Feesten en herdenken

Eind april en begin mei dan heeft Nederland weer volop tijd om te feesten. Eerst Koningsdag en daarna de bevrijding. Dit jaar werkt het weer gelukkig mee dus het was met Koningsdag een drukte van jewelste in de stad. Nu is Koningsdag meestal niet een dag waarop ik echt zin heb om de stad in te gaan dus dat was ik niet van plan dit jaar. Mijn oranje tompouce, van de lekkerste bakker in Delft Holtkamp, had ik op vrijdagavond al gescoord bij VanOuds dus dat was ook geen reden om wel te gaan.

Wat trok me dan wel naar de stad, want ja ik ben naar de stad gelopen. Voorheen waren er weinig activiteiten op het Bastiaanplein dus ik besloot om daar naar toe te gaan om wat boodschapjes te doen. Alleen toen ik op het Vesteplein aankwam had ik al direct spijt. Wat een drukte. Niet alleen wandelende mensen maar ook fietsen, heel veel fietsen. En zo als gewoonlijk even dat belletje laten horen en hopen dat je vrij baan krijgt. Als dat niet het geval is nog maar iets indringender bellen maar zeker niet afstappen.

Natuurlijk waren er ook fietsers die hun fiets zo maar ergens neergegooid hadden en lopend zijn verder gegaan. Iets wat voor een voetganger nu ook niet echt ideaal is. Op het Bastiaanplein was het ook al een drukte van belang alleen daar moesten ook de fietsers iets meer doen om verder te komen. Op het plein zaten de kinderen op de kleedjes met hun koopwaar of ze speelden wat muziek. Op zich was het een erg gezellige sfeer ware het niet dat ook hier de fietsers nietsontziend waren en zelfs over de kleedjes reden.

Dus maar snel weer terug naar huis om daar op mijn balkon een kopje thee te gaan drinken met een oranje tompouce. De rit met de bus, vervanger van de tram, weer naar huis. Maar ook daar was ik niet de enige. Halverwege de bus versperde kinderwagens het pad zodat iedereen niet verder kwam als het eerste deel en er achterin de bus nog voldoende ruimte was. Maar je kunt tegen de zin van een vader net langs een kinderwagen komen dus probleem voor mij opgelost. Sorry papa maar ik heb uw kindje niets aangedaan.

Die kindjes hadden het trouwens ook niet naar hun zin en dat lieten ze luid en duidelijk blijken. Zielig maar ja het was druk en op enig moment wil je ook wel weer de bus verlaten en dat wordt dan ook nog een probleem want de kinderwagens staan voor de uitgang van de bus. Heb ik een oplossing voor de kinderwagen opstopping? Ik heb eigenlijk alleen maar medelijden met deze kindjes. Zitten in hun buggy in de stad alleen maar tegen benen aan te kijken en zien niets van het feest en dan in de bus stapt iedereen over je heen. Als ik dat kind zou zijn dan zou ik aan mijn papa en mama gevraagd hebben thuis te blijven zodat ik lekker in het zonnetje kan spelen met mijn eigen speelgoed.

Mijn boodschappen heb ik trouwens op zondag gedaan en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook even een kijkje op de Markt te nemen. Wow wat een rommel lag daar. Ik denk dat daar wel heel wat statiegeld verzameld lag. Jammer alleen dat alle blikjes en flesjes vertrapt waren en daarmee ook niet in te wisselen. Ik neem mijn petje af voor de medewerkers van Werkse want op de Markt was het een enorme klerenzooi.

Dan gaan we een week later op naar de Dodenherdenking met de twee minuten stilte. Bij Omroep Delft zijn we al een tijdje bezig om alles te regelen voor een goede verslaglegging van de gebeurtenissen. Ter gelegenheid van de herdenking 80 jaar bevrijding zijn Willem en Peter bezig met het maken van een documentaire over de oorlogsjaren en de bevrijding en leidt Amber alles in goede banen zodat er zowel op radio als tv goede aandacht is voor alle activiteiten die in de stad plaatsvinden. Het is goed te zien dat ook de jonge mensen zich heel enthousiast inzetten om er een waardige herdenking van te maken.

En dan is het vanaf maandag weer feest. Bevrijdingsdag in Nederland maar ook de Bevrijding van Delft die pas op 8 mei 1945 plaatsvond. Ik ben heel benieuwd wat er in de dagen van tussen 5 en 8 mei nog gebeurd is in Delft en ik kijk ook uit naar de intocht van Canadese bevrijders in de stad. Historisch voertuigen en doedelzakspelers komen dan opnieuw de stad binnen. Evenals in 1945 wordt bij het gebouw Gele Scheikunde een Canadees kampement opgeslagen. Zeker iets om in de dagen na 8 mei nog eens een kijkje te gaan nemen. Ach ja en zo zit mijn agenda weer vol want vanaf 9 mei gaan we met de Gemeenteraad de hei op voor een inspirerend weekend. Maar daarna is er een nog een mooi vooruitzicht: VAKANTIE op de MS Nieuw Statendam naar British Islands and Ireland.

