Kerstmis 2023

Het is bijna Kerst, vannacht vieren we de geboorte van Jezus het kleine kindje dat vrede op deze wereld brengt. Ieder jaar weer opnieuw vieren we dit feest en zingen we Vrede op Aarde. Helaas is vrede in de wereld ver te zoeken. In de Oekraïne en het Midden Oosten vallen onschuldige slachtoffers maar ook het geweld in ons eigen land neemt toe en bij mij rijst de vraag waar moet dit eindigen.

Toch wil ik in deze blog niet stil blijven staan bij alle leed in de wereld. Want er zijn ook mooie dingen die we deze dagen zien. Samen naar de kerk en samen mooie liederen zingen, samen zijn met familie en vrienden. Zelf ben ik afgelopen week naar de Kerstmaaltijdviering van het R.K. Stadsdiaconaat Delft e.o. geweest. Mooie gesprekken gehad met o.a. iemand die mij van zo’n 40 jaar geleden en daarna gezamenlijk een hapje eten. En dat alles in die mooie Maria van Jessekerk, waar ik graag binnen stap om even met mezelf te praten en te bidden en waar er in de kersttijd een mooie indrukwekkende kerststal staat.

Nu sta ik aan de vooravond van mijn eigen kerstvieringen. Vanavond Kerstavond vieren in een restaurant waar we jarenlang met het gezin naar toe gingen. Gedurende de jaren werden het er steeds minder en nu ga ik daar alleen naar toe en ik verheug me er op. Nee vanavond ben ik niet alleen want ik neem mijn herinneringen mee in een bekende omgeving. Even een tijd van bezinning. Maar morgen ben ik bij mijn broer en zijn gezin en daar kijk ik ook naar uit. Want ook daar zullen we herinneringen ophalen maar zeker ook praten over de toekomst. De studie en toekomst van mijn neef en nicht, hun komende vakantie naar Noorwegen en wat er allemaal nog meer in het vat van 2024 zit.

Zelf heb ik op de valreep van 2023 nog een nieuwe uitdaging bij Omroep Delft gekregen. Ik moest er wel even over nadenken maar ik ga er voor. Als Coördinator Radio (hahaha papa was bij de KPN Directeur Radiozaken dus die appel…..) mag ik samen met bestuur, redactie en alle andere medewerkers van radio maar ook van video de doelstelling van Omroep Delft voor 2024 om streekomroep te worden gaan binnen te halen. Ik weet niet wat me te wachten staat maar ik kijk er naar uit om samen hier de schouders onder te zetten.

Natuurlijk ga ik ook met volle energie verder met Muziek Verleden. Samen met Emmy en Wim starten we op 5 januari met onze 201ste uitzending. We maken er iets speciaals van en hebben daarvoor Ferdinand Bakker uitgenodigd. Maar ik denk dat we in 2024 nog meer speciale uitzendingen op het programma staan en misschien komt er dan ook wel live muziek bij.

En zelf blijf ik natuurlijk ook zingen en optreden op het Blauwe Podium. Op 13 januari staat de volgende editie weer op het programma en ik ben er bijna uit welke liedjes ik daar wil gaan zingen. Maar dat houd ik nog even voor me want wie weet komt er nog iets anders wat dan meer past.

Wat staat er nog meer op mijn lijstje voor 2024. Natuurlijk in Delft samen met mijn collega’s van het CDA de goede dingen doen voor onze mooie stad en haar inwoners. Ik ben niet iemand van goede voornemens maar als je dat toch aan mij vraagt dan zeg ik dat ik ook dit jaar weer volop ga genieten. Dus ook dit jaar ga ik weer cruisen waar ik op adem kan komen van alle uitdagingen en volop kan gaan genieten. Bestemmingen dit jaar? De Noordkaap, Schotland, Oslo en Copenhagen. Alleen de voorpret voor deze reizen is voor mij al een feestje.

