het stadje. Op een avond hoorde we een paar keer een scheepstoeter. We gingen kijken en we zagen dat er een klein schip in de fjord lag. Een dag later zagen we dat het de Amsterdam van de Holland Americaline was. Een schip dat we ook kenden uit de Rotterdamse haven en dat toen een enorm schip was.

Vanaf dat moment droomde ik er van ook een keer op een schip de Geirangerfjord in te varen. Vanaf 2014 heb ik dat al vele malen gedaan en iedere keer ben ik onder de indruk van de overweldigende natuur in deze fjord en de vriendelijkheid van het plaatsje Geiranger. Het is een leuke stad geworden in een prachtige omgeving. Ik ga het missen.

Want wat is er mooier om met een schip langs de watervallen Syv Søstrene (de zeven zusters), Brudesløret (“Bruidssluier”) en de Friar (“Vrijer”) te varen en te luisteren naar het verhaal dat de Friar elk van de zeven zussen ten huwelijk heeft gevraagd maar dat zij allen zijn aanzoek afsloegen. Friar ging uit frustratie aan de drank zoals de waterval ook wel laat zien.

Het is voorbij om er met de Holland America Line te komen. Ik kan nog wel met de auto in Geiranger komen en naar de Flydalsjuvet (een rotspunt langs de weg met uitzicht over de Geirangerfjord. Of naar de berg Dalsnibba vanwaar je ook een prachtig uitzicht hebt over de fjord en niet alleen dat want ook de weg er naar toe is fantastisch.

Het zit er op

Gisteren heb ik mijn laatste bijdrage geleverd aan het programma Delft Centraal bij Omroep Delft. Evenals vorig jaar ben ik in juli en augustus weer op woensdag ochtend achter de microfoon gekropen om de zomereditie van Delft Centraal op de Woensdag te presenteren. De vaste presentator, Frans, had deze maanden vrij en ik hoop dat hij zich weer goed heeft opgeladen om vanaf 4 september weer plaats te nemen achter de microfoon. Volgende week zal Antoinet samen met Ankie nog een keer de zomereditie gaan maken maar dan zit het zomerprogramma er echt weer op.

Terugkijkend op de afgelopen maanden moet ik wel zeggen dat ik het wel weer lekker vind om op woensdag niet meer zo vroeg op te staan en me rustig voor te bereiden op de dingen die komen gaan. Want dat was wel een puntje. Mijn bed protesteerde hevig als ik vroeger dan normaal afscheid van hem nam. Maar met de belofte dat het alleen op de woensdag is en maar voor twee maanden liet hij het toch maar toe. Daarna was het ook nog wel een race tegen de klok om alles op tijd klaar te hebben. Afijn nu worden de woensdagochtenden weer als normaal.

Omdat ik ook aan mijn collega’s had aangegeven dat er tijdens de zomerperiode ruimte moest zijn om wat nieuws uit te proberen had ik natuurlijk ook die vrijheid. En ik kwam op het idee om een gast uit te nodigen als mijn side-kick. Een interessante gast met een verhaal die samen met mij ook keek naar de actualiteit. Zo werden het iedere keer weer verschillende uitzendingen. Als ik er op terugkijk was het bijzonder dat nagenoeg in elke uitzending nieuwe contacten werden gelegd. Over en weer suggesties en tips uitwisselen en ook afspraken om na de uitzending nog eens contact met elkaar op te nemen. Was ik hier vooral op uit om dit te bereiken? Nee maar het gebeurde gewoon en dan zie je maar weer hoe belangrijk het is om te praten over de dingen die je bezighouden want er is altijd wel iemand die er wat van oppakt. Ik dank mij co-hosten Guus, Joey, An & Thea, Joop, Wim, Antoinet, Guus en Bram hartelijk dat zij dit avontuur met mij zijn aangegaan en ik hoop dat zij net zoveel plezier aan hun uitzending terug denken. Bedankt en wie weet ga ik jullie nog eens uitnodigen

En wat heeft het mezelf gebracht. Een suggestie voor een nieuw programma door een van mijn gasten en ik heb mezelf als vrijwilliger bij het WIJcafé aangemeld en daar heb ik zelfs al een shift bij mee gedraaid. Wat dat laatste betreft het gaat nog best wel een uitdaging worden om de verschillende koffietjes uit elkaar te houden en te maken. Maar alles kan geleerd worden dus ik ga mijn best doen. Komen jullie ook eens langs bij het WIJcafé op de Papsouwselaan? Dat zou ik heel leuk vinden.

