Categorie: Columns

Column 24 februari 2021

Laat ik je eerste eens vertellen wie ik ben. Ik ben een gezonde, alleenstaande vrouw tussen de 65 en 70 jaar, dus in de categorie “kwetsbare” ouderen. Niet dat ik me echt thuis voel in die groep, want ik geniet nog volop van alles wat er om me heen gebeurd maar door mijn geboortejaar door jou zo omschreven. Na een werkzaam leven van meer dan veertig jaar heb ik nog veel energie over om leuke dingen te doen en bezig te zijn met mijn hobby’s. Maar genoeg over mezelf.

Gisterenavond heb je een afspraak met mij gemaakt. Je hebt me gevraagd om het vol te houden met de basismaatregelen om het Corona virus te bestrijden. Ik blijf dit gewoon doen, want ik vind dat je het best wel goed doet. Hoewel ik ook wel weer eens gezellig naar de stad wil maar dat wil jij volgens mij ook wel. Op een terrasje met vrienden een wijntje drinken daarna lekker eten bij een van de eetcafés en weer terug naar huis alleen of met vrienden. Ja en die vakantie …… Ik hoop dat ik eind augustus weer een reisje mag maken maar als dat dan nog niet kan zul je me niet horen klagen. Ik houd vol.

Eigenlijk moet ik zeggen dat ik me tot nu toe nog prima kan vermaken maar ….. Ja je hoort het goed er komt een grote MAAR aan.

Ik vind het heel fijn dat jongeren wat meer ruimte krijgen. Ook zij zitten vol energie die ze kwijt moeten en ook zij missen hun vrienden. Ik denk dat ook veel van deze jongeren je dankbaar zijn. Voor hun gaat het dus de goede kant op en ik hoop oprecht dat ook zij de risico’s onderkennen en voorzichtig zullen zijn

Ook het vaccineren komt een beetje op stoom en in mijn omgeving zijn al een paar echt ouderen gevaccineerd. Binnenkort zullen deze mensen dan ook weer meer familie en vrienden mogen ontvangen. De eenzaamheid bij deze mensen zal dus vanaf nu ook snel minder gaan worden. Maar ik mag dan nog niet naar ze toe.

Want, en hier komt ie, wat ik heel onterecht vind is dat jullie als regering je niet houdt aan het beleid wat je hebt uitgestippeld rondom dat vaccineren. Begin januari hadden jullie een mooi overzicht gemaakt over de volgorde waarin er gevaccineerd zou worden. Ik had toen zo’n 2,7 miljoen wachtenden voor mij. Ik wist dus dat ik nog wel even moest wachten. Alleen nu blijkt dat ik meer dan die 2,7 miljoen voor mij heb dus ik moet nog langer wachten en, in het ergste geval, hopen dat er aan het einde van de rit voor mij ook nog een vaccin voor mij is.

Ik werk niet meer dus ik kan me niet aansluiten bij beroepsgroepen die voor gaan omdat ze voor het uitvoeren van hun werk nu eenmaal toch maar beter gevaccineerd kunnen worden. Ook mijn werkgever heeft niet stiekem voor mij een extra vaccinatie besteld. Ik ben gelukkig daarnaast ook nog eens gezond zodat dat mij ook geen reden geeft om snel gevaccineerd te worden. Ik kan best begrip op brengen dat er mensen zijn die heel kwetsbaar zijn zodat zij vinden dat zij toch heel snel die vaccinatie moeten krijgen. Maar voor mezelf heb ik echt geen enkele reden kunnen vinden om ook naar de GGD te stappen om te vertellen dat ik niet langer kan wachten op die vaccinatie.

Met lede ogen moet ik dus toezien dat straks in Nederland nagenoeg iedereen tussen 18 en 60 en ouderen van 80 jaar en ouder gevaccineerd zijn. Alleen de gezonde “kwetsbare” ouderen tussen de 60 en 80, die dus niet kennelijk niet zo kwetsbaar zijn, worden gehouden aan het hele strikte regime van maatregelen en moeten alleen thuis blijven zitten. Zolang wij geen bewijs hebben gevaccineerd te zijn kan elke ondernemer ons weigeren in zijn of haar zaak en het is nog maar de vraag of we dan naar een theater mogen.

Er zijn geen actiegroepen die de groep van “kwetsbare” ouderen van 60 – 80 jaar dus wij worden ook niet uitgenodigd bij u op het Catshuis of in de talkshows op TV. Dat is ook niet onze stijl en zeker ook niet mijn stijl. Ik wil alleen weer mijn vrienden ontmoeten en leuke dingen doen net als iedereen. Ik wil dus met u de afspraak maken dat ik me aan uw regels houdt maar dat ik graag wil dat ik niet als allerlaatste aan de beurt kom voor een vaccinatie die mij net als iedereen weer een beetje meer bewegingsvrijheid geeft. Mag ik dat met u afspreken?