Dit zijn allemaal dingen waar ik vanavond tijdens een grandioos diner ook over kan nadenken. Ik hoop dat jullie allemaal ook heel fijne kerstdagen gaan hebben.

Stilstaan bij Corona

Morgen, vrijdag 29 september, vindt de eerste nationale corona-herdenking vindt plaats in de provincie waar de epidemie in ons land begon: Noord-Brabant. Het thema van de herdenking is ‘Bij wie sta jij stil als je aan corona denkt’. Daarnaast is er een expositie die de komende maanden langs verschillende provincies in Nederland reist. Het brengt me weer even terug naar die tijd waarvan ik in het begin nog dacht dat het wel zo voorbij zou zijn als we ons allemaal maar aan de maatregelen hielden. Maar niets is minder waar want gisteren nog maakte ik een afspraak voor mijn zesde corona-vaccinatie en ik houd er rekening mee dat dit een jaarlijks ritueel gaat worden.

Maar dan de vraag bij wie ik stil wil staan als ik aan Corona denk. Ook ik heb mensen in mijn omgeving die Corona hebben gehad. Een paar van hen zijn overleden of hebben nog steeds last van deze ziekte maar ook zijn er die er helemaal overheen gekomen zijn. Ik denk ook aan met name jonge mensen die ineens hun dromen niet meer in vervulling zagen komen en vaak zie ik dat deze jonge mensen er op de een of andere manier toch sterker uitgekomen zijn. Zij hebben leren omgaan met het verwerken van tegenslagen en daarna ook de draad weer hebben kunnen oppakken door hun vizier op andere dingen te richten.

Dit in tegenstelling tot de verhalen die we nu horen op de TV en ook bij de herdenking. Ontkenners van de ziekte die er uiteindelijk toch aan gestorven zijn en de jongeren die het niet meer zagen zitten en een einde aan hun vaak nog jonge leven maakten. Verschrikkelijke, hartverscheurende verhalen met daarbij de vraag hadden we het begin 2020 andere maatregelen moeten nemen. We zullen dit nooit weten.

Wat ik wel weet is dat ik de Corona periode als heel waardevol heb ervaren. In de jaren voor Corona was ik gestopt met werken, ben ik tweemaal verhuisd en overleed mijn moeder. Ik hoefde niet bang te zijn om in dat beroemde “zwarte gat” te vallen waarvoor iedereen me waarschuwde. Nee ik ging leuke dingen doen. En begin 2019 zat ik dan alleen thuis met nog meer dan voorheen de waarschuwingen. Ik moest wat gaan doen en ja hoor dat deed ik ook. Oh wat moest ik veel van mezelf en ja hoor het waren ook allemaal leuke dingen ….. totdat ………. lockdown.

Ik herinner me nog goed de eerste maandag. Ik zat op de bank en dacht wat nu. Maar een ding wist ik zeker ik wilde niet gaan zitten kniezen. Ja in de tijd daarna was het best vervelend, niet meer naar familie en vrienden, geen vrij-mi-bo’s meer, niet meer shoppen en bovenal geen reizen meer. Maar wel veel andere dingen, fotograferen, schrijven (deze blog is toen geboren), wandelen, zingen en pianospelen en online de wijnproef quizzen met toch wel veel deelnemers en fanatisme.

Niet meer “moeten” maar iedere keer weer nieuwe dingen ontdekken en doen. En zie waar dit me nu gebracht heeft. Commissielid in de Gemeenteraad, zingen op het Blauwe Podium en Muziek Verleden bij Omroep Delft. Ja ik moet wel weer dingen maar de onrust is uit mijn lijf. Ik maar ik heb weer controle over wat ik doe, ik hoef niet meer om dat “zwarte gat” te rennen. Ik weet dat er veel verdriet is over de Corona tijd en ja die mag en moet herdacht worden maar ik weet ook dat er meer mensen zijn als ik die toch een positieve kant kunnen zien en wij mogen er ook zijn.