De kurk is er af

Dat de kurk er af gaat op de eerste dag van een nieuw jaar hoort er natuurlijk bij. En zo gebeurde dat ook op de fantastische Muzikanten Avond in HAL015 tijdens de jaarwisseling. Een heerlijke avond met hele fijne vrienden en goede muziek. Dus zo nam ik afscheid van 2024 om vol goede moed 2025 in te stappen. Ik heb geen goede voornemens gemaakt want dat doe ik nooit. Ik hoef dus ook geen antwoord te geven aan het einde of de voornemens zijn uitgekomen. Wel ben ik evenals vorig jaar weer van plan om te blijven genieten dit komend jaar en als ik dan terugkijk op 2024 dan kan ik zeggen: ja ik heb genoten en mooie dingen meegemaakt.

En met dat genieten ga ik gewoon weer verder. Reizen, muziek maken en de leuke dingen die op mijn pad komen met beide handen aanpakken. En dat mocht ik afgelopen zondag ook weer doen want het Eet- & Proeflokaal de Kurk organiseerde weer een Wijn Spijs Proeverij met wijnen uit Argentinië en Chili. Dus op de koude sombere zondagmiddag ging ik naar het warme en gezellige De Kurk waar er maar liefste een veelvoud van kurken van 8 verschillende wijnen werden getrokken.

Het was gezellig druk en vanaf mijn plekje was leuk om naar de mede wijnproevers te kijken en te luisteren. De ontvangst was een heerlijke bubbel. Hé Norton dat is een bekende naam want ik koop regelmatig een Malbec van Norton, een van mijn favoriete wijnen. Nou die bubbel ging er ook wel in en het bijbehorende hapje was een tapenade met stokbrood. Een goed begin dus en het was ook leuk te zien hoe de zaak zich vulde en familie en vrienden zich verzamelden aan de mooi opgedekte tafels.

Om half twee waren de meeste gasten gearriveerd en dat was voor Jur Wind, de vinoloog van De Kurk het sein om met zijn team, waaronder ook zijn dochter, te starten met de proeverij. Natuurlijk kregen we ook weer de instructie hoe we wijn moeten proeven. Gelukkig werden we daarop niet beoordeeld maar het was wel weer even het opfrissen van ons geheugen. Samen met de spijzen die werden voorgeschoteld door Jannie Munk en ook een perfecte match zijn met de wijnen dronken we drie witte, vervolgens drie rode (waaronder ook weer een Malbec) wijnen en afsluitend weer een witte wijn. Een feestje dus met heerlijke wijnen en lekker eten.

Deze middag geeft me ook weer een reden om te dromen en verdere plannen te maken. Wat zou het toch mooi zijn om mijn droom te gaan verwezenlijken. Cruisen van Santiago de Chili naar Buenos Aires, een reis om de zuidelijke punt van Zuid Amerika te varen. Niet alleen genieten van de wijnen daar maar ook om de mooie en woeste natuur daar te gaan bekijken. Een tocht langs de Chileense kust en fjorden, de Straat van Magellaan, de Glacier Alley, Kaap Hoorn, de Falkland eilanden, Montevideo en tot slot aankomst in Buenos Aires. Een droom die ik al langer heb maar ja wanneer gaat dit nu werkelijkheid worden? Op dit moment heb ik nog geen idee maar dat ik er werk van ga maken, ga daar maar vanuit.

De kurk voor 2025 is er dus af en we gaan verder met leuke dingen doen. Volgende week Woodsteck 2025 ook bij De Kurk en daarna een korte vakantie in Nijmegen en de vakantie in en om het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Dat staat al gepland maar de kurk is ook van het wensflesje af en ik kijk dus hoopvol naar de rest van 2025.

Dit jaar zit er bijna weer op

Het is al weer bijna de laatste dag van het jaar en we maken ons al weer op voor 2025. De agenda loopt al weer vol met afspraken voor Nieuwjaarsrecepties, borrels, bijeenkomsten en noem maar op. Ieder een wil me in januari de beste wensen voor het nieuwe jaar wensen. Maar op een avond drie bijeenkomsten tja dat is voor mij ook iets te veel. Ik moet dus keuzes maken. Ik begin dus deze blog dan maar met iedereen die mij via deze blog of andere social media volgt wens ik de allerbeste wensen voor 2025 met veel gezondheid, geluk en mooie uitdagingen.

Aan het begin van het jaar maak ik nooit goede voornemens. Waarom niet? Als ik dat zou doen vind ik dat ik daarvan ook moet bij gaan houden hoe ik het er van afgebracht heb en dat kost me te veel tijd. Dus ik kijk gewoon maar even terug op de uitdagingen die het afgelopen jaar op mijn pad gekomen zijn.