Er was ook nog een andere uitdaging. Een dag voordat Guus Westdorp mijn side kick was, was ik bij hem. Het Blauwe Podium zat er weer aan te komen dus ik wilde nog even oefenen en mijn stem smeren voordat ik daar weer op dat podium mijn nummertjes ging zingen. En wat stelde Guus voor? Hij wilde een keyboard meenemen en dan zou ik een van de nummers live zingen op de radio. Het hoefde niet maar het leek hem wel leuk zeker in de promotie naar het Blauwe Podium. Tja het was technisch mogelijk dus ik heb de uitdaging maar aangegaan. Ik was er niet helemaal ontevreden over.

Maar ik kan er nu een punt achter zetten. Ik kan terugkijken op twee leuke maanden en met nog één uitzending van Muziek Verleden morgen voor de boeg kan ik me nu helemaal gaan voorbereiden op de vakantie. Ik kijk er weer naar uit om me een week te laten verwennen met leuke muziek, lekker eten en drinken en de zorgen van alle lieve medewerkers aan boord van de MS Rotterdam. Nieuwe bestemmingen, nieuwe ervaringen en nieuwe herinneringen maken. Ik ben dus even weg in de komende periode om daarna weer volop te kunnen schrijven over deze reis.

Warm

Ja het is weer eens warm vandaag maar mij hoor je niet klagen want ik blijf binnen en houd me rustig. Voordeel is dat het bij mij binnen best goed uit te houden is dus dat is ook gunstig. De officiële zomer duurt nog zo’n drie weekjes maar als ik terug kijk dan hebben we dit jaar niet echt te klagen. Tenminste ik vond deze zomer wel best met misschien iets te veel regen maar het voordeel was dat die meestal in de avond viel dus hadden we er ook niet te veel last van. Vooruit kijkend kunnen we ons wellicht op gaan maken voor een “été indien” of een “oude wijven zomer” maar eerlijk gezegd kijk ik ook al weer uit naar het najaar.

Maar voor dat najaar weer gaat aanbreken zijn er nog wel een paar leuke dingen waarbij mooi weer best leuk is. Zoals aankomende zondag weer een Blauw Podium in de buitenlucht op het Bagijnhof in Delft. Lekker stoeltje mee en zingen en luisteren naar weer mooie muziek. Hoewel het hoeft dan niet zo warm te zijn maar we moeten maar afwachten.

Ook bij de komende vakantie hoeft het niet zo warm meer te zijn. Het enige wat belangrijk is is dat het droog is. In de regen steden als Copenhagen, Oslo en Gothenburg bezoeken is nu niet iets waar ik op zit te wachten. Maar gelukkig hebben we hier geen invloed op dus blijft het maar afwachten wat het gaat worden. In ieder geval wordt het wel genieten. En de voorpret is ook al begonnen. Boardingpass is binnen en niets houd me nu nog tegen om aan boord te gaan van de MS Rotterdam VII. Ik heb er al weer zo’n zin in.

Dat de vakantieperiode weer ten einde gaan lopen is ook te merken. Veel van mijn vrienden en kennissen komen al weer terug van hun vakantie en dat is te merken. Allerlei activiteiten worden weer opgestart. Voor Omroep Delft zijn er ook al weer wat meetings gepland maar ik mag nog maar twee uitzendingen van Delft Centraal maken en dan is voor dat programma ook de zomer weer tot een einde gekomen.

Na de zomer ga ik ook een nieuwe activiteit oppakken. Ik ben van plan om als vrijwilliger me in te gaan zetten bij het WIJcafé in Delft. Deze week een kennismaking en daarna voor het echie. Een nieuwe uitdaging ik ben benieuwd maar heb er wel zin in. Tijdens deze “in between” vakantie heb ik best wel veel terug gekeken of ik nog wel steeds goed in mijn vel zit. Conclusie: ik wil dingen blijven doen waarbij ik iets kan betekenen en bereiken. Actie dus en daar ga ik me na de vakantie dus ook op focussen. Oh nee geen grote veranderingen op heel korte termijn maar wel iets wat ik bij alles wat ik doe rekening mee ga houden.