Ik ga dus als het even kan wel naar die expositie want ik ben me bewust dat het een heel bijzondere tijd is geweest. Ik ga naar het monument dat er in Delft is ter herinnering aan deze periode. Maar ik ben ook blij met mijn nieuwe leven na Corona.

De vakantie is weer voorbij

Na de stress vooraf was het vooral twee lange weken genieten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL. Bij mij dus geen aanleiding voor de zogenaamde cruise schaamte want ook dit keer aan boord werden we (vrijwillig) geinformeerd over wat de HAL doet aan het duurzaam maken van haar schepen. Het was geweldig te zien dat de “City on Sea” ongelooflijk circulair is. Je moet er niet bij nadenken dat het water uit de toiletten uiteindelijk na reiniging en diverse bewerkingen weer gebruikt wordt in de hot tubs. Ik ben daar niet zo’n fan van dus je zult mij er niet zien maar toch …….

De afgelopen twee dagen ben ik weer bezig geweest met het maken van mijn fotoalbum. Heerlijk aan de hand van de vele foto’s weer terug kijken op de vakantie. Ik ga er niet te veel over schrijven maar de foto’s zeggen volgens mij voldoende. Ga je mee genieten?

Spoedoverleg: Vakantiestress

Vakanties, dat geeft altijd wel een aantal stressmomenten. Dat begint al op het moment dat je dan toch eindelijk of laat ik nog maar eens kijken of er een leuke aanbieding is. Het internet afstruinen, reisgidsen bekijken en je eigen reisconsultant benaderen. Eerst nog met vage wensen, die dan steeds duidelijker omlijnd worden. En dan natuurlijk de keuze stress welke bestemming tot welk hotel en niet onbelangrijk de grote vraag kunnen of willen we het bedrag wat er voor gevraagd wordt wel betalen.

Ik weet dat dit beslist een luxe probleem is want niet iedereen kan op vakantie. Maar toch wil ik over mijn dubbele vakantiestress vandaag wat schrijven. De eerste stress voor mijn komende vakantie heb ik al een jaartje geleden gehad. Hoewel dat was weinig stressvol want je kunt dat wel een beetje als een impuls beslissing omschrijven. De wens om weer naar Noorwegen te gaan en dan via IJsland en Schotland weer naar Nederland terug te keren was er langer. Als er dan een leuke aanbieding voorbij komt en een hele leuke reisconsulent maakt me er dan nog enthousiaster over dan is de keuze snel gemaakt.

Maar nu zo vlak voor vertrek komt er toch wat stress. Wat moet ik mee nemen, hoe zou het weer zijn en welke kleding hoort daarbij. Natuurlijk “laagjes” maar welke laagjes, afhankelijk van welke excursie ik wil gaan maken. Dus ook alvast bij de excursies kijken, wordt het de Golden Circle bij Reykjavik of The Ancient Ring of Fire. Ik denk dat ik er wel uit ben maar goed keuzes moeten in de komende weken gemaakt worden.

Oef wat is mijn leven nu moeilijk en het wordt nog moeilijker gemaakt voor de volgende vakantie in de Algarve in Portugal. Ook hier weer keuzes hoelang, welk hotel. Met name dat hotel geeft hoofdbrekens en omdat we met z’n vieren naar de Algarve gaan was er reden voor een spoeddebat. Sites en aanbiedingen met grote prijsverschillen vergelijken en dat alleen was al een bizarre ervaring. Daar waar een van ons gewoon kon reserveren kregen twee anderen de mededeling “(jammer maar) uitverkocht”. Oké het hotel is nog niet geboekt, sterker nog het is nog niet duidelijk naar welk hotel we gaan. We klimmen maar weer eens in de pen om bij de reisorganisatie om uitleg te gaan vragen. Dit wordt vervolgd maar de tijd dringt want voor het einde van volgende week willen we toch eindelijk die reis gaan boeken. Dit wordt in ieder geval de komende week vervolgd.