Column 3 februari 2021

Gisteren was het weer zover. De persconferentie nummer ? Tja ik ben de tel kwijt geraakt maar dat doet er niet zoveel toe want heel Nederland zat weer gespannen voor de TV. Zoals gewoonlijk was er natuurlijk al weer het nodige uitgelekt dus zoveel nieuws was er nu ook weer niet.

De boodschap was helder. Tenminste voor mij. Nee er verandert voor mij dan ook niet zoveel. De maatregelen worden verlengd dus dat betekent dat ik nog steeds maar één persoon bij mij thuis mag ontvangen en dat zangles er voorlopig nog niet in zit. Nou dat zingen kan ik ook thuis doen en ja het is jammer dat ik maar één persoon mag ontvangen maar met die avondklok was dat toch al bijna onmogelijk. Wel mag ik gelukkig nog twee van mijn drie radioprogramma’s maken en daar heb ik mijn handen best wel vol aan. Conclusie, ik verveel me nog steeds niet.

Wat mij iedere keer weer ergert aan die persmomenten zijn de vragen die na de verklaringen van Mark Rutten en Hugo de Jonge worden gesteld. Zoals ik al zei het verhaal was duidelijk voor mij maar kennelijk niet voor de aanwezige journalisten. Die branden dan los met vragen. Dan vraag ik me zelf af waar deze journalisten gedurende die verklaringen hebben gezeten. Het zijn de vragen naar de bekende weg want nog geen kwartier daarvoor zijn de antwoorden op die vragen al uitgebreid aan de orde geweest. Het ergste vind ik dat er dan nog journalisten zijn die na deze categorie vragen nog even dezelfde vragen stellen met de intro: dus als ik het goed begrijp dan …….

Als ik dan de volgende dag lees dat de persconferentie verwarrend was dan valt mijn mond echt wel open. Het enige wat ik dan kan constateren is dat het juist de vragen van de journalisten zijn die de boodschap van Mark Rutte en Hugo de Jonge verwarrend maken. Ik vraag me af wat beide heren van deze momenten denken. Ik weet wel dat ik niet zoveel geduld zou hebben en op enig moment zou inbrengen dat ik mijn tijd beter kan besteden aan het daadwerkelijk bezig zijn met bestrijden van deze crisis in plaats van iedere keer weer opnieuw op woordgebruik, punten en komma’s moet reageren.

Column 26 januari 2021

Door de Corona crisis zijn velen gedupeerd. Ondernemers uit de detailhandel, horeca, evenementenbranche en noem maar op want wie heeft er geen last van de nog steeds voortdurende maatregelen om het virus te onderdrukken. Als we naar de vele wetenschappers en experts luisteren is de groep jongeren het meest gedupeerd en zijn daarom nu aan het rellen. Zij maken nu kapot wat de groep “kwetsbare ouderen” voor hen heeft opgebouwd.

Ik wil niet generaliseren want er zijn heel wat jongeren, die het ook leuker zouden vinden als die maatregelen niet meer zouden hoeven en die zich zo goed als kwaad houden aan wat er van hun wordt gevraagd. Het is maar een kleine groep, die, nu gesteund door wat minder goedwillende mensen, in opstand komt en van alles vernielen en plunderen. Hiermee benadelen zij de mensen die vechten voor hun behoud en voortbestaan na deze crisis.

We moeten die jongeren begrijpen. Ze konden al lang niet meer naar de kroeg om met hun vrienden een biertje te drinken, onderwijs ging voornamelijk digitaal door maar het ging in ieder geval door. En daar komt nu nog een avondklok bij en o ja je mag ook niet meer zoveel mensen ontvangen. Allemaal redenen waarom jongeren hun leven niet kunnen opbouwen, want ineens gaat niet alles meer vanzelf. Tot nu toe was voor hun alles vanzelfsprekend, als je wat wilde dan was het er, kon het of had je het. Er werd ze geen strobreed in de weg gelegd. Als je even geen geld had was dat ook geen probleem. Dan ga je lenen of op afbetaling kopen want je hebt je dromen voor later als je “groot en volwassen” bent. Dan verdien bakken met geld en kun je die schulden afbetalen en ook nog eens in een prachtig huis wonen.