Ondanks de warmte van dit moment en de zomer die bijna achter ons ligt dus toch mooie vooruitzichten voor de komende periode en veel te doen. Maar goed ik wil lekker bezig blijven en genieten van het leven. Daarbij hoort het reizen ook bij en daar gaan we ons maar verder op bezinnen. Maar eerst de komende cruise waarna ik ook nog het fotoboek “Noord Europa” moet gaan maken. Werk aan de winkel dus.

Einde van de vakantie in zicht

Het is al weer augustus dus is het einde van de vakantie al weer in zicht. Voor mij is dat de vakantie tussen twee cruises want ik mag over zo’n kleine drie weken weer inschepen op die mooie MS Rotterdam. En dat gaat dan weer lekker genieten betekenen. Dit keer een mooie stedentrip en ik ken slechts één van de vier steden die ik ga bezoeken. Oslo is bekend maar heeft toch nog een paar geheimen voor mij en daar ga ik dan dit keer maar op af. Dan ga ik ook nog naar Copenhagen, Göteborg en Mandal. Weer naar Scandinavië dat wel maar toch ook weer anders. Ik ben benieuwd.

Dat ik best weer bezig geweest ben de afgelopen weken na terugkeer uit Noorwegen en Schotland blijkt wel. Op mij “to do” lijstje van de vorige cruise staat nog steeds dat ik het fotoalbum nog moet maken. Oeps daar heb ik nog helemaal geen tijd voor gehad dus heb ik afgelopen week besloten om na de komende cruise één Noord-Europees album te gaan maken. En dat staat nu boven aan mijn “to do” lijstje voor begin september.

In mijn vakantie heb ik op de woensdagen weer het programma Delft Centraal mogen presenteren. Het waren weer leuke ervaringen waarbij ik elke uitzending een andere “side kick” had uitgenodigd. Het was leuk om met deze mensen samen het programma te presenteren en te kijken naar actuele ontwikkelingen in onze stad. En het heeft mij weer bevestigd dat radiomaken fantastisch is en dat het zeker smaakt naar meer. Het maken van Delft Centraal heeft ook nog wat andere mogelijke initiatieven bij mij wakker geschud maar daar ga ik nu nog even niets over vertellen. Dat komt nog.

Ook voor de muziek is het nu even vakantie. Hoewel het eerste Blauwe Podium na de vakantie al weer geweest is. Op een mooie zondagmiddag op het Bagijnhof samen met Guus Westdorp en andere zingers (zo noemt Guus ons tenminste). Voor de cruise is er nog één Blauw Podium op het Bagijnhof waarvoor ik nu zelf druk aan het oefenen ben. Een bekend liedje en een voor mij nieuw lied: Le Ballade des Gens Heureux. Lekker vrolijk voor mensen zoals ik die vooral willen genieten van het leven.

Op de achtergrond staat op dit moment de TV aan en ja ook ik volg op grote afstand de Olympische Spelen. Wat een prestaties van onze watersporters die op dit moment nog de meeste medailles hebben vergaard. En zij zijn nog niet klaar want er wordt nog steeds gezeild. Het lijkt er op dat de dames wielrensters ook op de goede weg zijn. Maar wat voor een prestatie hebben we gisteren gezien op de atletiekbaan met de 4×400 estafette. De eerste week was best wel teleurstellend; de zekere medailles (volgens 18 miljoen experts) kwamen niet. Maar ja de uitslag staat pas vast als je ook echt de wedstrijd voorbij is en dan zie je dat er ook grote verrassingen zijn zoals bij zwemmen en BMX. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat met de teamsporten dus blijf ik de OS trouw volgen.

Ik moet op gaan schieten

Zeker dat moet ik nu echt wel gaan doen en ik heb me vanochtend dan ook even streng toegesproken. Soms moet dat wel eens gebeuren maar ik kan me indenken dat jullie je afvraagt waarom moet die nu toch weer opschieten. Zij heeft alle tijd van de wereld (Rotterdam). Nu ik kan je vertellen dat ik inderdaad alle tijd heb maar er liggen nog wel een flink aantal klussen die gedaan moeten worden en ik heb een heuse deadline.