Er was er een jarig

Iedereen moet er een keer per jaar aan toegeven. De dag dat je weer een jaartje ouder wordt. Niet dat ik daar een probleem mee heb want je bent zo oud als je je voelt en dat is jong. Nou ja niet te jong maar toch. Ik vraag me wel eens af wat eigenlijk de ideale leeftijd is. Ik heb het antwoord nog niet gevonden en ga er ook niet verder naar zoeken. Maar toch op zo’n dag word je er wel aan herinnerd. Felicitaties via post, facebook en whatsapp, leuke plaatjes en wensen. Alleen die appjes met daarin meermalen mijn leeftijd gemeld ……… dat drukt je dan wel met je neus op de feiten. De afzenders van deze felicitaties verzekerde me wel dat het alleen om een getal gaat. Klaar ben je dan.

Zo’n verjaardag heeft ook zijn leuke kanten. Leuke ontmoetingen, gezellige borrels en dan moeten er nog wat feestjes komen. Ik heb er zin in dus dan neem ik dat getal ook wel voor lief en ga gewoon door. Zoals ook afgelopen zondag op de Beestenmarkt met Polle en Boy. Wat is het toch heerlijk om muziek te maken waar zoveel plezier van afspat. Twee mannen , vrienden, die muzikaal aan elkaar gewaagd zijn, zon, een lekker temperatuurtje en een wijntje. Wat wil je nog meer. En er was ook nog ruimte voor goede gesprekken.

En dan is het nu bijna vakantie, nou ja zo voelt het. Na een wellicht nog wat verhitte raadsvergadering komende donderdag gaat het zomerreces in. Afgelopen maandag heb ik samen met Frank en David in onze CDA podcast teruggekeken op de commissie- en raadsvergaderingen over de Jaarrekening en Kadernota . Soms ook wel taaie vergaderingen, die meestal tot in de vroege uurtjes van de volgende dag duurden. Het reces wordt dus met open armen ontvangen en iedereen gaat even ontstressen en genieten van een beetje vrije tijd.

Dus even twee maanden niet actief bezig zijn met politiek maar wel weer even terug achter de microfoon bij Delft Centraal van Omroep Delft. De zomeruitzendingen zijn iets anders van opzet en wellicht gaan we wat experimenteren met een nieuw format. Toch weer een leuke uitdaging. Nu ben ik druk bezig met het verzamelen van onderwerpen en ja hoor ik heb er al weer een aantal gevonden. Dat gaat weer leuk worden. En natuurlijk blijven we in de zomer doorgaan met Muziek Verleden.

Jammer genoeg zijn ook de zanglessen gestopt. Maar ook daar valt een mouw aan te passen. We gaan gewoon met behulp van programma’s op internet nieuwe nummers zingen die we na augustus samen met Ron en Guus verder kunnen bijslijpen.

Ja en dan ga ik natuurlijk ook nog echt op vakantie. Vanaf nu kan ik ook beginnen met die voorbereidingen. Beautycase checken of alles nog wel voldoende aanwezig is, nadenken over kleding die geschikt is voor Noorwegen, IJsland en Schotland en alvast wat excursies uitzoeken. Je kan er maar druk mee zijn. Ik heb er gelukkig nog wel een paar weekjes voor.

Je ziet ik zal met niet vervelen deze zomer maanden tot de week van 21 augustus want dan barst alles weer los en tot die tijd kun je me veel vinden bij mijn nieuwe stek in de stad: Café Blauw (Prinsenhof Delft) met George en Nick. Fijne zomer

Hitte…. je hoort mij niet klagen

Zo begon ik zo’n twee weken geleden mijn blog. Deze kwam nooit af om verschillende redenen. Ik ga jullie niet met al die redenen lastig vallen. Sommigen waren zakelijk en dus ongelooflijk vervelend maar gelukkig waren er ook leuke dingen tussendoor. Zoals het bestellen van de kaartjes voor het volgende theater seizoen in Theater de Veste. Dat gaat weer feest worden vanaf september.