In jullie ogen is er nu een kink in de kabel gekomen. Door de crisis denken jullie dat de kansen op de arbeidsmarkt minder worden en je geen huis kunt krijgen. Je moet afscheid nemen van de makkelijke leventje en moet nu je creativiteit en inventiviteit aanspreken om er het beste van te maken. Je moet misschien je dromen op een lager pitje zetten. Denk eens als je net doet als die “kwetsbare ouderen”. Dat je om je heen kijkt wie en waar je kunt helpen om het voor eenzame mensen wat aangenamer te maken. Misschien komen er nieuwe dromen bij in plaats van een aantekening op je strafblad waar je later alleen maar hinder van hebt.

Ik wil absoluut niet gaan discussiëren wie nu het meest gedupeerd is want iedereen heeft zijn eigen overwegingen hiervoor. Ik hoor tot de groep “kwetsbare ouderen” en ik wil ook weer uitgaan. Eten met vrienden, naar het theater en een wijntje in de kroeg of op een terras. Ik houd me aan de regels, kijk naar de dingen die ik nog wel mag en kan doen, ik kijk niet naar de onmogelijkheden maar naar de mogelijkheden. En dat doe ik omdat ik weet dat we elkaar dan snel weer gaan ontmoeten ergens in de stad, waar we met elkaar weer veel plezier kunnen hebben.

Column 19 januari 2021

Het is al aangekondigd, morgen is er een persconferentie van het kabinet met extra maatregelen om de Corona crisis het hoofd te bieden. In tegenstelling tot eerdere persmomenten was al bekend welke maatregelen er genomen gaan worden maar dit keer is het best spannend. Wordt het de avondklok of worden het toch weer andere maatregelen.

Wat mij betreft heb ik niet zoveel moeite met die avondklok. In het buitenland heeft het al laten zien dat het doeltreffend is en wat moet ik na acht uur in de avond buiten doen met alle beperkingen die er nu al zijn. Oké je hond uitlaten dat begrijp ik en er zullen mensen zijn die vanuit hun werk naar huis moeten maar dat is het dan ook. Als je met een hond buiten loopt zal geen enkele handhaver je een boete geven en voor de cruciale beroepen liggen nu al de ontheffingen klaar dus als je die kunt overleggen heb je ook geen probleem.

Dan zit je natuurlijk ook nog eens met jongeren. Zij hebben al aangekondigd hoe ze de avondklok gaan omzeilen. En daar mag je niet boos om worden maar toch ……. Hebben zij het nog steeds niet in de gaten dat die maatregelen niet voor niets zijn en als ook zij zich er aan houden dat er dan minder draconische maatregelen genomen moeten worden. Ook het afgelopen weekend was het weer feesten geblazen. Bij de super wel zo’n dertig kratten pils inslaan en zuipen. Misschien is het wel een idee om de verkoop van alcohol bij slijters en in de supermarkten te verbieden. Je kunt dan alleen nog bij de horeca je (speciaal)biertje of wijntje in beperkte hoeveelheden bestellen en ophalen. Daar helpen we de horeca ook weer mee.

Maar goed er zijn ook andere maatregelen denkbaar. Alleen reizen is een kleine straal rondom je huis of nog maar één persoon ontvangen. Gisteren hoorde ik nog een mogelijke maatregel. Je mag maar twee mensen uitnodigen maar dat moeten dan wel altijd de zelfde zijn. Je vormt dan met deze mensen een “bubbel”. Je mag dan wel met een klein groepje vrienden bij elkaar zijn maar het zijn dan wel altijd dezelfde. Op zich niet verkeerd alleen dan doe je weer een beroep op de eigen verantwoordelijkheid van de mensen. En dat is nu iets wat in de afgelopen maanden niet heeft gewerkt.

Gisteren sprak ik in Delft Centraal nog met de directeur van de GGD. Zij benadrukte nogmaals dat de reeds genomen maatregelen voldoende moeten zijn om de crisis de kop in te drukken. Omdat we dit niet willen of kunnen moeten er steeds draconischer maatregelen genomen worden zoals misschien die avondklok.

Op dit moment lijkt het er op dat de avondklok misschien toch wel wordt ingevoerd. Niet leuk maar als het helpt dan houd ik me er aan en volgens mij kun je deze maatregel het beste handhaven. Dus als het zover is dan zie je mij de komende weken niet na acht uur op straat. Ik heb mijn goudvis al verteld dat hij de komende periode niet mee naar buiten mag maar daar had hij geen probleem mee.