Natuurlijk waren er afgelopen jaar weer de vakanties. Twee heerlijke cruises mogen maken. Mooie natuur gezien maar ook een paar Europese (hoofd)steden. Heerlijk afwisselende reizen waar ik ook weer nieuwe mensen heb leren kennen, mooie gesprekken heb gehad en heb mogen genieten van fantastische muziek. Je begrijpt ik kan niet wachten tot mei als ik in Rotterdam weer aan boord mag stappen aan de MS Rotterdam. Dit keer voor een reis naar de Baltische Staten. Nu maar hopen dat het rustig blijft in Europa maar daar ga ik nu even wel vanuit. We zullen zien, het is nog geen mei en wie weet hoe het er in de wereld dan uit ziet.

Ook heb ik een mooi radiojaar achter de rug. Begin januari werd ik hoofd Radio, nou ja zo noemde iedereen dit maar officieel was het Coördinator/Programmaleider Radio. Maar wat voor een naam je het ook geeft het radiomaken blijft hetzelfde. En dat is nog steeds het leukste wat mij betreft. Wat nieuw was waren de twee weken die we live vanaf een locatie hebben gemaakt. Wat een uitdaging zeg, het was voor iedereen een nieuwe ervaring en gaande weg moesten er een paar kleine hikjes worden weggewerkt worden. Maar al met al was het een succes en smaakt het zeker naar meer. Wat mij betreft gaan we daarop inzetten in het komende jaar.

Foto Alyssa van Heyst

Ook op politiek gebied was het een uitdagend jaar. Ik ben nu ruim twee en halfjaar commissielid Sociaal Domein & Wonen en heb mijn draai dus gevonden. Leuk was het gesprek met Marcel bij Delft op Zondag over mijn ervaring in de raad en commissie. Ik heb hier door wel na gedacht over mijn inzet bij de nieuwe gemeenteraadsverkiezingen in 2026. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik voorbij gelopen wordt door de jeugd. Wat bij mij nog wel eens wat tijd kost doen zij vele malen sneller. Tja ik word ook ouder maar heb dan wel een enorme bak ervaring. Ik kom tot de conclusie dat ik die ervaring beter kan overdragen bij ondersteunende activiteiten en de actie bij de jongeren neer kan leggen. Dit wordt dus ook mijn insteek als in de tweede helft van het jaar de kandidatenlijst wordt gemaakt.

En er is natuurlijk ook nog de muziek en zingen. Ook dit jaar blijf ik lekker zingen met Ron bij Muziekschool Rootz. Elke twee weken is het een feestje als ik weer naar Delftstede ga om een klein uur met hem te zingen. Ik heb deze “kerstvakantie” gekeken naar nieuwe nummers die ik met hem wil gaan instuderen. Volgende week staat er al weer een zangles in mijn agenda en daar kijk al weer naar uit. Natuurlijk is er ook het Blauwe Podium elke maand voorafgegaan door een uurtje zingen met Guus. Maar ik hoef niet altijd zelf te zingen want er zijn natuurlijk in het theater de Veste mooie voorstellingen en ook de Doelen in Rotterdam waar het Rotterdams Philharmonisch Orkest ook altijd schittert is een plek waar je me het volgend jaar kunt vinden.

Afgelopen jaar stond ik niet alleen zingend op het podium, ik had ook de uitdaging om mijn verhaal te vertellen bij Delft Vertelt. Een leuke ervaring om te vertellen over mijn strijd om weer regie te krijgen over mijn eigen leven. Of Delft daar wat aan gehad heeft weet ik niet maar het was leuk om te doen.

Tot hier een korte terugblik. Voornemens voor 2025? Nee die heb ik nog steeds niet maar ik blijf wel genieten van mooie dingen die op mijn pad komen en ook in 2025 ga uitdagingen niet uit de weg. Ik wens al mijn vrienden, volgers, collega’s en iedereen die in het afgelopen jaar mijn pad gekruist hebben een mooi, gezond en uitdagend 2025.

Geirangerfjord

Vandaag is het de laatste dag dat de MS Rotterdam deze mooie fjord aandoet. Ze zal hier niet meer terugkomen en komt dus ook niet meer voor op de routes langs de Noorse fjorden in 2025 en 2026. Waarom? Dit is een gevolg van de Noorse milieumaatregelen. Ik blijf dit jammer vinden. De Rotterdam en de andere schepen van de HAL doen er alles aan om zo “schoon” mogelijk te varen. Het is natuurlijk ook jammer voor de plaatselijke bevolking.

