Terug in de tijd, 6 mei 1970

Je kan er vandaag niet omheen. Vanavond speelt Feyenoord in de Champions League weer een wedstrijd in het San Siro stadion in Milan. Een spannende wedstrijd die eigenlijk net zo spannend is als die wedstrijd op 6 mei 1970. Voor mij zal het niet meer zo’n avond gaan worden maar de herinneringen aan die avond in 1970 staan mij nog steeds heel duidelijk op mijn netvlies.

Fotor Raj Tatavarthy

Het begon eigenlijk al een week voor die bewuste datum. Het was een schoolvakantie week en het zou mooi weer worden. Dus besloot mijn vader dat het een perfecte gelegenheid was voor familytime door te gaan kamperen. Opstand in huize Neubauer, hé pa dat gaat hem niet worden. Wij blijven in Delft dus als jij wilt kamperen ga je gang maar dan wel lekker met ma. Zoals zo vaak bij ons werd er nog wel over gesproken en vonden we een compromis. We gaan naar een camping waar een televisie aanwezig is waar we op de bewuste avond naar de wedstrijd konden kijken. En die werd gevonden in Mierlo.

Alle kampeerspullen in de auto en op naar Mierlo dus. Het was een camping met veel Rotterdammers dus dat was al een goed teken. Op de dinsdag en zelfs nog de woensdag vertrokken er veel mannen vanaf de camping naar ……… ja hoor Milan en vrouwen en kinderen bleven achter op de camping.

Het was een leuke camping en mooi weer dus we vermaakten ons prima. Onze overbuurman met een caravan was ook een fanatieke Feyenoord fan en was op woensdag druk bezig met een klein draagbaar televisietje en een antenne. Een goede opstelling voor het tv’tje en draaien met de antenne. Wel goed bereik? Nee dat moet beter, oei nu werd het weer minder. Tja en laat daar nu net een stukje expertise van paps liggen dus hij bood de helpende hand en wij mochten die avond bij hem in zijn voortent naar de televisie kijken. Perfect.

Tegen het begin van de wedstrijd verzamelde zich veel mensen in de voortent van zijn caravan. We zaten hutje mutje in afwachting van het begin van de wedstrijd te kijken op de kleinste tv die ik tot dan toe gezien had. De wedstrijd begon en Feyenoord kwam op achterstand, waarna het snel gelijk maakte en dat bleef het. Aan het einde van de tweede verlenging was het onze Zweedse spits die de overwinning binnen wist te halen. Onze gastheer zelf heeft van de wedstrijd overigens niets gezien. Hij heeft vele rondjes over de camping gelopen en kwam regelmatig even bij de voortent langs en met een “bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant” verliet hij de tent weer.

Het werd een feest en wij, mijn broer, zus en ik, probeerde paps over te halen om direct na de wedstrijd de auto te halen en naar Rotterdam te rijden zoals zovelen op de camping. Paps was onverbiddelijk: neen. Maar we kregen wel een kaartje voor de eerstvolgende thuiswedstrijd van Feyenoord zodat we het feest in het stadion mee konden vieren.

Tja dat was toen maar hoe gaat het vanavond zijn. Nee geen kleine televisie want ik heb een vergadering. Maar zelfs als ik thuis zou zijn geen televisie en zelfs geen beelden volgen op mijn mobiele telefoon want de wedstrijd wordt niet uitgezonden. Nou ja niet voor de mensen die gekozen hebben voor een andere provider dan Ziggo. Wat ik vanavond dan wel mis is het enthousiaste commentaar van de verslaggevers van Radio Rijnmond. Of ik het vanavond kan volgen of niet ik wens de spelers en alle supporters van Feyenoord heel veel succes en ik kijk we ergens naar een samenvatting.

Rotterdam

Het was me het weekendje wel zeg. Een weekend waarin Rotterdam de hoofdrol speelde dus, hoe kan het ook anders, een fantastisch weekend. Na een hele lange tijd niet meer in de Doelen te zijn geweest mocht ik dan eindelijk vrijdagavond weer.