Column 12 januari 2021

Vanochtend zit ik achter mijn bureau waar voor mij drie tegeltjes staan van de Holland Amerika Line (HAL) met de schepen waarop ik in de afgelopen jaren heb gevaren. De radio staat aan op de achtergrond. Kijkend naar de tegeltjes vraag ik me af of mijn al geplande cruise in augustus dit keer wel door gaat. Het is afwachten maar ik houd er rekening mee dat het ook dit keer gecanceld kan worden. Jammer maar helaas.

Op de achtergrond de radio die ieder uur mij op de hoogte houd van het het nieuws. Oh gorilla’s zijn nu ook besmet met het virus maar zij zijn er gelukkig niet zo ziek van. Voor de rest stemt het nieuws me nu niet echt vrolijk. Waar ik echt moe van wordt is dat iedereen een mening heeft over wat een ander verkeerd doet. Meningen zijn verdeeld en dus van elk besluit wat er genomen wordt kun je op voorhand al vertellen dat het een verkeerd besluit is. Avondklok, uitgaansverbod, vaccinatie beleid, triage. Nee Mark Rutte en Hugo de Jonge doen het echt helemaal verkeerd om van hun besluitvaardigheid maar helemaal niet meer te praten want alle besluiten komen te laat. Deze politici voor wie je in mijn ogen alleen maar respect kan hebben zijn de kop van Jut.

En wat zijn wij Nederlanders toch enorm creatief. Kijk eens hoe we met de maatregelen we om gaan. Bij het sluiten van “niet essentiële” winkels kregen we er ineens een heleboel essentiële winkels bij. Dan komt er ook nog eens een verwijtende vinger van zo’n winkel bij dat de super de handdoeken in de aanbieding zijn. Toevallig had ik bij het verwijtende bedrijf wat besteld en vanochtend ontvangen. Tja wel van DHL en niet zoals van de week van een medewerker van de lokale vestiging. Hé zou dit een idee zijn?

On top van dit alles ook weer breed uitgemeten in het nieuws dat zorginstellingen niet alleen het personeel laat vaccineren dat contact heeft met cliënten maar ook het kantoorpersoneel laat vaccineren. Uitgerekend van deze instellingen had ik dit gedrag waarbij naar de grenzen wordt gezocht niet verwacht. Jullie hebben toch het beste voor met jullie cliënten en tekenden protest aan dat de kwetsbaren niet als eersten werden gevaccineerd? Oh ja er was een brief van Hugo de Jonge maar volgens mij was die er alleen maar om jullie werk wat efficiënter te maken. En ja natuurlijk Mark en Hugo hadden duidelijker moeten zijn. Hoe bedoel je? Ook ik heb het overzichtje gezien met de planning en die was over mij overduidelijk, maar ik heb dan ook niet naar grenzen gezocht.

Tja en zo kan ik nog wel even doorgaan; overal hebben we een mening over en zoeken we de grenzen. Loopt het mis dan hebben we altijd wel het kabinet die we de schuld kunnen geven. Vervolgens moeten die ministers dan hun kostbare tijd verdoen om de harde woorden uit de Tweede Kamer aan te horen. Zwabberbeleid noemen ze het daar maar volgens mijn zwabbert diezelfde Tweede Kamer het meest. De beste stuurlui staan zoals gewoonlijk weer aan de wal. Ik weet nu zeker dat ik niet voor politica geboren ben want ik zou al een poos geleden de handdoek in de ring gegooid hebben. Ik heb dus een diep respect voor het kabinet en zeker voor Mark Rutte en Hugo de Jonge.

Column 5 januari 2021

Ja er zijn zo ongeveer zo’n 2.760.000 wachtenden voor de groep waarin ik zit. En die groep is bevat zo’n 3 miljoen Nederlanders. De vaccinatie tegen het Covid-19 virus gaat morgen starten. Dat aantal van die 2,7 miljoen is als iedereen die voor mij uitgenodigd wordt om het vaccin te gaan halen, dat ook inderdaad gaat doen. Maar zo’n 17 miljoen experts in Nederland hebben hun meningen over de vaccins klaar liggen dus wordt de wachtlijst korter. En om met Angela de Jong te spreken Ik word dit hele gedoe een beetje zat evenals de discussie over de start en snelheid.

Ik ga me dus niet als expert van het beleid opstellen. Ik wacht gewoon mijn beurt af en als ik de uitnodiging krijg om me te laten vaccineren, zal ik de afspraak maken en die prik halen. Blijft wel dat ik mijn landgenoten wel heel erg hypocriet vind.

