Categorie: Foto’s

Het is tijd om vaarwel te zeggen tegen deze cruise en Noorwegen. Måløy nam met tranen afscheid van mij. Wat was de laatste dag toch een mooie verrassing geweest. Maar nu de laatste zeedag richting Nederland. Morgenochtend om 07:00 uur staan we weer op Nederlandse bodem. Tijd om met een kopje koffie in het Dutch Café terug te kijken op deze vakantie.

Het was genieten na twee lange jaren zonder cruise en het is me allemaal mee gevallen. Er zijn dingen veranderd, geen badstof beestjes met chocolaatjes iedere avond, geen geprint nieuwsoverzicht en …… nog een paar kleine dingetjes maar dat kan de pret niet echt drukken. Het personeel heeft het drukker dan ooit en lopen zich het vuur uit de sloffen met altijd een goed humeur, een brede glimlach en een kwinkslag voor iedereen die ook naar hun toe vriendelijk is. Kortom het was aan boord dus weer genieten.

Een korte samenvatting van deze reis: ik heb walvissen en onderzeeërs gespot, mooie natuur mogen zien met bergen, watervallen en sneeuw. Natuurlijk zijn er ook de steden in Noorwegen. Het absolute hoogtepunt blijft natuurlijk de Nordkapp. Kortom weer een reis met de HAL met onuitwisbare herinneringen die ik weer meeneem naar huis.

De koffers zijn gepakt en ik kijk uit naar mijn volgende cruise de Norse Legends met bezoeken aan de Eidfjord, Geiranger, Molde en Bergen. Ik heb ook daar weer zin in.

Na de Nordkapp zijn we met twee zeedagen weer op de weg weer terug. Lekker relaxed wandelen over het schip, een praatje her en der en heerlijk in zo’n beetje de laatste zon liggen. Aan het einde van de eerste zeedag was er zoals iedere dag weer het diner in de Dining.

Dit diner werd uiteindelijk wel een beetje bijzonder. Het was een diner aan een Sharing table en dit keer met Nederlanders. Gezellige mensen met leuke verhalen en veel humor. Een van de tafelgasten was Akos Laki. Nooit van gehoord en dat lag ook wel een klein beetje aan mezelf. Akos had op mijn verjaardag saxofoon gespeeld op de World Stage. Ik had het wel gezien en ik weet niet waarom ik daar niet naar toegegaan ben. Maar goed verkeken kans, die ik later deze week kon goed maken. 

Wat hebben we gelachen om de droge humor van de heren aan tafel en zelfs hebben we het friese volkslied nog even onderhanden genomen. Misschien waren we wat luidruchtig maar……. afijn dat moet maar een keertje. Vrijdag zou Akos weer optreden en we beloofden allemaal dat we dan op de eerste rij naar hem zouden komen luisteren.

Met pijn in de kaken van het lachen en zingen daarna naar de Music Walk om vervolgens naar bed te gaan. Een rustige avond dus waarop ik mijn laatste excursie heb geboekt. Tja want wat moest je eigenlijk gaan doen daar in Måløy naast een bezoek brengen aan het oorlogsmuseum dat Maarten me had aangeraden.

Op dag 12 weer een hele landdag. Dit keer een hele lange dag dus geen haast om van boord te gaan. Rustig opstaan, ontbijten (je blijft eten daar) en dan de wandelschoenen aan. Niet in Bergen want daar waren we om goede redenen niet welkom met de Rotterdam. In Alesund was ik al meer geweest dus ik wist dat er wat leuke winkeltjes waren en heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een trol te kopen. Het was best lastig om een leuke uit te zoeken maar het is gelukt. Vanaf volgende week is er in mijn huisje een trol aanwezig. Hij is best guitig dus ik hoop dat hij me goed gezind is. 

Aan boord gekomen heb ik me maar voorbereid op Måløy. Wat moest ik daar van verwachten. Jammer genoeg niet genoeg tijd om naar het Oorlogsmuseum te gaan (sorry Maarten) door de excursie die ik had geboekt. Naar verluid van andere gasten was dit wel een heel interessant en verzorgd museum. Volgens hen gaf het een mooi beeld wat er in Noorwegen en met name in Måløy in de oorlog gebeurd was. Die verhalen over de oorlog in Måløy kreeg ik ook mee tijdens mijn excursie en samen met de ruige natuur was deze excursie ook weer zijn geld dubbel en dwars waard. 

Bij ons vertrek uit Måløy nam ik meteen afscheid van Noorwegen. Het rustige weer nam ook afscheid van ons want we kwamen op een redelijk ruwe zee. De vorige avond was dat ook al zo want toen werd het optreden van de dansers op het World Stage afgelast en was een aantal artiesten van de BB King Blues Band zeeziek. Dit laatste werd opgelost door een ingelaste jazz jamsessie van de niet zieke bandleden met Akos Laki. Dan zie je pas wat voor een artiesten je aan boord hebt. 

Wat wel het mooie van deze cruise was dat het hoogtepunt van de cruise exact op mijn verjaardag viel. Een mooier feestje kon ik me niet bedenken. Maar dat was pas na een week cruisen dus …… Ik had de verhalen al gehoord: de vorige Midsummernight cruise met de Rotterdam was halverwege vanwege een ernstige storm was afgebroken en zonder Honningsvåg bereikt te hebben weer teruggekeerd is. Fingers crossed dat het dit keer wel goed zou gaan. 

