Ja muziek maakt me blij en de afgelopen week maar ook het volgende weekend kom ik in Delft weer volop aan mijn trekken. De vorige week begon weer met het uurtje zingen met Guus. Voorbereiden voor het Blauwe Podium dus met de teksten onder mijn arm naar het Bagijnhof waar het atelier van Guus is. Hij was zoals gewoon weer kritisch, geen schofel meenemen naar het Blauwe Podium en goed articuleren, Dank je Guus maar die schofel heb op het Bagijnhof gelaten voor de laatste hand aan de restauratie zodat we er van de zomer weer buiten kunnen zingen.
Naast de twee nummers die ik zou zingen op het Blauwe Podium ook nog een nieuw liedje met Guus gezongen. Een Franse chanson van Barbara die ik over een tijdje ook voor de trouwe toeschouwers ga zingen. Was dit op dinsdag op donderdag had ik ook nog een zangles bij Ron. Dat is altijd anders maar ook een feestje. Gelukkig bleef mijn stem nog steeds trouw bij me en ook de liedjes die ik daar kon zingen gingen geweldig. Nou ja met twee nieuwere nummers rommelde ik me nog wel naar het einde maar er kon wel een complimentje af. En hoe je het ook went of keert het klinkt leuk als de meester zegt dat hij trots op je is. Oeps lijk net een klein kind.
Maar het is niet alleen de populaire muziek die me blij maakt. Want ik mocht ook nog naar Rotterdam waar ik in de Doelen ging luisteren en kijken naar het Rotterdams Philharmonisch Orkest met een fenomenale Mahler 6, zijn Tragische Symfonie . Als je dat hoort en ziet voel je je zo klein en nietig en dan valt elke vorm van muziek die ik zelf maak in het niet. Het mooie van deze muziek vind ik dat je die niet alleen maar hoort maar ook, doordat ik naast het orkest zit, zie en mee beleef. Een mooie avond uit dus in mijn eigen Rotterdam.
Het weekend kon beginnen en die bracht nog meer mooie muzikale momenten met zich mee. Natuurlijk het Blauwe Podium maar zeker ook de herdenking van de verjaardag van Kor van Velzen. Zeven jaar geleden overleed hij maar hij was toen bezig met een groot feest met zijn muzikale vrienden. De opbrengsten van dat feest, EnKOR, zouden voor Kika zijn. Nu zeven jaar later op de dag dat hij 77 geworden zou zijn, hebben zijn vrienden uiteindelijk dit feest georganiseerd. En een feestje was het met een opbrengst van een kleine 3.500 euro voor Kika.
Ja en dan nu zitten we aan de vooravond van het Delftse Bluesfestival. Ik ga natuurlijk naar de stad alleen zal ik niet proberen me in kleine kroegen naar binnen te wurmen want het is zoals altijd heel erg druk tijdens dit festival. Ik zoek de wat grotere gelegenheden op en het wil dat zangleraar Ron in zo’n gelegenheid optreed. Dus daar ben ik in ieder geval te vinden. En wat ik verder in de stad ga doen? Met het programma in mijn tas ga ik kijken waar er bekenden optreden en als het kan ga ik daar ook even luisteren. Ik ben er in ieder geval weer bij want daarna is het met de muziek weer even wat minder. Wel blijf ik zelf verder oefenen voor het volgende Blauwe Podium op zaterdag 9 maart.
Living Blue met Machteld 