En dan te bedenken dat dit concert dit weekend driemaal werd uitgevoerd. De man die in de Doelen achter mij zat op vrijdagavond zou alle drie de uitvoeringen bijwonen evenals het optreden van het RPhO een week later in Amsterdam. Het was een bijzonder concert het was het Herdenkingsconcert waarin de tweede symfonie van Mahler werd gespeeld. Het RPhO was weer fenomenaal, indrukwekkend en adembenemend, Het orkest steeg echt boven zich zelf uit en dat kon ook gezegd worden van de solisten maar zeker ook van het koor. Een hele mooie belevenis dus.

Dat er in Rotterdam in het afgelopen weekend nog iets stond te gebeuren werd al duidelijk toen ik het Centraal Station uitkwam. Voorbereidingen voor zondag waren daar al getroffen want er waren poortjes gemaakt om het station in en uit te gaan. Er was zoveel vertrouwen dat Feyenoord met de wedstrijd tegen Go Ahead de titel zou gaan pakken. Achteraf gezien was het puur toeval dat ik vrijdagavond al in Rotterdam was want bij het boeken van dit concert heb ik best wel getwijfeld of in niet op zondagmiddag zou gaan. Uiteindelijk was het zondag 14 mei dus de dag waarop in 1940 het bombardement plaatsvond. Maar toch bij het boeken werd het vrijdagavond.

Zo kon ik niet alleen met volle teugen van het concert genieten maar ook kijken naar de wedstrijd en voor mezelf een klein feestje bouwen toen Robin en Gio de schaal aan Orkun uitreikte. Wat een ontlading en wat ben ik trots dat het echt feest was zondagavond in het centrum van de stad.

Tja en dan moet je ook wel de huldiging volgen. Eigenlijk was daar geen tijd voor maar voor iedereen helaas ik heb het wel gedaan. Met soms ook wel emoties van vreugde en ook een klein traantje bij de interviews met supporters die met Stichting Ambulance Wens op de Coolsingel aanwezig waren. Mooi ook dat Okrun en Justin bij deze mensen langs gingen voor een praatje, handtekening en een foto.

Oké tijd voor sentimenteel doen is nu weer voorbij en het werk roept weer. Een mooi begin van de week met beelden van de stad waar ik geboren ben en die nog steeds in mijn hart zit. Ik kan er deze week weer tegenaan met in ieder geval een project op de agenda: het fotoboek van de “Mediterranean Rivieras” maken.

Hé ik ben er nog hoor

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat op mijn site heb neergezet. Tja de vakantie maar denk niet dat ik ruim drie weken weggeweest ben want dat is zeker niet het geval. Het was maar een weekje. Zo’n weekje tussendoor want de “echte” vakantie moet nog komen, die heb ik nog te goed.

En als je dan weer eens een weekje vakantie hebt dat begint dat bij mij in ieder geval met stress. Nou ja niet echt maar toch voor je weggaat moeten er altijd nog snel even dingen geregeld worden. Bij de radio, in de politiek en natuurlijk welke dingen moet je voor je vakantie nog even regelen voor direct na je vakantie. Soms vraag ik me af of ik de enige ben die dit soort vakantiestress kent. Dan als klap op de vuurpijl ook nog eens de aankondiging van bagage afhandelaars op Schiphol die wilde acties aankondigden.

Het idee dat ik een week lang op de MS Nieuw Statendam met dezelfde kleren aan moest zitten. Een snelle oplossing was toen wel bedacht: alleen handbagage meenemen dus. Dat betekent wel dat niet alles meekon maar ik kan jullie gerust stellen ook dat is goed verlopen. Gelukkig vertrek ik voor de volgende cruise vanuit Amsterdam (stiekem hoop ik nog op Rotterdam).

