Dit jaar zit er bijna weer op

Het is al weer bijna de laatste dag van het jaar en we maken ons al weer op voor 2025. De agenda loopt al weer vol met afspraken voor Nieuwjaarsrecepties, borrels, bijeenkomsten en noem maar op. Ieder een wil me in januari de beste wensen voor het nieuwe jaar wensen. Maar op een avond drie bijeenkomsten tja dat is voor mij ook iets te veel. Ik moet dus keuzes maken. Ik begin dus deze blog dan maar met iedereen die mij via deze blog of andere social media volgt wens ik de allerbeste wensen voor 2025 met veel gezondheid, geluk en mooie uitdagingen.

Aan het begin van het jaar maak ik nooit goede voornemens. Waarom niet? Als ik dat zou doen vind ik dat ik daarvan ook moet bij gaan houden hoe ik het er van afgebracht heb en dat kost me te veel tijd. Dus ik kijk gewoon maar even terug op de uitdagingen die het afgelopen jaar op mijn pad gekomen zijn.

Natuurlijk waren er afgelopen jaar weer de vakanties. Twee heerlijke cruises mogen maken. Mooie natuur gezien maar ook een paar Europese (hoofd)steden. Heerlijk afwisselende reizen waar ik ook weer nieuwe mensen heb leren kennen, mooie gesprekken heb gehad en heb mogen genieten van fantastische muziek. Je begrijpt ik kan niet wachten tot mei als ik in Rotterdam weer aan boord mag stappen aan de MS Rotterdam. Dit keer voor een reis naar de Baltische Staten. Nu maar hopen dat het rustig blijft in Europa maar daar ga ik nu even wel vanuit. We zullen zien, het is nog geen mei en wie weet hoe het er in de wereld dan uit ziet.

Ook heb ik een mooi radiojaar achter de rug. Begin januari werd ik hoofd Radio, nou ja zo noemde iedereen dit maar officieel was het Coördinator/Programmaleider Radio. Maar wat voor een naam je het ook geeft het radiomaken blijft hetzelfde. En dat is nog steeds het leukste wat mij betreft. Wat nieuw was waren de twee weken die we live vanaf een locatie hebben gemaakt. Wat een uitdaging zeg, het was voor iedereen een nieuwe ervaring en gaande weg moesten er een paar kleine hikjes worden weggewerkt worden. Maar al met al was het een succes en smaakt het zeker naar meer. Wat mij betreft gaan we daarop inzetten in het komende jaar.

Foto Alyssa van Heyst

Ook op politiek gebied was het een uitdagend jaar. Ik ben nu ruim twee en halfjaar commissielid Sociaal Domein & Wonen en heb mijn draai dus gevonden. Leuk was het gesprek met Marcel bij Delft op Zondag over mijn ervaring in de raad en commissie. Ik heb hier door wel na gedacht over mijn inzet bij de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen in 2026. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik voorbij gelopen wordt door de jeugd. Wat bij mij nog wel eens wat tijd kost doen zij vele malen sneller. Tja ik word ook ouder maar heb dan wel een enorme bak ervaring. Ik kom tot de conclusie dat ik die ervaring beter kan overdragen bij ondersteunende activiteiten en de actie bij de jongeren neer kan leggen. Dit wordt dus ook mijn insteek als in de tweede helft van het jaar de kandidatenlijst wordt gemaakt.

En er is natuurlijk ook nog de muziek en zingen. Ook dit jaar blijf ik lekker zingen met Ron bij Muziekschool Rootz. Elke twee weken is het een feestje als ik weer naar Delftstede ga om een klein uur met hem te zingen. Ik heb deze “kerstvakantie” gekeken naar nieuwe nummers die ik met hem wil gaan instuderen. Volgende week staat er al weer een zangles in mijn agenda en daar kijk al weer naar uit. Natuurlijk is er ook het Blauwe Podium elke maand voorafgegaan door een uurtje zingen met Guus. Maar ik hoef niet altijd zelf te zingen want er zijn natuurlijk in het theater de Veste mooie voorstellingen en ook de Doelen in Rotterdam waar het Rotterdams Philharmonisch Orkest ook altijd schittert is een plek waar je me het volgend jaar kunt vinden.