Ik heb nog een dag of 10 maar dan moet alles afgerond zijn want dan ben ik er even niet meer. Het vooruitzicht alleen al …. ik geniet er nu al van. Afgelopen zaterdag ben ik even bij het “hotel” waar ik op ga inschepen even wezen bezoeken. De “Grand Lady”, de Ms Rotterdam VII, lag daar trots langs de kade van de Wilhelminapier in Rotterdam. Er stond best wel wat wind en het was niet helemaal droog maar toch ben ik blijven wachten tot ze wegvoer en onderweg nog haar voorganger de Ms Rotterdam V groette. Machtig gezicht en gehoor. Ik heb haar nu uitgezwaaid maar straks sta ik zelf te zwaaien naar al die mensen die op de kade staan.

Nu even stoppen met dromen want er moet nog gewerkt worden. Politiek, fractiedagen waarin we de toekomst bespreken maar ook nog terugblikken. Er is zelfs nog een commissie vergadering voor de vakantie. Oké even secuur plannen zodat ik niet alles door elkaar aan het doen ben.

Want er is natuurlijk ook nog de radio. Ook daar breken spannende dagen aan. Eigenlijk vind ik het ook wel jammer dat de vakantie nu komt. Er komt een toetsweek die zo’n beetje gelijk staat met een examen. Worden we streekomroep of niet. De voorbereidingen zijn volop bezig en ook ik word besmet. Ik krijg weer het gevoel van vroeger met een project dat ten einde loopt. Het is dan er op of er onder na een helle intensieve samenwerking. Hopelijk daarna ook de opluchting van het is gelukt. YES WE DID IT.

Ja en dan moet er natuurlijk ook nog een koffer worden gepakt. De toilettas is al aangevuld, boeken die ik mee wil nemen liggen al klaar en het merendeel van de kleding dat meegenomen kan worden is gewassen en dus schoon en apparaten die mee moeten zijn opgeladen en de snoertjes opladers zijn ook verzameld. Tja maar dan moet het nog wel in die koffer die nu nog in de kelder staat. Goed als ik de planning bekijk is daar even geen tijd meer voor maar het moet wel gebeuren.

En dan hebben we ook nog de verjaardag van Guus die een groots Blauw Podium gaat opzetten. Iedereen mag één liedje zingen en voor de rest is het alleen maar genieten van muziek en dans. Volgens mij zijn de weergoden Guus ook goed gezind.

Tot slot moet ik ook nog denken aan ons theater In de Veste. Nee niet aan de nieuwbouwplannen die gaan ons nog best wel wat hoofdbrekens geven. Nee ik wil in 24-25 weer genieten in de mooie, intieme theater dat als een jas om je heen past. Het programma moet nog komen maar dan heb ik nog een week om een keuze te maken.

Ik ga dit niet teruglezen want dan word ik alleen nerveus en ik weet dat ik hoe dan ook die deadline moet gaan halen. Nee ik ga vanavond met mijn collega’s en vrienden van de Omroep lekker eten. Even ademhalen voor we de laatste horde gaan nemen. Het is echt geen goede tijd om nu op vakantie te gaan maar ja wanneer zou dat dan wel zijn? In ieder geval ben ik er in de zomer en mag ik weer een aantal edities van Delft Centraal gaan maken. Ook daar heb ik dan weer zin in en ik heb best wel een leuke opzet bedacht. Maar daarover later meer.

Het is eindelijk voorjaar …… heerlijk

Daar is die dan eindelijk de zon. Nu even geen regen, wind en vooral lage temperaturen. Het gaat er eindelijk een keertje op lijken hoewel het morgen weer afkoelt en wisselvallig wordt maar volgens de kenners is dat wel het weertype voor deze tijd van het jaar. Ik laat me er niet door ontmoedigen en geniet van deze dag.