Alles op Schiphol verliep gelukkig gesmeerd, dus het was eigenlijk stress om niets en ik zat ruim van te voren klaar om te vertrekken naar Barcelona voor een cruise door de Middellandse Zee.

Nice, Florence, Tunis, Palermo en Napels om daarna weer te vertrekken vanuit Rome naar Nederland. Het was een mooie trip waarvan ik het fotoalbum nog wel moet maken maar dat komt volgende week denk ik pas. Maar dat album krijgt ook een plaatsje op mijn site, maar toch een klein voorproefje van Nice, Florence, Carthage (Tunesië) en Pompeii.

Inmiddels ben ik weer een weekje thuis en dat was ook weer fijn maar wel heel druk. Want ik ben alweer een theaterbezoek, muzikaal optreden van een vriend verder. Naast natuurlijk de spullen wassen, opruimen en mijn huisje weer op orde brengen. Dus voldoende te doen naast natuurlijk de voorbereidingen voor de commissievergadering van vanavond.

Natuurlijk was er ook weer een Blauw Podium en daar was ik ook weer welkom en dat zijn toch altijd wel muzikale cadeautjes. Eerst een uurtje met Guus in zijn studio de liedjes doornemen die ik zou gaan zingen en dan natuurlijk bij Open. Het ging weer lekker met Becaud’s L’important c’est la Rose en Shaffy’s Sammy.

Tot slot een spannend voetbal weekend: gaat Feyenoord nu al de landstitel pakken? Helaas Sparta verloor van PSV waardoor we nog een weekje moeten wachten. Ben benieuwd maar een ding weet ik zeker ik kan volgende week naar de Coolsingel dus Feyenoord doe je best zondag.

Heb je een leuk weekend gehad

Vanochtend heb ik deze vraag al meerdere keren voorbij horen komen. Nu het weekend was de kroon op een hele leuke en uitdagende week. Dus mijn antwoord op deze vraag is een volmondig ja, maar de hele week was best wel druk en vermoeiend. Allereerste mocht ik op woensdagochtend bij de Horizon de aftrap geven van de Nationale Voorleesweek. Ik had samen met DOK, onze bibliotheek, een leuk prentenboek uitgezocht en daarmee toog ik voor dag en dauw naar de kleuters. Wat een leuke uurtje was dat en ik vraag me af waarom er niet meer voorlezers worden uitgenodigd om dit te doen. Nu ze mogen mij best bellen hoor alleen bij voorkeur dan wel op een ander tijdstip.

Want die woensdag werd voor mij een lange dag. Ik ging mee naar de wedstrijd Feyenoord tegen N.E.C., niet te verwarren met NEC(K) want zo zeggen de Nijmeegse fans NEC is een lichaamsdeel maar N.E.C. zit in je hart. Dat laatste is bij mij niet het geval want Feyenoord zit in mijn hart. Dus ….. zoek het maar uit!! We zaten tussen de “echte” Feyenoord supporters en dat was relaxed. Zelfs die meneer aan wie ik vroeg of ik hem even vast mocht pakken moest lachen toen ik mijn excuses maakte voor mijn domme opmerking maar ik kwam wel heel op mijn plekje in het stadion aan en dat was mijn bedoeling. Een leuke wedstrijd, zeker de eerste helft, met heel veel coaches bij ons in het Vak TT. Ik weet nu wat al die spelers precies moeten doen om te winnen. Waarom doen jullie dat dan niet spelers?? De vaste 12e speler die stond in ieder geval altijd op zijn of haar plek.

En dan was er natuurlijk op vrijdagmiddag het debat over Armoede bij de Staat van Delft. Het was wel interessant maar veel nieuwe dingen heb ik niet zozeer gehoord. De verhalen zijn soms schrijnend en over mogelijke oplossingen wordt verschillend gedacht. Zo zie je maar het is allemaal niet zo eenvoudig en eigenlijk zou elk geval apart bekeken moeten worden. En dat is niet altijd mogelijk maar in ieder geval weer voldoende stof tot nadenken dat we vanaf vandaag weer gaan doen.