Afgelopen jaar stond ik niet alleen zingend op het podium, ik had ook de uitdaging om mijn verhaal te vertellen bij Delft Vertelt. Een leuke ervaring om te vertellen over mijn strijd om weer regie te krijgen over mijn eigen leven. Of Delft daar wat aan gehad heeft weet ik niet maar het was leuk om te doen.

Tot hier een korte terugblik. Voornemens voor 2025? Nee die heb ik nog steeds niet maar ik blijf wel genieten van mooie dingen die op mijn pad komen en ook in 2025 ga uitdagingen niet uit de weg. Ik wens al mijn vrienden, volgers, collega’s en iedereen die in het afgelopen jaar mijn pad gekruist hebben een mooi, gezond en uitdagend 2025.

Ik vertel

Ik vertel nog steeds mijn verhaal. Meestal doe ik dat aan mijn familie en vrienden maar ik werd benaderd door de mensen van “Delft Vertelt” of ik ook een verhaal wilde vertellen op hun podium. Het was niet de eerste keer dat ik door iemand benaderd werd. Ik had het iedere keer afgewimpeld om de simpele reden dat ik geen flauw idee heb wat ik aan Delft moet vertellen. Nou ja ik genoeg te vertellen maar wat heeft Delft daar aan en willen Delftenaren dat wel weten. Dus gewoon een gebrek aan een onderwerp.

Maar ik moet er toch maar een keer aan geloven. Zelf ben ik geen Delvenaar maar ik woon al iets meer dan de helft van mijn leven in Delft. Ik ben en blijf een echte Rotterdamse maar ik heb in Delft mijn draai gevonden en zal daar niet snel weggaan. Genoeg reden voor de organisatie om mij een verhaal te laten vertellen. Maar dan het onderwerp. Dat heeft ook eigenlijk niets met Delft te maken. De kern van mijn verhaal is niet het ouder worden maar meer het in eigen hand houden van de regie op mijn leven en wat er gebeurd als je dat door omstandigheden even kwijt raakt. Wil je het verhaal beluisteren? Er is een filmpje van gemaakt door Delft Vertelt en wil je het zien, dan mag je hier klikken. O, ja en de foto’s zijn ook gemaakt door Delft Vertelt.

De voorbereidingen voor dit project was heel leuk. De gesprekken om te komen tot een verhaal, het schrijven van het verhaal, de aanpassingen en de generale repetitie. Alles ging goed tot dat de dag van het “optreden” aan brak. De nacht voor het “optreden” nauwelijks geslapen en iedere keer maar het verhaal in mijn hoofd herhalen. Met zingen neem ik altijd de tekst mee maar dat was bij Delft Centraal niet de bedoeling. Het moest uit het hoofd en teksten uit mijn hoofd leren is nu eenmaal niet mijn sterkste punt. Maar het is gelukt en ik heb het leuke filmpje en foto’s als herinnering.

Na het vertellen komt natuurlijk ook weer het zingen. Daar voel ik me meer als een vis in het water. Guus stuurde na het laatste Blauwe Podium een enthousiaste reactie van een luisteraar door. Ik vind dat best iets om trots op te zijn en de Verdronken Vlinder van Boudewijn de Groot blijft op mijn lijstje staan. Volgende week mag ik weer zingen op het Blauwe Podium en ik ga daar maar weer eens van Ramses Shaffy zingen samen met een liedje van Guus Meeuwis. Maar eerst is er vanavond de uitreiking van de Delftse Pop Awards. Heel spannend want het Blauwe Podium is ook genomineerd en wel voor “De Popdelft Porceleyne Plug”.