Toen we voor de uitbraak van deze pandemie nog mochten reizen deden we dat volop. Niet alleen in onze omgeving maar ook in het verre buitenland. Georganiseerd met aanbiedingen van de grote reisorganisaties of op ons zelf met zelf bedachte plannen en routes. Populaire bestemmingen als het Verre Oosten, Afrika en Zuid Amerika. Genieten van de zon of het avontuur. Maar voordat je op vakantie gaat moet je wel even een paar prikken gaan halen. O zeker niet dat is niet prettig maar ja als je naar die landen wilt dan moet je wel. Dus zonder enig diepgaand onderzoek naar de effecten op je lichaam, ging je naar de GGD en haalde die prikken en ging je genieten.

Nou ja genieten? Van heel wat prikken had je toch wel een paar dagen last en je kon maar beter niet de bijsluiter lezen want dan zou je schrikken van de bijwerkingen die de prik kon hebben. Nu gaan we een prik krijgen met een vaccin dat onder het oog van de hele wereld is ontwikkeld, getest en nog eens getest. Epidemiologen hebben ons in duidelijke taal verteld hoe het werkt en dat er geen schadelijke bijwerkingen aan dit vaccin zitten maar toch zijn er bij een deel van de andere 17 miljoen experts die dit niet vertrouwen en zij willen dit vaccin dus niet.

Het blijft een eigen keuze dat is waar maar maak die dan voor je zelf en dring je mening niet op aan anderen. Met complot theorieën en bangmakerij bereik je volgens mij niets en Corona lacht in het vuistje.

Wat mij betreft is het goed dat ook Nederland gaat beginnen met vaccineren en ik hoop voor een keer dat die wachtrij voor mij niet veel kleiner wordt. Ik heb er vertrouwen in en het idee dat we met dit vaccin het virus goed te lijf kunnen gaan. Of we dan ineens van Corona af zijn dat geloof ik ook niet direct maar ons leven gaat dan toch wel iets gewoner worden. En dat is waar ik voor ga.

Column 22 december 2020

Over drie dagen is het Kerstmis en in 2020 hebben we nog maar negen dagen te gaan. Op de deurmat, nou ja bij mij in de brievenbus vallen al weer de kaarten met mooie en lieve wensen. Gelukkig Kerstfeest en de beste wensen voor 2021 met daarbij in veel kaarten ook nog een persoonlijk woordje. Via de mail en in nieuwsbrieven van de verschillende instanties wordt ook een terugblik gegeven op het afgelopen jaar. Kortom tijd voor reflectie en een opmaak naar het volgende jaar.

Het volgende jaar dat beter moet worden en ook gaat worden. Ja er is een vaccin maar ook is er een toename van de besmettingen. Onzekerheid, komt dit door het gemuteerde virus uit Engeland of zijn we het met z’n allen zo zat dat we ons niet meer aan de maatregelen houden en ons massaal ophouden op plekken waar we niet de enige zijn. De waanzin bij de supermarkten ze zijn langer open sommige zijn zelfs 24 uur open. Ik ben niet bang maar erg blij hiermee ben ik ook niet.

We leven in een gekke wereld en volgens mij is nog niet iedereen er van doordrongen dat het normaal van voor maart voorlopig niet meer terugkomt als het überhaupt nog een keer terugkomt. Maar wat was dat normaal? Dat we weer handen mogen schudden en dat we onze geliefden weer mogen knuffelen dat zal best wel weer terug komen maar grote manifestaties en feesten met heel veel mensen waar niet gelet kan worden op hygiëne en andere contacten dat vraag ik me af. Ook de massale vakanties met overvolle vliegtuigen en bussen naar feestbestemmingen in Spanje of Griekenland zie ik nog steeds niet zitten. Ja vakanties zullen best wel weer terugkomen maar niet de verre reizen.

Dit is allemaal voor de toekomst waaraan we in 2021 kunnen gaan beginnen. Nu is het nog even terugkijken op een heel gek jaar. In maart, een dag na een heel leuk feest was het in een klap allemaal over. Thuiswerken en zoveel mogelijk binnen blijven, hoe ga ik daar door heen komen. De eerste lockdown had voor mij wel een voordeel. Nadat ik gestopt was met werken en na het overlijden van mijn moeder moest ik van mezelf heel veel. Als ik een dag niets zinvols had gedaan dan was ik ontevreden over mezelf. Zo iets van “ledigheid is des duivels oor kussen”. Ik moest dus veel doen, leuke dingen en de agenda stond vol. Maar als die leuke dingen meer en meer een verplichting gaan worden en er geen tijd meer is voor hobby’s en vrienden dan gaat dat mis.