Geiranger is een klein dorp dat leeft van het toerisme en velen hebben deze port of call aangedaan. Geiranger zelf heeft ook veel geïnvesteerd om de schepen op een zo goed mogelijke manier te kunnen ontvangen. Denk bijvoorbeeld aan de De Seawalk die in 2013 is gebouwd en bestaat uit drie-segmenten drijvende pier van 236 m lang en 4,5 m breed op 10 pontons. De Seawalk beweegt als een drijvende steiger.

Ik denk zelf nog wel eens aan die eerste keer dat ik in Geiranger was. Dat was in 1966. Kamperen met mijn ouders. Toen was het nog niet zo toeristisch en we stonden op een camping even buiten het stadje. Op een avond hoorde we een paar keer een scheepstoeter. We gingen kijken en we zagen dat er een klein schip in de fjord lag. Een dag later zagen we dat het de Amsterdam van de Holland Americaline was. Een schip dat we ook kenden uit de Rotterdamse haven en dat toen een enorm schip was.

Vanaf dat moment droomde ik er van ook een keer op een schip de Geirangerfjord in te varen. Vanaf 2014 heb ik dat al vele malen gedaan en iedere keer ben ik onder de indruk van de overweldigende natuur in deze fjord en de vriendelijkheid van het plaatsje Geiranger. Het is een leuke stad geworden in een prachtige omgeving. Ik ga het missen.

Want wat is er mooier om met een schip langs de watervallen Syv Søstrene (de zeven zusters), Brudesløret (“Bruidssluier”) en de Friar (“Vrijer”) te varen en te luisteren naar het verhaal dat de Friar elk van de zeven zussen ten huwelijk heeft gevraagd maar dat zij allen zijn aanzoek afsloegen. Friar ging uit frustratie aan de drank zoals de waterval ook wel laat zien.

Het is voorbij om er met de Holland America Line te komen. Ik kan nog wel met de auto in Geiranger komen en naar de Flydalsjuvet (een rotspunt langs de weg met uitzicht over de Geirangerfjord. Of naar de berg Dalsnibba vanwaar je ook een prachtig uitzicht hebt over de fjord en niet alleen dat want ook de weg er naar toe is fantastisch.

En we gaan weer verder.

Na een maand heb ik dan weer de weg gevonden naar mijn site. In mijn vorige verhaal nam ik afscheid van de zomervakantie. Ik ging toen zelf even op vakantie maar ik ben al weer twee weken terug en alles is al weer opgestart. Dat is het nadeel van een vakantie op het laatste moment want je valt gelijk met je neus in de boter en je kan in volle vaart weer verder. Mijn eerste vakantie was nog voor de zomervakanties begonnen dus ik kan wel zeggen dat ik bijna 3 maanden hele andere dingen heb gedaan dan de gewone dag dagelijkse dingen. Maar nu moet ik weer in het gareel en zijn we weer begonnen aan het normale ritme. En dat is ook weer goed.

Nog even terugkomen op de vakanties. Van mijn eerste reis in juni had ik nog steeds geen tijd gevonden om een fotoboek te maken. Iedere keer als ik de site voor het maken van het album opende was er wel weer een ander klusje wat even gedaan moest worden. Dat fotoboek moet dus nog steeds gemaakt worden. Omdat mijn tweede reis ook naar het Noorden ging heb ik toen maar besloten om dit jaar één fotoboek te maken over mijn Noord Europese rondreis in Noorwegen, Schotland, Copenhagen, Oslo, Gothenburg en Mandal. Ik kan je nu wel vertellen dat de foto’s al geselecteerd zijn dus ik kan (digitaal) gaan plakken en de verhaaltjes er bij schrijven. Het begin is gemaakt en ik wil het nu wel op heel korte termijn afmaken.

Er was nog een tegenvaller bij terugkomst van mijn laatste reis. Mijn trouwe reismaatje, mijn witte koffer, heeft het begeven. Ze heeft haar laatste reis er op zitten en dat na meer dan 11 jaar waar het met haar gesmeten werd. Ze ging mee op de vele cruises die ik tot nu toe gemaakt heb. Naar Alaska, Noorwegen, IJsland, de Caraïben en de Middellandse Zee. Maar ze heeft een groot aantal vliegvelden gezien. Het wordt dus tijd voor een nieuwe koffer maar ik wist precies hoe ik haar moest inpakken en dat gaan dus weer wennen worden bij een nieuwe.

Maar dan is er echt een einde gekomen aan de vakantie. De eerste fractievergaderingen en commissievergadering zit er ook al weer op. Er komen best pittige onderwerpen in het najaar op de agenda dus werk aan de winkel. Ik ben wel heel benieuwd wat er komende dinsdag allemaal uit de hoge kabinetshoed komt zetten en wat dat gaat betekenen voor Delft. We zullen zien. In ieder geval hoef ik me niet te vervelen.