Maar goed eerst even die hitte. Had je op enig moment het idee dat het nooit meer zomer zou worden? Nou dat hebben we geweten. De warmte verdrong langzaam maar zeker het frisse voorjaar en monde uit in een paar snikhete dagen. Mijn balkonnetje werd een verfrissende plek maar toch de laatste dagen bleef ik liever binnen. In de Delftse politiek is nu zelfs een verzoek gedaan voor een balkonstrategie in het bestrijden van de hittestress. Ik ben er heel benieuwd naar. Voorlopig blijf ik genieten van mijn balkon en pas me aan als dat nodig is.

Natuurlijk waren er ook leuke dingen. De opening van de Van Marken tentoonstelling in het Stadskantoor. Jacques en Agneta Van Marken waren belangrijke personen voor Delft en Gist- en Spiritusfabriek met al hun medewerkers. Het waren zeer sociale werkgevers. Bij zo’n opening kom je natuurlijk altijd wel bekenden tegen. Ik kwam Hans daar weer eens tegen en ja hoor weer met de uitnodiging om ook eens een keer deel te nemen aan “Delft Vertelt”. Nu ben ik geen Delvenaar maar slechts een Delftenaar die in 1965 “verplicht” in Delft kwam wonen (die “Gist” vond ik als Rotterdamse uitermate hinderlijk stinken). En in de 58 jaar die volgden heb ik ook nog eens 11 jaar “verplicht” in Leiderdorp gewoond. Ik heb dus weinig te vertellen over Machteld in Delft. Maar Hans, als je dit leest, de aanhouder wint dus misschien heb je ooit eens succes.

Want het was uiteindelijk ook een uitdaging die ik aanging om te gaan zingen op het Blauwe Podium. En dat heeft me de afgelopen periode ook weer van de straat gehouden. We hebben inmiddels het laatste podium voor de zomervakantie gehad. Tja en als je dan “A” zegt dan volgt automatisch ook de volgende letter in het alfabet de “B”. Dat was de open dag van de muziekschool Rootz. Sinds al die jaren dat ik al bij Rootz zing nu dan voor de eerste keer en dat op een snikhete zondagmiddag. Ach met Vincent en de Verdronken Vlinder in mijn rugzakje bracht ik het er volgens mij goed vanaf.

Gelukkig is het nu wat koeler, nu we voor de laatste loodjes voor de vakantie in de Delftse politiek staan. Jaarrekening en Kadernota staan deze weken op het programma. Lange vergaderavonden nog maar ook hier is het na 6 juli zomerreces en kunnen de vakanties beginnen. Tot mijn vakantie mag ik nog wel een paar programma’s maken voor Omroep Delft maar daar verheug ik me dan wel weer op.

Vakantiegeld ……. Vakantie

De reclames vliegen je om de oren. Ja we krijgen vakantiegeld en daar moeten we wat goeds meedoen. Bedrijven roepen je op om artikelen uit hun assortiment aan te schaffen, een nieuwe computer of koelkast of een vakantie, waar het uiteindelijk voor bedoeld is, of …….. je kan het zo gek niet noemen. We moeten het snel uitgeven en iedereen dingt naar onze portemonnee.

Sinds ik de pensioengerechtigde leeftijd heb bereikt heb ik ook weer eens vakantiegeld. Je hoeft geen medelijden te hebben hoor want zowel 13e maand als het vakantiegeld kreeg ik tijdens mijn werk per maand uitbetaald. Wel zo makkelijk vond ik maar ik kon nooit toegeven aan een extra uitgave na ontvangst van een wat groter bedrag aan het einde van mei.