Want de knop ging om, het was weekend. Natuurlijk, nou ja ik was dit keer alleen, begon het weer eens bij VanOuds waar een van mijn vrienden zijn verjaardag vierde. Tja en dan komt van het een het ander. Lekker nog even een pizza’tje eten en hoewel we een kleine pizza bestelde was die toch nog de groot. Maar goed een doggybag was aanwezig en na nog een kopje koffie met …… whiskey was de dag weer voorbij en kon een rustige zaterdag beginnen.

Wat was dan de kroon op deze week. Op zondag vond het Woodsteck Festival 2023 plaats. De tweede in de reeks en wat mij betreft mogen er nog veel van dit soort festivals volgen. Een vol programma bij Steck, de Kurk en Bebop met veel muziek van voornamelijk Delftse muzikanten. Soms heel heftig maar ook heel intiem dus voor ieder wat wils. Bij elke gelegenheid kwam je weer andere mensen tegen en ja zo’n festival is ook wel goed voor een beetje netwerken. Kortom toen ik zondagavond nog net voor 24 uur thuis kwam was ik wel moe maar heel voldaan en mag het de komende week wel iets rustiger zijn.

Januari dip? Nee het tegengestelde

Ik zie dat ik al even niets van me heb laten horen maar wees maar gerust want ik heb geen last van sombere gedachten of een dip zo aan het begin van het nieuwe jaar. Hoewel als je naar buiten kijkt dan wordt je wel uitgedaagd om fris en vrolijk te blijven want wat voor een weertje hebben we gehad. Wat mij betreft is dit wel weer voldoende voor de rest van het jaar. Het mag van mij best nog wel koud worden maar dan wel droog en met veel zon. Wanneer komt de tijd dat we dit soort verzoekjes kunnen indienen en dat ze dan ook gehonoreerd kunnen worden. Maar niet zeuren want dat is niet reëel en gaat dan ook weer voor de nodige problemen opleveren zodat je daar weer somber over wordt.

Maar ik heb een voortvarende start gemaakt met 2023 en dus geen tijd om somber te zijn. Ik verbaas me steeds weer welke leuke dingen op mijn pad komen. Nou ja de Nieuwjaarsrecepties zijn niet direct mijn ding en die waren er in overvloed. Sorry ik heb er een paar laten schieten. Maar ja dan zijn er de leuke avonden met vrienden, gezellig kletsen over allerlei dingen, discussiëren over de lokale politiek en ook plannen maken voor een vakantie naar Portugal. Natuurlijk ook met de radio en muziek was het weer druk. Leuke uitzendingen, fijne muzieklessen met Ron en Guus en natuurlijk weer een keertje het Blauwe Podium.

En toen was er ook weer een oude bekende die even de aandacht vroeg. Hoewel je je kunt afvragen of wel alles bekend was van Johannes Vermeer. In het Vermeer Centrum vond de boekpresentatie plaats van het boek “Het Raadsel van Vermeer” van Aart Aarsbergen. Een interessant verhaal en een inspirerende omgeving met veel bekenden. Maar niet alleen het boek was interessant ook de ontwikkelingen over de fundamenten van Herberg Mechelen waren leuk om te horen. Laten we hopen dat we over een poosje in de Oude Manhuissteeg kunnen zien hoe deze fundamenten er uit zagen.

En na een zondag met Danny Hill in de Waag sta je aan weer aan het begin van een nieuwe week, de laatste volle week van januari. Met ook weer leuke verrassingen. Voorlezen voor kleuters in de Horizon bij de aftrap van de Nationale Voorleesweek maar ook een bezoek aan de Kuip met mijn neef om tet kijken naar de verrichtingen van Feyenoord. Afgelopen zondag was er toch wel sprake van teleurstelling maar we gaan vol goede moed verder en ik ga ze naar een overwinning schreeuwen tegen NEC. Moet wel op mijn stem letten want donderdag is er weer een zangles.