Naast de politiek is ook de muziek weer begonnen. De eerste zangles bij Ron is ook weer begonnen. Kreeg een mooi nieuw liedje van hem waarin ik het komende jaar weer mijn tanden in kan zetten. Ik had me ook opgegeven voor het zingen in een band. Helaas gaat dat niet lukken want ze hebben zangers of zangeressen nodig die hardrock zingen. Ik wil best wel een uitdaging aangaan maar hardrock nee. Dat gaat hem echt niet worden. Jammer maar misschien komt er wel eens een andere kans.

Ook op het Blauwe Podium laat ik me weer horen. We hebben vorige week het laatste Blauwe Podium op het Bagijnhof gehad voor deze zomer en gaan dus gewoon weer verder bij OPEN. Ik kreeg gisteren de vraag wat ik leuker vind. Buiten of binnen. Alles heeft zijn charme. Buiten is leuk maar met een beetje wind waaien al je papieren weg en moet je achter je tekst aan gaan. Binnen daarentegen heb je daar minder last van maar het is wel wat onrustiger door de bezoekers van DOK. Dat laatste went ook dus wat is last hebben. Niet toch. Ik heb gisteren weer heel fijn gezongen bij OPEN.

De komende week komen er weer nieuwe uitdagingen op mijn pad. Ik ga weer na het WIJCafé om daar als vrijwilliger weer een steentje bij te dragen. Natuurlijk is er ook nog de radio. Na drie dagen Glazen Radiohuis gaan we onze inzet daar evalueren en lessen leren voor de live uitzendingen die in november gaan komen voor de actie Sint Voor Ieder1. Dan is er ook nog mijn bijdrage aan Delft Vertelt. Ik beloof dat ik nadat ik 6 oktober mijn verhaal in HAL015 heb vertelt heb, ik het ook hier zal publiceren. Van de week ga ik droog oefenen. Ik ben reuze benieuwd. Ach zo zit de agenda weer lekker vol en ga ik weer voldoende dingen beleven. Ik heb er zin in.

Het zit er op

Gisteren heb ik mijn laatste bijdrage geleverd aan het programma Delft Centraal bij Omroep Delft. Evenals vorig jaar ben ik in juli en augustus weer op woensdag ochtend achter de microfoon gekropen om de zomereditie van Delft Centraal op de Woensdag te presenteren. De vaste presentator, Frans, had deze maanden vrij en ik hoop dat hij zich weer goed heeft opgeladen om vanaf 4 september weer plaats te nemen achter de microfoon. Volgende week zal Antoinet samen met Ankie nog een keer de zomereditie gaan maken maar dan zit het zomerprogramma er echt weer op.

Terugkijkend op de afgelopen maanden moet ik wel zeggen dat ik het wel weer lekker vind om op woensdag niet meer zo vroeg op te staan en me rustig voor te bereiden op de dingen die komen gaan. Want dat was wel een puntje. Mijn bed protesteerde hevig als ik vroeger dan normaal afscheid van hem nam. Maar met de belofte dat het alleen op de woensdag is en maar voor twee maanden liet hij het toch maar toe. Daarna was het ook nog wel een race tegen de klok om alles op tijd klaar te hebben. Afijn nu worden de woensdagochtenden weer als normaal.

Omdat ik ook aan mijn collega’s had aangegeven dat er tijdens de zomerperiode ruimte moest zijn om wat nieuws uit te proberen had ik natuurlijk ook die vrijheid. En ik kwam op het idee om een gast uit te nodigen als mijn side-kick. Een interessante gast met een verhaal die samen met mij ook keek naar de actualiteit. Zo werden het iedere keer weer verschillende uitzendingen. Als ik er op terugkijk was het bijzonder dat nagenoeg in elke uitzending nieuwe contacten werden gelegd. Over en weer suggesties en tips uitwisselen en ook afspraken om na de uitzending nog eens contact met elkaar op te nemen. Was ik hier vooral op uit om dit te bereiken? Nee maar het gebeurde gewoon en dan zie je maar weer hoe belangrijk het is om te praten over de dingen die je bezighouden want er is altijd wel iemand die er wat van oppakt. Ik dank mij co-hosten Guus, Joey, An & Thea, Joop, Wim, Antoinet, Guus en Bram hartelijk dat zij dit avontuur met mij zijn aangegaan en ik hoop dat zij net zoveel plezier aan hun uitzending terug denken. Bedankt en wie weet ga ik jullie nog eens uitnodigen

En wat heeft het mezelf gebracht. Een suggestie voor een nieuw programma door een van mijn gasten en ik heb mezelf als vrijwilliger bij het WIJcafé aangemeld en daar heb ik zelfs al een shift bij mee gedraaid. Wat dat laatste betreft het gaat nog best wel een uitdaging worden om de verschillende koffietjes uit elkaar te houden en te maken. Maar alles kan geleerd worden dus ik ga mijn best doen. Komen jullie ook eens langs bij het WIJcafé op de Papsouwselaan? Dat zou ik heel leuk vinden.