In de eerste lockdown was de agenda in een keer helemaal leeg en het mooie was ik hoefde me er niet schuldig over te voelen. Ik was immers niet meer de enige en het moest dus geen schuld gevoel meer. Stil op mijn plekje blijven zitten en wachten totdat er weer wat mocht? Nee dat was het ook niet. Ik had weer tijd voor mijn hobby’s en met het mooie weer was er nu ook tijd om lange wandelingen te maken. Nee niet in het bos of een natuurgebied maar gewoon in mijn eigen woonomgeving. Een nieuwe blik op de wijk waarin ik woon en op 1,5 meter met mensen praten die in heel sporadisch tegen kwam. Ik kwam tot rust en wist hoe mijn leven er uit moest gaan zien.

Nu in de tweede lockdown ben ik rustiger. Ik heb wel weer wat meer te doen en het vrijwilligerswerk bij de omroep behoort tot mijn verbazing tot de cruciale beroepen. Dat voelt vreemd maar ik ben er toch blij mee. Zo’n paar uurtjes per week ben ik daarmee bezig zijn met muziek en interessante onderwerpen is meer een ontspanning dan een inspanning. Ondanks de Corona crisis is dit jaar voor mij dus niet een heel verloren jaar geworden. En volgend jaar ga ik op dezelfde voet verder, het voelt gewoon goed.

Fijne Kerstdagen en de beste wensen voor 2021.

Column 15 december 2020

Gisteren was het dan zover, de harde lockdown en Nederland gaat op slot. Natuurlijk stond de hele avond weer bol van allerlei meningen die op de TV werden verspreid. Mensen en organisaties die vertelde dat ze nu wel erg zwaar getroffen worden. Zo vlak voor de kerst een periode waarin zij toch nog een jaar kunnen goedmaken. Tja ook de detailhandel moet er nu aan geloven en dat terwijl de horeca- en evenementen branche daar al veel langer mee te maken hebben. Voor de detailhandel nu ook even op de plaats rust en nadenken hoe zij in de komende periode toch contact kunnen hebben met hun klanten. Een tip, ga bij je collega’s uit de horeca eens kijken hoe zij zich herpakt hebben en probeer daar je voordeel uit te halen.

Maar goed voor mij ook weer even op de plaats rust en kijken wat deze maatregelen voor mij betekenen. Scholen gaan dicht dus ook geen fysieke zangles meer; misschien wel digitaal maar dat is toch minder als dat überhaupt dit keer wel gaat lukken. En als je dan toch zo zit na te denken dan denk je aan de tijd dat jij de leeftijd had van de jongeren die volgens eigen zeggen nu wel het hardst getroffen worden door de maatregelen. Zij hebben nu geen sociale contacten en de kansen op werk en een woning worden steeds kleiner. Tja maar hoe was dat toen ik zo’n 20 jaar was.

Ik zal het jullie vertellen. Na de middelbare school ging ik naar de Landbouw Hogeschool in Wageningen. Op kamers nou ja een klein zolderkamertje waar ik kon slapen en studeren. Geen eigen badkamer, toilet en keuken maar toch heel trots. De studie werd geen succes dus dan maar een gerichte beroepsopleiding zoeken. Dus weer terug naar huis bij mijn ouders en na mijn secretaresse opleiding heel veel solliciteren.

Wederom geen succes want ja de banen lagen niet voor het oprapen. Ik wilde graag weer een eigen onderkomen, ik stond al geruime tijd ingeschreven maar om een woning te kunnen betalen moest ik ook wel een baan hebben. Secretaresse ben ik toen niet geworden maar ik nam wel een ander baantje aan. Natuurlijk volgde ik ook een avondstudie om toch maar meer kennis te vergaren, want ik wilde verder komen.

Met het huisje ging het ook niet echt voor de wind. Na 10 jaar op de wachtlijst bij de gemeente kreeg ik op 31 juli eindelijk een verlossend telefoontje. Ik kon een appartement huren per 1 augustus en of ik maar dat maar gelijk wilde beslissen. Uitzinnig accepteerde ik dat appartement, zonder te weten wat ik eigenlijk huurde. Gelukkig kwam alles dit keer wel goed en zo’n week later mocht ik de sleutel gaan ophalen en ik heb in dat appartementje best lang met veel plezier gewoond.

Het werk? Secretaresse ben ik wel een paar keer nog geweest maar dat was vaak in de periode na reorganisaties. In periodes dat de banen niet voor het oprapen lagen en je, om verder te komen, toch maar andere baantjes aannam. Ik ben met heel veel creativiteit door mijn loopbaan heen gegaan. Heb hele leuke dingen mogen doen en die kwamen vaak per ongeluk op mijn pad. Met vallen en opstaan ben ik nu wie ik ben.