Heerlijk ontbijten, lunchen op mijn balkon waar de bloemen vrolijk bloeien. Ook zij hebben het nu naar hun zin. In ieder geval zolang ik de maar om de dag water geef. Nou dat is zeker geen moeite, dat doe ik met veel liefde. De zomerkamer is weer schoongemaakt en geopend hopelijk voor een mooi voorjaar en een stralende zomer. Ik heb er zin in en verheug me op een hele mooie tijd.

Zeker ook toen ik vanochtend het blad van mijn kalender omsloeg en de afbeeldingen daarop zag. Het Dutch Café, The Rolling Stone Rock Room, B.B. King’s Blues Club en de Holland America Line Orange Party. Allemaal herinneringen aan vorig jaar toen ik met de Ms Nieuw Statendam over de Middellandse Zee en met de Ms Rotterdam naar Noorwegen, IJsland en Schotland voer. Het zijn heerlijke herinneringen maar het is ook een mooi vooruitzicht want over 36 dagen en 10 uur mag ik weer aan boord van de Ms Rotterdam.

De voorbereidingen kunnen starten, documenten zijn allemaal ingevuld dus het wachten is tot half mei de boarding card beschikbaar komt. Ik kon van de week al mijn hut upgraden maar dat ga ik lekker niet doen. Ik heb geboekt voor een binnenhut met als bijzonderheid dat die een raam heeft. Heb ik zorgvuldig uitgezocht nadat een medewerker van de HAL me hier op gewezen had.

Een beetje nadenken wat ik allemaal wil meenemen? Dat is nog erg lastig want hoe ziet het weer er uit in Noorwegen en in Schotland. Regent het, is het koud? Dat is nu nog niet te zien en dat blijft meestal spannend tot de laatste dag voor vertrek. Maar wat ik wel doe is de befaamde laagjes mee nemen. Als het koud is een (of twee) laagjes er bij en bij warmte zo min mogelijk laagjes. Nou ik ga me daar nog niet druk om maken dat komt wel als ik die koffer in ga pakken en dat duurt nog even.

Tot dat ik over 36 dagen aan boord stap heb ik hier thuis ook nog wel het een en ander te doen. Denk dus niet dat ik ga duimendraaien tot het vertrek. Nu nog een weekje meireces maar daarna …..oeps wat staat die agenda al weer vol. ik heb wel besloten om in de laatste week voor mijn vakantie ik geen nieuwe afspraken meer ga maken. Wat er staat en wat moet gaat door maar de rest moet maar wachten.

Een lege agenda …….. wow

Als ik zo aan het begin van de week in mijn agenda kijk dan zie ik een opvallend lege agenda. Heerlijk even rust na een heel drukke en intensieve weken die ik achter de rug heb. Maar wees maar niet bang want er ligt best wat werk dat in de afgelopen weken is blijven liggen dus pak ik weer lekker de draad op. Gelukkig werkt het weer ook een beetje mee zodat we weer lekker naar buiten kunnen.

Het is mei reces en dat betekent politiek gezien “vakantie”. Goed er zijn geen vergaderingen maar helemaal niets doen is er niet bij. Heerlijke vrije avonden, rustig eten in de avond en ook ’s avond tijd voor leuke dingen zoals zingen. Maar ook mag ik deze week weer naar de Doelen in Rotterdam waar mijn favoriete dirigent Yannick Nézet-Séguin weer op de bok staat voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest. De vierde van Brahms en de Ouverture Carnaval van Dvořák staan op het programma. Dat wordt dus weer een avondje genieten.

In de afgelopen periode ben ik zelf ook veel met muziek bezig geweest. Ik heb weer een paar nieuwe nummers uitgezocht. Dat gaat dus weer stevig oefenen worden. En er staan natuurlijk ook weer wat optreden op de agenda. Het Blauwe Podium, de laatste voor de zomer bij OPEN, op 18 mei en daarna op het verjaardagsfeestje van Guus op 2 juni en die vindt dan weer plaats op het Begijnhof voor het huis en de studio van Guus. Het laatste belooft een groot feest te gaan worden met muziek en dans. En dan is er natuurlijk ook de jaarlijkse “Open Dag” van muziekschool Rootz op 30 juni. Gelukkig ben ik dan net weer terug van vakantie.