Er was ook nog een andere uitdaging. Een dag voordat Guus Westdorp mijn side kick was, was ik bij hem. Het Blauwe Podium zat er weer aan te komen dus ik wilde nog even oefenen en mijn stem smeren voordat ik daar weer op dat podium mijn nummertjes ging zingen. En wat stelde Guus voor? Hij wilde een keyboard meenemen en dan zou ik een van de nummers live zingen op de radio. Het hoefde niet maar het leek hem wel leuk zeker in de promotie naar het Blauwe Podium. Tja het was technisch mogelijk dus ik heb de uitdaging maar aangegaan. Ik was er niet helemaal ontevreden over.

Maar ik kan er nu een punt achter zetten. Ik kan terugkijken op twee leuke maanden en met nog één uitzending van Muziek Verleden morgen voor de boeg kan ik me nu helemaal gaan voorbereiden op de vakantie. Ik kijk er weer naar uit om me een week te laten verwennen met leuke muziek, lekker eten en drinken en de zorgen van alle lieve medewerkers aan boord van de MS Rotterdam. Nieuwe bestemmingen, nieuwe ervaringen en nieuwe herinneringen maken. Ik ben dus even weg in de komende periode om daarna weer volop te kunnen schrijven over deze reis.

Warm

Ja het is weer eens warm vandaag maar mij hoor je niet klagen want ik blijf binnen en houd me rustig. Voordeel is dat het bij mij binnen best goed uit te houden is dus dat is ook gunstig. De officiële zomer duurt nog zo’n drie weekjes maar als ik terug kijk dan hebben we dit jaar niet echt te klagen. Tenminste ik vond deze zomer wel best met misschien iets te veel regen maar het voordeel was dat die meestal in de avond viel dus hadden we er ook niet te veel last van. Vooruit kijkend kunnen we ons wellicht op gaan maken voor een “été indien” of een “oude wijven zomer” maar eerlijk gezegd kijk ik ook al weer uit naar het najaar.

Maar voor dat najaar weer gaat aanbreken zijn er nog wel een paar leuke dingen waarbij mooi weer best leuk is. Zoals aankomende zondag weer een Blauw Podium in de buitenlucht op het Bagijnhof in Delft. Lekker stoeltje mee en zingen en luisteren naar weer mooie muziek. Hoewel het hoeft dan niet zo warm te zijn maar we moeten maar afwachten.

Ook bij de komende vakantie hoeft het niet zo warm meer te zijn. Het enige wat belangrijk is is dat het droog is. In de regen steden als Copenhagen, Oslo en Gothenburg bezoeken is nu niet iets waar ik op zit te wachten. Maar gelukkig hebben we hier geen invloed op dus blijft het maar afwachten wat het gaat worden. In ieder geval wordt het wel genieten. En de voorpret is ook al begonnen. Boardingpass is binnen en niets houd me nu nog tegen om aan boord te gaan van de MS Rotterdam VII. Ik heb er al weer zo’n zin in.

Dat de vakantieperiode weer ten einde gaan lopen is ook te merken. Veel van mijn vrienden en kennissen komen al weer terug van hun vakantie en dat is te merken. Allerlei activiteiten worden weer opgestart. Voor Omroep Delft zijn er ook al weer wat meetings gepland maar ik mag nog maar twee uitzendingen van Delft Centraal maken en dan is voor dat programma ook de zomer weer tot een einde gekomen.

Na de zomer ga ik ook een nieuwe activiteit oppakken. Ik ben van plan om als vrijwilliger me in te gaan zetten bij het WIJcafé in Delft. Deze week een kennismaking en daarna voor het echie. Een nieuwe uitdaging ik ben benieuwd maar heb er wel zin in. Tijdens deze “in between” vakantie heb ik best wel veel terug gekeken of ik nog wel steeds goed in mijn vel zit. Conclusie: ik wil dingen blijven doen waarbij ik iets kan betekenen en bereiken. Actie dus en daar ga ik me na de vakantie dus ook op focussen. Oh nee geen grote veranderingen op heel korte termijn maar wel iets wat ik bij alles wat ik doe rekening mee ga houden.

Ondanks de warmte van dit moment en de zomer die bijna achter ons ligt dus toch mooie vooruitzichten voor de komende periode en veel te doen. Maar goed ik wil lekker bezig blijven en genieten van het leven. Daarbij hoort het reizen ook bij en daar gaan we ons maar verder op bezinnen. Maar eerst de komende cruise waarna ik ook nog het fotoboek “Noord Europa” moet gaan maken. Werk aan de winkel dus.

Ik moet op gaan schieten

Zeker dat moet ik nu echt wel gaan doen en ik heb me vanochtend dan ook even streng toegesproken. Soms moet dat wel eens gebeuren maar ik kan me indenken dat jullie je afvraagt waarom moet die nu toch weer opschieten. Zij heeft alle tijd van de wereld (Rotterdam). Nu ik kan je vertellen dat ik inderdaad alle tijd heb maar er liggen nog wel een flink aantal klussen die gedaan moeten worden en ik heb een heuse deadline.