Maar goed, vakantiegeld is bedoeld voor vakantie en daarmee ben ik in de afgelopen weken veel mee bezig geweest. Eindelijk ben ik begonnen aan het fotoalbum van mijn laatste vakantie op de Middellandse Zee. Als ik terugkijk naar al die foto’s van Florence, Carthage, Palermo en Pompeii dan is het moeilijk een keuze te maken. Het zijn bijna 600 foto’s. Wat hadden we het vroeger toch makkelijker. Je nam een paar rolletjes van 36 opnames mee dus het aantal opnames bleef toch altijd wel binnen de perken. Maar goed je hoort mij alleen maar klagen als de digitale systemen niet werken zoals ik dat wil. Wel goed om me te realiseren dat de oorzaak dan meestal wel hoofdzakelijk bij mezelf ligt.

Er moet natuurlijk ook nog gewerkt worden. Na het Mei-reces is ook de politiek weer opgestart en ook de radio vraagt aandacht. Vergaderen, openingen, borrels (ja ook leuke dingen) staan deze week in mijn agenda. Maar er is voldoende tijd om met leuke dingen bezig te zijn. een feestje organiseren en de volgende vakantie. Want die zit er aan te komen en gaat naar Noorwegen en IJsland. Nee ik ben nog niet bezig mijn koffer te pakken maar ik kijk al wel naar de verschillende excursies. Tja het gaat weer een mooie reis worden met naar ik verwacht heeeeeeeel veeeeeeeel foto’s. Hoe heb ik het ooit kunnen doen met een paar rolletjes van 36 opnames??

Als ik dan toch op de site van de HAL zit ook maar even kijken wat zij nog meer gepland hebben. Wellicht had ik dat beter niet kunnen doen. Wat een mooie reizen staan er op de planning voor 2024. Nee nog niet geboekt eerst naar Noorwegen en hier nog mijn verplichtingen afwerken. En, ja dat vakantiegeld gaat wel in mijn vakantiepotje.

Klaar voor Kerst; nu tijd voor “Reflectie”

Volgens mij zitten de voorbereidingen er voor de komende Kerst op. Nou ja de ingrediënten voor het voorgerecht liggen in de koelkast dus eerste Kerstdag mag ik nog even aan de slag maar ik heb geen gestress meer met de boodschappen. Dat is wel een anders geweest. Ik heb het trouwens best wel eenvoudig dit keer. Kerstavond gaan mijn gasten bij mij voor mij koken. Op de hapjespan, die natuurlijk bij mijn standaard keukenuitrusting hoort, na hoef ik nergens voor te zorgen. En het zelfde doet zich voor op eerste Kerstdag want ook dan wordt er bij mij voor mij gekookt op het voorgerecht na. Dat gaat een goede Kerst worden dus.

Dus tijd voor “reflectie”, een nieuw woord wat ik het afgelopen jaar heb geleerd in de politiek. Iedere keer als ik iemand dit woord hoor zeggen dan denk ik waarom zeg je niet gewoon “waarom heb je het gedaan en wat ga je er aan doen vanaf nu”. Want dat is volgens mij de vraag die gesteld wordt. Maar dat is niet het enige taalgebruik in de landelijke maar ook lokale politiek. En hoewel er in de politiek wel belangrijker issues spelen denk ik dat dit taalgebruik ook wel eens bekeken mag worden. We willen graag dat meer mensen bij verkiezingen naar de stembus gaan, dus laten we ze dan ook in voor hun begrijpelijke taal aanspreken en informeren. Dit is mijn doelstelling voor het komende jaar en je mag me aanspreken als je denkt dat ook ik moeilijke woorden gebruik voor iets simpels.

Oké ik ga dus even terugkijken. Het was best een heftig jaar beginnend met de campagne voor het CDA, de installatie als commissielid en een intensief inwerkprogramma. Ik heb nu mijn plekje wel gevonden hoewel er nog steeds zaken zijn waarover ik me verbaas of me over opwindt. Terugkijkend moet ik wel zeggen dat ik blij was met het zomerreces. Dat kwam op tijd want ik begon toch wel een beetje onrustig te worden. Kan ik alle informatie wel onthouden en hoe moet ik het plaatsen. Met de grote vraag “gaat het me lukken”.