Tja en dan het weekend. Aftrap met een stadsdebat over Armoede, niet direct een aantrekkelijk onderwerp maar wellicht wel interessant en dan als grote finale het Woodsteckfestival 2023. Dat gaat vast genieten worden. Je ziet dus er is geen sprake van een januari dip eerder het tegenovergestelde. Misschien in februari wat rustiger aan doen?

Spanning stijgt … The Road to Tirana

Dan is ie daar de dag waar iedereen en zeker Rotterdammers als ik op hebben gewacht. Op 5 mei was de bloedstollende halve finale in Marseille waarin we (Feyenoord) ons plaatste voor de finale in Tirana van de Conference League. En vanavond kunnen we die finale gaan winnen.

Wie had dat gedacht na een toch wel dramatisch begin van het Europese avontuur van Feyenoord. Al snel had ik de gedachte nou dat was het dan weer ……. maar nee. Na de voorrondes kwam de poulefase en die wonnen ze zowaar. Keurig naar toen werd het serieus en daarmee kwamen ook de betere ploegen opdraven als tegenstander. Billenknijpend dus op de bank kijken naar de prestaties.

Dan kan meneer Louis van Gaal praten over een Jut en Jul competitie maar Feyenoord heeft toch maar een aantal spraakmakende voetbal teams weten uit te schakelen. Daar waar PSV en AZ in de conference league en Ajax in de champions league eerder moesten afhaken kan Feyenoord nu een prestatie gaan leveren die goed is voor het voetbal in Nederland. Maar vanavond kan Feyenoord ook de eerste club zijn die deze nieuwe cup gaan winnen. Weer een primeur in Nederland.

En dan ga ik in herinnering weer naar die memorabele avond op 6 mei in 1970. Het was ook de avond voor Hemelvaart. Ja we waren niet in Rotterdam want papa had het onzalige idee om te gaan proefkamperen ergens in Brabant. Onder protest en met de uitdrukkelijke afspraak dat we op de camping in de kantine naar de wedstrijd moesten kunnen kijken gingen we op stap.

Uiteindelijk kwamen we terecht op een camping in Mierlo waar meer Rotterdammers stonden. Het werd echter niet kijken in de kantine van de camping maar in de voortent van de caravan van onze tijdelijke overbuurman. In een overvolle voortent kijken op een superkleine draagbare tv. Man wat een spanning hing daar. Een spanning die onze overbuurman niet kon verdragen. Hij kon het niet aanzien en liep weg om een paar keer terug te komen om te vragen wat de stand was. Met een Bloed aan de paal, darmen in het net en lijken aan de kant verdween hij dan weer.

Wat was ook die wedstrijd spannend. Na de 1-0 van Celtic werd het gelukkig snel 1-1 maar toen moesten we wel heel erg lang wachten tot de ontknoping. In de verlenging, 4 minuten voor het einde (bijna strafschoppen) scoorde Ove Kindvall de verlossende goal. Ook in Mierlo een enorme ontlading en een groot feest met al die Rotterdammers die ook hadden zitten kijken. Nee het was geen Coolsingel, papa bezweek niet voor onze druk om die nacht nog naar Rotterdam te rijden maar toch een leuk feest op de camping en de dagen daarna toen ook de Milaan-gangers weer op de camping terug waren.

Hoe het vanavond gaat lopen? Geen idee en ik ga ook geen voorspelling doen. Als je de media mag geloven maken we een kans maar ik weet dat ik in gezelschap van vrienden weer met dicht geknepen billen op de bank zit te kijken. Worden het 90 minuten of 120 of strafschoppen ……….. als het laat wordt kunnen we morgen weer uitslapen want net als in 1970 is het dan Hemelvaart. En dan misschien vrijdag naar de Kuip voor de huldiging