Ik heb nog een dag of 10 maar dan moet alles afgerond zijn want dan ben ik er even niet meer. Het vooruitzicht alleen al …. ik geniet er nu al van. Afgelopen zaterdag ben ik even bij het “hotel” waar ik op ga inschepen even wezen bezoeken. De “Grand Lady”, de Ms Rotterdam VII, lag daar trots langs de kade van de Wilhelminapier in Rotterdam. Er stond best wel wat wind en het was niet helemaal droog maar toch ben ik blijven wachten tot ze wegvoer en onderweg nog haar voorganger de Ms Rotterdam V groette. Machtig gezicht en gehoor. Ik heb haar nu uitgezwaaid maar straks sta ik zelf te zwaaien naar al die mensen die op de kade staan.

Nu even stoppen met dromen want er moet nog gewerkt worden. Politiek, fractiedagen waarin we de toekomst bespreken maar ook nog terugblikken. Er is zelfs nog een commissie vergadering voor de vakantie. Oké even secuur plannen zodat ik niet alles door elkaar aan het doen ben.

Want er is natuurlijk ook nog de radio. Ook daar breken spannende dagen aan. Eigenlijk vind ik het ook wel jammer dat de vakantie nu komt. Er komt een toetsweek die zo’n beetje gelijk staat met een examen. Worden we streekomroep of niet. De voorbereidingen zijn volop bezig en ook ik word besmet. Ik krijg weer het gevoel van vroeger met een project dat ten einde loopt. Het is dan er op of er onder na een helle intensieve samenwerking. Hopelijk daarna ook de opluchting van het is gelukt. YES WE DID IT.

Ja en dan moet er natuurlijk ook nog een koffer worden gepakt. De toilettas is al aangevuld, boeken die ik mee wil nemen liggen al klaar en het merendeel van de kleding dat meegenomen kan worden is gewassen en dus schoon en apparaten die mee moeten zijn opgeladen en de snoertjes opladers zijn ook verzameld. Tja maar dan moet het nog wel in die koffer die nu nog in de kelder staat. Goed als ik de planning bekijk is daar even geen tijd meer voor maar het moet wel gebeuren.

En dan hebben we ook nog de verjaardag van Guus die een groots Blauw Podium gaat opzetten. Iedereen mag één liedje zingen en voor de rest is het alleen maar genieten van muziek en dans. Volgens mij zijn de weergoden Guus ook goed gezind.

Tot slot moet ik ook nog denken aan ons theater In de Veste. Nee niet aan de nieuwbouwplannen die gaan ons nog best wel wat hoofdbrekens geven. Nee ik wil in 24-25 weer genieten in de mooie, intieme theater dat als een jas om je heen past. Het programma moet nog komen maar dan heb ik nog een week om een keuze te maken.

Ik ga dit niet teruglezen want dan word ik alleen nerveus en ik weet dat ik hoe dan ook die deadline moet gaan halen. Nee ik ga vanavond met mijn collega’s en vrienden van de Omroep lekker eten. Even ademhalen voor we de laatste horde gaan nemen. Het is echt geen goede tijd om nu op vakantie te gaan maar ja wanneer zou dat dan wel zijn? In ieder geval ben ik er in de zomer en mag ik weer een aantal edities van Delft Centraal gaan maken. Ook daar heb ik dan weer zin in en ik heb best wel een leuke opzet bedacht. Maar daarover later meer.

Het is eindelijk voorjaar …… heerlijk

Daar is die dan eindelijk de zon. Nu even geen regen, wind en vooral lage temperaturen. Het gaat er eindelijk een keertje op lijken hoewel het morgen weer afkoelt en wisselvallig wordt maar volgens de kenners is dat wel het weertype voor deze tijd van het jaar. Ik laat me er niet door ontmoedigen en geniet van deze dag.

Heerlijk ontbijten, lunchen op mijn balkon waar de bloemen vrolijk bloeien. Ook zij hebben het nu naar hun zin. In ieder geval zolang ik de maar om de dag water geef. Nou dat is zeker geen moeite, dat doe ik met veel liefde. De zomerkamer is weer schoongemaakt en geopend hopelijk voor een mooi voorjaar en een stralende zomer. Ik heb er zin in en verheug me op een hele mooie tijd.

Zeker ook toen ik vanochtend het blad van mijn kalender omsloeg en de afbeeldingen daarop zag. Het Dutch Café, The Rolling Stone Rock Room, B.B. King’s Blues Club en de Holland America Line Orange Party. Allemaal herinneringen aan vorig jaar toen ik met de Ms Nieuw Statendam over de Middellandse Zee en met de Ms Rotterdam naar Noorwegen, IJsland en Schotland voer. Het zijn heerlijke herinneringen maar het is ook een mooi vooruitzicht want over 36 dagen en 10 uur mag ik weer aan boord van de Ms Rotterdam.