Tevreden met een rugzak vol ervaringen; mooie, vervelende en leerzame ervaringen. Ik heb het gedaan op eigen kracht en met eigen fantasie. Dat is dan ook de reden dat ik nu met een beetje afschuw kijk naar de jongeren nu. Voor hen is veel geregeld en als het dan een beetje tegen zit voor iedereen dan wijzen zij naar anderen die het voor hun onmogelijk maken om hun leven in te richten. Kom op jongens ga uit van je eigen kracht en fantasie en gebruik je energie om echt wat te bereiken. Het gaat niet altijd zoals je dat van te voren bedacht hebt, dat heeft ook mijn generatie ondervonden toen zij zo oud waren.

Column 1 december 2020

Het is vandaag 1 december, de eerste dag van de laatste maand van het jaar. Tijd om even over je schouder achterom te kijken? Nee hoor daar is het nog te vroeg voor want om terug te kijken naar 2020 hebben we nog een maand nodig. Wel om vooruit te kijken want er staat zoals gewoonlijk weer heel wat te gebeuren deze maand. Dit keer niet op de automatische piloot. Ik kan in ieder geval de plannen van de vorige jaren niet uit de kast halen en deze kopiëren en een beetje aanpassen. Dit jaar veel onzekerheid maar we kunnen er toch een leuke maand van maken.

Met spanning wachten we nu dus eerst op de nieuwe berichten vanuit het kabinet. We moeten vanaf vandaag verplicht een mondkapje dragen maar of we met kerst naar de horeca mogen dat wordt deze week waarschijnlijk nog niet duidelijk. We mogen geen vuurwerk kopen, in bezit hebben en afsteken maar of we met meer mensen samen mogen zijn met Oud & Nieuw is ook nog niet bekend. Tja we moeten laveren tussen de maatregelen door.

Bizar vind ik een aantal reacties over de mondkapjes plicht. Maanden lang hebben we er over gediscussieerd. De oproepen om mondkapjes verplicht te stellen waren er dagelijks. Het was onverantwoord dat we in Nederland nog steeds geen mondkapjes droegen. Er kwam een dwingend advies waar heel veel mensen zich niet aan hielden. In de winkelcentra en winkels zag ik nog velen die geen kapje droegen. Ik vroeg me af waarom we die kapjes niet droegen zonder verplichting. Baat het niet het schaadt ook niet. Nu het dan mogelijk is om het te verplichten, er moest eerst een noodwet aangenomen worden, en het ook daadwerkelijk gebeurt hoor je weer andere opmerkingen. Een van de meest vreemde in mijn ogen was dat zonder verplichting men er geen moeite mee heeft om een kapje te dragen maar nu het verplicht wordt is het anders …….. Help ik weet het niet meer.

Wat ik overigens wel bizar vind is dat de winkeliers zelf de regels moeten handhaven. Op zich kun je als winkelmedewerker best vragen aan de klant om je aan de regels te houden en in veel gevallen zal dat ook gebeuren. Maar er blijven altijd mensen die de verplichting niet serieus nemen en hardnekkig blijven weigeren dat kapje te gebruiken. Je moet deze mensen dan weigeren in je winkel maar wat als zij dit niet willen. Dus toch binnen zonder kapje en met de korte lontjes die we meer en meer zien is dat dus heel lastig. Help wat moet je dan doen?

Als winkelier ben je verantwoordelijk en zie je dit gedrag uit belang voor je eigen veiligheid door de vingers dan loop je het risico dat je winkel voor langere tijd gesloten wordt. Ik vind dit in geen verhouding staan tot de boete die een overtreder krijgt want dat is “slechts” 95 euro. Nou ja de eerste twee weken ook niet eens want het systeem is nog niet op orde. Hoe je het echt moet oplossen?

Tja ik heb wel een paar ideeën maar wat als we eens wat liever voor elkaar gaan zijn. Ja liever voor elkaar, meer aandacht voor de ander en niet alleen aan je zelf. Dat mes snijdt trouwens dan ook nog weer eens aan twee kanten. Want als we ons aan de regels houden des te eerder dingen weer normaler gaan worden en blijven er ook meer bedrijven in leven. Dan kunnen we weer fijn winkelen en naar de horeca, dus laten we aan elkaar blijven denken het is de moeite echt wel waard. Oh ja ik ga nog even kijken of ik ergens leuke kerst mondkapjes kan scoren want ik wil het wel leuk houden.