Wat ik nog meer te vertellen heb? Ja bij de Omroep gaan we ook weer vol energie verder. We gaan naar buiten want vanaf 18 november gaan we de Sint helpen en zenden we uit vanuit Open in de Veste. Ik heb hier veel zin in maar er moet nog wel wat gebeuren om dit te gaan doen. Maar samen met nu al een grote groep mensen gaan we er tegenaan. Ik houd jullie op de hoogte.

Het is lente

Ja vandaag was het weer een dagje lente en hopelijk blijft het nu een paar dagen droog en met een zonnetje. Maar goed we hebben het niet voor het zeggen dus blijven we maar afwachten. Het is nu maart en het begin van de lente is er. Ik ben zelfs al voorzichtig begonnen met het opruimen van mijn balkon zodat ik het straks weer leuk kan aankleden met nieuwe planten. Want alleen mijn olijfboompje heeft voor de vierde keer de winter overleefd dus ik heb nog wat te doen.

Het komt er dus weer bij op mijn “to-do” lijstje waar al veel op staat. Want het gaat weer een drukke week worden. De afgelopen week was het ook weer een interessante week met veel leuke dingen maar ook serieuze zaken. Omroep, commissievergadering maar daar tegenover dat ik nog kon nagenieten van het Bluesfestival en afgelopen weekend weer naar een voorstelling van “Delft Vertelt” ben geweest.

Het was een mooie bijeenkomst van “Delft Vertelt”. Alweer de 29ste, maar ik heb ze niet allemaal meegemaakt. Wat ik zo mooi vind van dit evenement dat mensen zulke mooie maar ook persoonlijke verhalen vertellen. Ze stellen zich heel kwetsbaar op door gevoelens en toch wel ingrijpende besluiten met de toehoorders delen. Dit keer was het thema “liefde”. Niet alleen de liefde tussen twee mensen maar ook de liefde voor de stad Delft. Mooie en ook leuke verhalen want de sfeer was erg ontspannen.

Ik ben dan ook heel benieuwd naar het boek wat wordt gemaakt. Hierin komen de 50 mooiste verhalen te staan en tegelijkertijd staat de 30ste versie van “Delft Vertelt”weer op de planning. Kijken wie dan de gasten zijn en misschien zit ik dan wel weer in het publiek.

Ook ik zelf mag deze week weer aan de slag want er is weer een Blauw Podium en dat betekent dat ik ook weer een uurtje ga zingen met Guus. Ook ik heb voor deze keer een thema gekozen en wel “namen” en ik heb gekozen voor Suzanne en Vincent. Dat zijn overigens niet de enige twee liedjes die ik bij Guus wil gaan zingen. Ik ga vanavond nog even wat muziek en teksten bij elkaar zoeken en hiermee ga ik morgen op pad. Dan heb ik ook nog donderdag een gelegenheid om de puntjes op de i te zetten bij Ron. Maar voor ik zaterdag weer op het Blauwe Podium sta is er ook nog de Internationale Vrouwendag.

Oeps eigenlijk heb ik daar niets mee. Ik heb altijd gewerkt in een mannenwereld en heb me daar altijd thuis gevoeld. Ja ik heb best weleens dingen meegemaakt die niet door de beugel konden maar ik heb daar altijd direct op gereageerd. Gelijk degene die over de scheef ging op zijn gedrag aangesproken. Het was niet altijd prettig maar ik heb daar verder geen last van en mijn collega’s wisten ook wat ze aan mij hadden. Dit wil overigens niet zeggen dat ik zeg dat wat veel vrouwen meegemaakt hebben niet erg is. Elk geval is er een te veel en het mag niet gebeuren. Maar goed twee bijeenkomsten in het kader van de Internationale Vrouwendag. Een een politieke bijeenkomst met GroenLinks en de ander met Delftse Vrouwen in de Hoofdrol. Ik ben heel benieuwd.

Maar eerst ga ik morgen weer zingen over Suzanne en Vincent en ik pak er ook een paar nieuwe liedjes bij bijvoorbeeld Sjakie. Dit lijkt me wel een grappig liedje tussen door maar ik blijf toch ook echt mooie liedjes zingen zoals Septembre en Prendre un enfant par la main. Maar of dat gaat lukken op het Blauwe Podium …. dat is afwachten. Overigens vanaf mei gaan we bij mooi weer weer naar buiten op het Bagijnhof zingen. Maar zaterdag is het nog bij Open vanaf 14 uur. Ik heb er weer veel zin in.