Ja het is dan nu een officiële vakantieperiode ik mag om precies te zijn over 38 dagen, 11 uur en (nu) 18 minuten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL weer de haven van Rotterdam uitvaren. Een heerlijk vooruitzicht om weer naar Noorwegen te gaan. Gelukkig heb ik geen last van cruiseschaamte zoals gesuggereerd door een wetenschapper in Rotterdam. Hij woont boven de cruiseterminal in Rotterdam en ageert tegen de uitstoot van de schepen. Het artikel lezend is het een eenzijdig verhaal en ik heb een suggestie voor deze man ga lekker verhuizen.

Dit soort artikelen stelt me altijd een beetje teleur. Sinds begin 1900 is de cruiseterminal al gevestigd aan de Holland Amerikakade. De appartementen waarin deze wetenschapper woont zijn vele jaren jonger dus deze man wist dat er met enige regelmaat en hoofdzakelijk in het voorjaar en de zomer schepen aanleggen. Rotterdam en de omgeving hebben er ook profijt van dat deze schepen hier komen en vele duizenden vakantiegangers van elke nationaliteit genieten van deze vakanties die veel minder schadelijk voor het milieu zijn dan autorijden en vliegen. Zo dat is ook even gezegd en ik ga weer heerlijk genieten van al het mooie dat deze aardbol voor mij in petto heeft.

Weer terug van een time out

Soms moet je wel eens een time out inlassen en dat heb ik in ieder geval voor mijn blog gedaan. Mijn leventje ging wel gewoon verder en ik heb heel leuke dingen meegemaakt maar ook heel heftige dingen. In mijn omgeving overleden nog al wat familieleden en vrienden zodat ik inmiddels de postbode heb gevraagd geen zwart omrande enveloppen in mijn brievenbus te doen. Alsof ik daarmee kan weglopen voor de dingen die in ons leven gebeuren.

In de afgelopen tijd waren er ook nog veel leuke dingen. Optredens op het Blauwe Podium van Guus Westdorp, zingen bij de Karaoke van Martinus en zingen bij het Muziekcafé bij het Praathuis aan de Ezelsveldlaan. Natuurlijk ook nog het theater en de Doelen bezocht dus aan cultuur heeft het me niet ontbroken.

Natuurlijk was ook een bezoek aan Nijmegen weer een feestje. Het weer werkte in het Paasweekend ook mee dus we hebben lekker door de stad gelopen, gegeten en gedronken. En over eten gesproken ook in Delft kan je heerlijk eten. En een hoogtepunt was de Wijnspijsproeverij van De Kurk. Zeven wijntjes uit de Benelux met daarbij passende hapjes, het was genieten op een koele maar zonnige zondagmiddag in april.

Zo dat was de afgelopen periode in een notendop. We gaan weer verder met goed moed en zin. Afgelopen zaterdag dronk ik nog een wijntje met Emke die ook mijn reisconsulente is. Leuke verhalen aangehoord over de bestemmingen waar zij in de afgelopen maanden is geweest en lekker bijgekletst over de komende reizen die ik weer mag maken met de Rotterdam van de HAL. Maar ook over de reizen die nog op mijn bucketlijst staan. We deden dat op een heel zonnig terras in de binnenstad.

Komend weekend gaat het anders zijn. Het Raadsweekend van de gemeente Delft. We gaan elkaar weer eens diep in de ogen kijken en ideeën uit te wisselen. Gelukkig is er ook een beetje tijd ingepland om op een informelere manier met elkaar te praten. Dus weertje werk ook even mee dan hebben we een mooie weekend.

Op dat mooie weer hoop ik ook op zondag. Dan is er een Blauw Podium in Den Dolder een nieuw opgezet project van Guus. Bij mooi weer zingen we in het bos tussen de vogels en dat is dan ook weer eens een andere ervaring. Bij slecht weer gaat het ook door maar dan is het binnen. Ik hoop daar Liefste te gaan zingen. Het is een vertaling van Janis Ian’s Jesse en die vertaling is gemaakt door Matine Bijl. Ben heel benieuwd.

Zo zien jullie maar weer ik heb de draad weer opgepakt. We gaan weer een leuk voorjaar tegemoet dus ….blijf me volgen je gaat weer van me horen.