De voorbereidingen kunnen starten, documenten zijn allemaal ingevuld dus het wachten is tot half mei de boarding card beschikbaar komt. Ik kon van de week al mijn hut upgraden maar dat ga ik lekker niet doen. Ik heb geboekt voor een binnenhut met als bijzonderheid dat die een raam heeft. Heb ik zorgvuldig uitgezocht nadat een medewerker van de HAL me hier op gewezen had.

Een beetje nadenken wat ik allemaal wil meenemen? Dat is nog erg lastig want hoe ziet het weer er uit in Noorwegen en in Schotland. Regent het, is het koud? Dat is nu nog niet te zien en dat blijft meestal spannend tot de laatste dag voor vertrek. Maar wat ik wel doe is de befaamde laagjes mee nemen. Als het koud is een (of twee) laagjes er bij en bij warmte zo min mogelijk laagjes. Nou ik ga me daar nog niet druk om maken dat komt wel als ik die koffer in ga pakken en dat duurt nog even.

Tot dat ik over 36 dagen aan boord stap heb ik hier thuis ook nog wel het een en ander te doen. Denk dus niet dat ik ga duimendraaien tot het vertrek. Nu nog een weekje meireces maar daarna …..oeps wat staat die agenda al weer vol. ik heb wel besloten om in de laatste week voor mijn vakantie ik geen nieuwe afspraken meer ga maken. Wat er staat en wat moet gaat door maar de rest moet maar wachten.

Een lege agenda …….. wow

Als ik zo aan het begin van de week in mijn agenda kijk dan zie ik een opvallend lege agenda. Heerlijk even rust na een heel drukke en intensieve weken die ik achter de rug heb. Maar wees maar niet bang want er ligt best wat werk dat in de afgelopen weken is blijven liggen dus pak ik weer lekker de draad op. Gelukkig werkt het weer ook een beetje mee zodat we weer lekker naar buiten kunnen.

Het is mei reces en dat betekent politiek gezien “vakantie”. Goed er zijn geen vergaderingen maar helemaal niets doen is er niet bij. Heerlijke vrije avonden, rustig eten in de avond en ook ’s avond tijd voor leuke dingen zoals zingen. Maar ook mag ik deze week weer naar de Doelen in Rotterdam waar mijn favoriete dirigent Yannick Nézet-Séguin weer op de bok staat voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest. De vierde van Brahms en de Ouverture Carnaval van Dvořák staan op het programma. Dat wordt dus weer een avondje genieten.

In de afgelopen periode ben ik zelf ook veel met muziek bezig geweest. Ik heb weer een paar nieuwe nummers uitgezocht. Dat gaat dus weer stevig oefenen worden. En er staan natuurlijk ook weer wat optreden op de agenda. Het Blauwe Podium, de laatste voor de zomer bij OPEN, op 18 mei en daarna op het verjaardagsfeestje van Guus op 2 juni en die vindt dan weer plaats op het Begijnhof voor het huis en de studio van Guus. Het laatste belooft een groot feest te gaan worden met muziek en dans. En dan is er natuurlijk ook de jaarlijkse “Open Dag” van muziekschool Rootz op 30 juni. Gelukkig ben ik dan net weer terug van vakantie.

Ja het is dan nu een officiële vakantieperiode ik mag om precies te zijn over 38 dagen, 11 uur en (nu) 18 minuten aan boord van de MS Rotterdam van de HAL weer de haven van Rotterdam uitvaren. Een heerlijk vooruitzicht om weer naar Noorwegen te gaan. Gelukkig heb ik geen last van cruiseschaamte zoals gesuggereerd door een wetenschapper in Rotterdam. Hij woont boven de cruiseterminal in Rotterdam en ageert tegen de uitstoot van de schepen. Het artikel lezend is het een eenzijdig verhaal en ik heb een suggestie voor deze man ga lekker verhuizen.

Dit soort artikelen stelt me altijd een beetje teleur. Sinds begin 1900 is de cruiseterminal al gevestigd aan de Holland Amerikakade. De appartementen waarin deze wetenschapper woont zijn vele jaren jonger dus deze man wist dat er met enige regelmaat en hoofdzakelijk in het voorjaar en de zomer schepen aanleggen. Rotterdam en de omgeving hebben er ook profijt van dat deze schepen hier komen en vele duizenden vakantiegangers van elke nationaliteit genieten van deze vakanties die veel minder schadelijk voor het milieu zijn dan autorijden en vliegen. Zo dat is ook even gezegd en ik ga weer heerlijk genieten van al het mooie dat deze aardbol voor mij in petto heeft.