Beethoven, Vermeer en Stef Bos

De afgelopen weer was er een met verhalen, mooie verhalen, heftige en interessante verhalen. Van alles wat maar wel allemaal in een theater. Het begon deze week op woensdag met een bezoek aan Theater de Veste. Hier trad Ricky Koole op met haar programma “Onwijs Gers”.

Ik vind het altijd leuk of om met Ricky te spreken onwijs gers als Nederlandse artiesten optreden met Nederlandse nummers. Een paar weken geleden deed Waylon dat ook in zijn programma “Gewoon Willem” en dat werd ook een geweldige avond. Maar afgelopen week dus Ricky Koole. Zij nam ons mee in haar herinneringen aan een leuke jeugd in de omgeving van Delft. Ja ze is dan geboren in Delft maar een groot deel van haar jeugd heeft ze doorgebracht in Vlaardingen. Met name haar herinneringen aan de Kolenkit bracht ook bij veel bezoekers weer hun herinneringen naar boven.

Normaliter ga ik niet twee avonden achter elkaar naar het theater en zeker niet het zelfde theater. Maar voor Stef Bos maak ik heel graag wel die uitzondering. Hij trad op donderdagavond op met zijn Bloemlezing. Een terugblik met oude liedjes maar ook nieuwe. Wat ik me afvraag is of elk optreden van Stef hetzelfde is. Nou na donderdag denk ik wel weer te weten dat dat niet zo is. Stef gaf aan in de middag door Delft te hebben gewandeld en een bezoek gebracht te hebben aan een plaats waar hij kennis kon maken met de werken van Vermeer.

Volgens mij is het niet zo moeilijk te raden waar hij dan geweest is. Volgens mij het Vermeer Centrum. Hij was bijzonder getroffen door het schilderij met het Brieflezend Meisje bij het Raam. Het was een rode draad door de bloemlezing van die avond. Maar ook Beethoven en dan met name het thema van Alle Menschen Werden Brüder, het slotkoor van zijn 9e Symfonie. Wat een muzikant om dat thema zo eenvoudig te brengen in een luchtige theatershow. Voor mij wel twee dingen die niet stuk kunnen Stef Bos en de 9e van Beethoven. Het moge duidelijk zijn dat de avond dus ook niet meer stuk kon zeker niet nadat Stef zei dat het brieflezend meisje de inspiratie kan zijn voor een nieuw liedje. Ik wacht met spanning af.

Maar de verhalen gingen door en wel bij Delft Vertelt. Voor mij de eerste keer dat ik er bij was maar het was al de 27ste versie. In het Rietveld Theater dat op dit moment gehuisvest is in Hal015. Vijf mooie, kwetsbare en leuke verhalen van Delftenaren met een haakje naar Delft. Reden voor mij om naar Delft Vertelt te gaan was het optreden van Polle Eduard en Boy Mosterdijk in het kader van live muziek op de zondagmiddag. Maar ook Polle vertelde zijn verhaal en het leuke hiervan was dat hij ook zijn verhaal vertelde over het nummer “De Rivier”. Een nummer dat ik ooit zelf gezongen heb bij Wim op de bank met begeleiding van Polle. Het verhaal er achter kende in nog niet dus dat wel weer een klein cadeautje, de tekst kende in nog wel maar dit keer zong Polle het zelf.

Al met al kon ik zondag heel voldaan de week afsluiten. Maar niet getreurd want deze week ga ik weer zingen bij Guus voor het Blauwe Podium van komende zaterdag waar ik weer twee liedjes mag zingen en donderdag begint voor mij ook Rotterdams Philharmonisch Orkest te spelen en zij nemen me mee naar de Schilderijententoonstelling van Moesorgski. Dat wordt deze week dus ook weer genieten.