Maar daar was de zomer vakantie. In 2019 boekte ik de mooie reis naar de Noordkaap en eindelijk was het moment gekomen dat ik aan boord mocht stappen van de nieuwe Ms Rotterdam. Heerlijke 14 dagen aan boord met als hoogtepunt het vieren van mijn verjaardag op de Noordkaap. En het begin van nog meer leuke reizen. Nog een keer, maar dan voor 7 dagen op de Rotterdam naar Noorwegen met vertrek en aankomst in Rotterdam en 10 dagen Nerja met vrienden in november. Mijn fototoestel was mijn trouwe reisgezel zodat ik tijdens de Kerstdagen nog eens kan terugkijken en nogmaals genieten van alles wat ik gezien en meegemaakt heb.

En dan is er natuurlijk ook nog het werk voor de radio. Emmy en ik hebben inmiddels een leuk team om ons heen zodat we makkelijker eens een keertje op vrijdag afwezig kunnen zijn. We hebben vervangingen voor ons zelf want Wim en Christine kunnen het best eens een keertje van ons overnemen maar even belangrijk we hebben ook ons team met technici. Met hen gaan we het jaar afsluiten met een extra lange uitzending op vrijdag 30 december (Muziek Verleden van 12:00 – 14:00 op www.omroepdelft.nl) waarin we de in 2022 overleden artiesten herdenken. Luisteren hoor.

En dan de laatste uitdaging die ik in 2022 aangegaan ben. Al vanaf kind zing ik, op de lagere school, bij schoolmusicals, in koren en als laatste de zanglessen bij Mirre, Ron en nu ook bij Guus. Maar in dit jaar waren zij niet de enige die kennismaakte met mijn zangkunsten. Ik mocht een mooi lied zingen met Polle Eduard. Het was zijn nummer de Rivier en dat deed ik in de woonkamer van Wim. Dat was de start want Tuppa had me uitgedaagd om op het Blauwe Podium van Guus te gaan zingen. Na de eerste keer met de Rose van Bette Midler smaakte dat naar meer en in 2023 ga ik daar dan ook mee verder.

Een mooi jaar omringd door vrienden en familie daar kan ik op terugkijken. Ook de Kerst gaat mooi zijn met familie en met vrienden ga ik afscheid nemen van 2022. In 2023 pak ik dan de draad weer op. Reizen zijn al gepland, politiek gaat door en ook het zingen maar bovenal de gezellige en waardevolle momenten met de mensen die me lief zijn want zonder hen wordt mijn leventje saai. Ik ga er weer een mooi jaar van maken en ben benieuwd wat het voor mij verder nog in petto heeft. Ik wens jullie allemaal fijne Kerstdagen en de allerbeste wensen voor een mooi, gezellig en gezond 2023.

Ik ben er nog ……..

Ja hoor ik ben er nog en heb niet stiekem afscheid genomen van mijn blog. Maar afgelopen weken was er weer veel te doen. Na een hele gezellige borrel bij Café Vanouds De Twee kruikjes met collega’s van Omroep Delft begon ook voor mij klassieke seizoen in De Doelen in Rotterdam weer.

Een heerlijke avond met mooie muziek. Wat een feest voor het oor maar ook voor het oog. De energie die er afspatte bij de frêle dirigente Han-Na Chang. Je zag dat ze werkelijk met elke vezel in haar lichaam het orkest opzweepte. De eerste symfonie van Prokofjev en de derde symfonie van Beethoven beter bekend als de Eroica zijn stuk voor stuk mooie werken en de uitvoering was perfect. Ook wel goed was het celloconcert van Sjostakovitsj maar ik heb iets minder met het geluid van een cello. Het was een lange avond maar voldaan ging ik na afloop naar huis.