Uitslapen op mijn verjaardag zat er niet in. Vroeg op en alles in gereedheid brengen om naar de Nordkapp te gaan. Goede kleding en fototoestel ik had alles klaar staan en met mijn ticket op naar de World Stage waar de tocht begon. Ik was niet de enige en met veel bussen vertrokken we voor een rit van ongeveer 3 kwartier naar het noordelijkste punt van het Europese vaste land.

Onherbergzaam ruw land en in de sneeuw weer een paar rendieren. Omdat zij een hekel hebben aan warmte zoeken ze verkoeling in de sneeuw.

En ja dan sta je eindelijk op dat uiterste puntje. Een punt waarop je je omkeert en je realiseert dat je aan het begin van je 70ste levensjaar staat met je passies en nieuwe uitdagingen. Een belofte aan mezelf: ik ga er voor ik blijf reizen, fotograferen, radio en muziek maken maar ik ga ook voor de lokale politiek en de nieuwe uitdagingen die de muziek me geeft. Ik heb er zin in.  

Het was er fantastisch en ik ben er bijna 2 uur geweest. Het mooiste kado kreeg ik daar en ik denk dat dat van papa en mama kwam: mooi weer, uiteindelijk ook een heldere lucht en een zonnetje. Maar er kwam ook het moment om terug te gaan naar de Rotterdam.

Omdat er ook andere cruise schepen waren moesten we terug met de tender. Een uitdaging om weer eens in de reddingsboot te zitten en ook een snelle weg terug naar het schip dat de terminal had moeten verlaten. Het was wel even in de rij staan om aan boord te komen maar toch alles ging gesmeerd. 

Maar het zou nog niet voorbij zijn. Er zou nog een scenic cruise volgen. We zouden langs de Nordkapp varen met een mooi uitzicht op het punt waar we eerder die dag gestaan hadden. Alleen dat liep wel even anders als gevolg van de mist, waardoor er niets te zien was.

En zo kwam er een einde aan een mooie dag met leuke en lieve verrassingen waarover later meer.

Nee ik zit niet te luisteren naar deze muziek groep maar ik ben, na een zeedag aangekomen in Hammerfest, de noordelijkste havenstad in Noorwegen. Omdat het ook hier best een stuk lopen was om van het schip naar de stad te komen had de HAL gezorgd voor pendelbussen.

En toen bleek maar weer eens dat met name Nederlanders kunnen “zeiken” zeker als het over geld gaat. Ja de ticket kostte 20 dollar maar je kon ook gaan lopen dus had je een keuze. Nee er wordt berekend (vraag mij niet hoe) dat de HAL hier weer enorm aan zou verdienen want de inzet van bussen voor de hele dag zou vast vele malen minder zijn dat de opbrengst van het aantal verkochte tickets. Je kunt je er maar druk over maken. Ik heb lekker de bus gepakt.

Zoals elke dag op deze cruise was het weer fantastisch weer, zonnetje en een aangename temperatuur. En hierover klaagden de Amerikanen en Canadezen weer. In hun reis beschrijving stond dat het koud zou zijn in Noorwegen dus hadden zij alleen warme kleding meegenomen. Tja …… volgens mij was de waarschuwing anders namelijk het kan koud zijn dus kleed je in laagjes zodat je al naar gelang van de temperatuur meer of minder kan aantrekken. Goed genoeg gezegd hierover, want ik ben hier niet om te klagen maar te genieten.

Zoals gezegd de bus gepakt en na een korte en verrassende busrit in het kleine centrum van de stad beland. Waarom verrassend? Normaal verwacht je toch wel wat mensen in de stad te zien maar het was zondagochtend dus ook de inwoners van Hammerfest hadden vrij en sliepen uit of genoten van een lekker ontbijtje. Wel werden we in het centrum van de stad verrast door familie Rendier. Papa, mama en hun kinderen (de kalfjes) wandelden op hun gemakje door de stad.

Overduidelijk waren zij niet blij met de invasie van die Holland America Lijners want ze spoedden zich vrij snel de stad uit naar de grazige weiden buiten Hammerfest. Toen wij dus uit de bus stapten en naar het centrale pleintje van Hammerfest gingen was de familie al verdwenen. 

Dan maar naar het mooie witte kerkje in de stad. Bijzonder om tussen al de wat oudere huizen zo’n bijzonder gebouw te vinden. Het was zeker ook een uitnodiging om naar binnen te gaan. Binnen in het kerkje werd dan ook je oog direct getrokken door de veel kleurige ramen en versieringen. Het was even tijd voor bezinning, dank en genieten. 

Dat genieten deden we ook weer teruggekomen op het centrale plein. Lekker in het zonnetje luisterend naar de verhalen van de mensen die de familie Rendier achterna gegaan waren. O ja en als je dacht dat een rendier bruin is dan vergis je je. Tussen voorjaar en zomer verliest het rendier zijn bruine wintervacht en blijf een witte vacht over. Dus ik heb witte rendieren gezien. Het is maar dat je het weet.