Column 24 november 2020

Het is al weer even geleden. Jongeren op het Malieveld aan het protesteren voor het milieu en ons klimaat. Felle bewoordingen daar in navolging van Gretha Thunberg. Wij de gevestigde orde moesten ons schamen dat we het zover hadden laten komen. Er moesten direct maatregelen genomen worden om van het milieu en klimaat nog te redden wat er te redden was. Het was de toekomst van de jongeren die wij, ouderen, aan het kapot maken waren.

Maar hoe serieus was dit protest eigenlijk wel. O zeker ze hadden gelijk want we moeten zuinig zijn op moeder Aarde en dat waren en zijn we nog steeds onvoldoende. En als je aan de jongeren vroeg wat ze gingen doen met de vakantie dan kwamen er best wel leuke en ludieke ideeën uit. Fietsen, lopen en dan meestal ook in eigen land maar het merendeel van de jeugd keek uit naar een vakantie in de bij hun favoriete plaatsen in Griekenland, Portugal en Spanje. Daar hadden ze toch recht op na een jaar hard blokken. En zonder pa en ma gingen ze dus massaal met het vliegtuig op vakantie.

Waarom begin ik nu met dit verhaal. Het milieu en klimaat is nog steeds in dezelfde zorgwekkende toestand. En daar mee dus ook de toekomst van onze jongeren. Maar die toekomst gaat nu nog een nieuwe tegenslag krijgen en dat is de huidige crisis waarin we nu zitten. Het onderwijs en dan met name de middelbare scholen zitten in zwaar weer. Er zijn daar veel besmettingen. Maar ook voor de leerlingen die bezig zijn met het afronden van hun opleiding hebben het moeilijk. Waar vinden ze een plek voor hun stage. Stage lopen in het buitenland is al helemaal uitgesloten. En dan nog lijkt het er op dat er vertragingen kunnen ontstaan door het digitale onderwijs. Ook zijn er veel omstandigheden veranderd. De horeca en evenementenbranche ligt helemaal plat en op dit moment is er geen uitzicht op verbetering. Iedereen houdt zijn hart vast hoe dat verder moet terwijl er straks heel veel jonge mensen op de arbeidsmarkt gaan komen die juist in deze richtingen hun opleiding gekozen hebben.

Je zou denken dat de jongeren dus ook hier hun verantwoordelijkheid nemen en de barricades opgaan om er toch voor te zorgen dat hun toekomst gewaarborgd is. Om er voor te zorgen dat de horeca weer snel open mag en dat er, weliswaar coronaproof, weer wat evenementen mogelijk zijn. Kortom dat het leven weer een beetje normaal wordt. Wat niet alleen de jongeren maar iedereen moet doen om dit te bereiken is zich op dit moment zoveel mogelijk aan de maatregelen te houden en gebruik te maken van de vaccins.

Maar tot mijn verbazing zie ik dan op TV de journaliste en millennial Talitha Muusse. Zij wil dat er rond de kerst en jaarwisseling feesten voor de jongeren, die zich millennial noemen en dus geboren zijn tussen pakweg 1980 en 2000, worden georganiseerd. Want ja die jongeren lopen nu wel veel schade op nu ze al acht maanden thuis zitten. Maar zij zijn niet de enigen. Iedereen in Nederland heeft zich aan de regels te houden en dat thuis zitten is ook niet het geval want in tegenstelling tot veel andere landen kunnen we gewoon naar buiten om een luchtje te scheppen en wat te sporten. Voor wat betreft de sociale contacten moet ik zeggen dat ik contact met goede vrienden waardevoller vind dan het sociale contact dat kennelijk gelegd wordt tijdens feesten met harde muziek, dansen, zuipen en… vul dat zelf maar aan want ik ben te oud om te weten wat er allemaal gebeurd tijdens deze feesten.

Ik begrijp dus totaal niets van de houding van de jongeren. Enerzijds willen ze een goede toekomst en roepen ze ons, ouderen, op om daar iets aan te doen. Anderzijds zijn zij niet bereid de leuke dingen in hun leven, die ze wat mij betreft echt wel mogen hebben, voor even op te geven. Zij willen nu de feesten en eigenlijk willen ze het vaccin ook niet gaan halen. Realiseert deze groep intelligente jongelui dan niet dat ze, om straks een mooie toekomst voor zich zelf te hebben, nu even een stapje terug moeten doen? Even doen wat er van je gevraagd wordt net als iedereen.

Gelukkig moet ik zeggen dat niet alle jongeren zo egoïstisch zijn. Ik hoop in Living Blue binnenkort met iemand te praten die in Delft ondernemers wil helpen uit een vorm van eigenbelang zodat zij op de langere termijn hier zelf voordeel van ondervindt. Dan ben ik weer trots op onze millennials.