En dan komt de vakantie steeds beter in het zicht. Naar Andalusië Spanje. Is alles geregeld en wat moet er uiteindelijk in die koffer. Hoofdbrekens maar daarvoor hebben we nog tijd te over. Ook nog even een taxi regelen die voor hij vanuit Delft vertrekt naar het vliegveld eerst nog een rondritje door het mooie Delft moet maken. En ja in de vakantie periode gaat het werk gewoon door dus ook Muziek Verleden. Opname en vervanging regelen. Nou ik kan vertellen dat alles tot nu toe gelukt is. Ik ben er klaar voor (nou ja die koffer nog). En natuurlijk ook nog even de camera controleren, voldoende opslagcapaciteit en volle batterijen. De vorige reis naar Andalusië had ik ruim 650 opnames gemaakt dus mijn Nikon kan weer aan de bak.

Wat dan nog overblijft is het voorbereiden voor de dingen die na de vakantie gaan komen. Politiek, muziek en o ja ik moet voor 2023 nog een kalender maken. Denk er over om daarvoor de foto’s uit Noorwegen te gaan gebruiken. Ik had ook nog even het idee om buiten mijn comfort zone te treden door een cruise te boeken naar de Caraïben te boeken voor de jaarwisseling maar dat heb ik om verschillende redenen maar niet gedaan. Was wel een middagje “voor” genieten van hoe het zou kunnen zijn.

Wat de muziek betreft, ik ben weer een uurtje wezen zingen met Guus want er is weer een optreden voor het Blauwe Podium gepland. Direct na de vakantie maar ik heb er zin in. Afijn tijd genoeg nog om alles voor te bereiden. Van de week heb ik ook nog een zangles bij Ron en daar heb ik ook weer veel zin in. Wat heb ik toch een rot leven zeg…….. Maar je hoort mij niet klagen.

Ik omarm de herfst

Het is herfst ……. nou ja de meteorologische herfst en het begin was toch wel aardig zomers met die hoge temperaturen. Maar gelukkig is het nu, met wat lagere temperaturen, wat beter uit te houden. En wat ook fijn is, is dat het weer wat geregend heeft. Niet dat ik gek ben op regen maar de natuur had het nodig en de meeste regen viel ’s avonds dus had ik er weinig last van.

Het houdt ook in dat ik weer wat meer energie heb, want er is weer voldoende te doen. De politiek start in razend snel tempo op en vanavond is het al weer de eerste commissievergadering voor mij. Dus dat moest voorbereid worden. Maar dat is gedaan en ik ben er klaar voor. Ook de kennismakingen met de verschillende maatschappelijke organisatie lopen nog steeds door dus ik hoef me niet te vervelen.

Swim to fight Cancer

In de afgelopen twee weken had ik dus genoeg te doen en ik kan dan ook terugkijken op een aantal leuke dingen. Het “Vier het Leven” feest, Swim to Fight Cancer en gisteren de PoptaKids in Action. Maar ook de ontmoetingen met vrienden en vriendinnen her en der in de stad. Heerlijk de vakanties zijn voorbij en iedereen is weer terug met mooie verhalen over hun belevenissen.

Vertrek Rotterdam

Over vakantie gesproken …….. ik heb mijn fotoalbum af. Jammer voor jullie ga ik dit niet publiceren omdat ik niet de enige was op deze vakantie dus is het een boek voor ons tweetjes geworden. Maar een paar foto’s wil ik jullie niet onthouden.

Ik hoor trouwens net voor de tweede keer het nummer The Walk of Live van Dire Streets op de radio. Een heerlijke song die mij altijd weer opgewekt maakt en die mij er van overtuigd dat ik ten alle tijden moet genieten van de dingen die ik doe want sneller dan we denken kunnen we aan het einde van onze wandeling zijn. Ook dat is een realiteit die ik de afgelopen week in mijn vriendenkring ben tegen gekomen. Bijzonder dat dit liedje vandaag veel gedraaid wordt.

Eidfjord
Molde
Geirangerfjord
Seven Sisters Geiranger
Mt Dalsniba Geiranger
Mt Dalsniba Geiranger
Aankomst in Rotterdam